ผลึกแสงจันทร์ ผูกพันด้วยโชคชะตา... หญิงสาวจากต่างดินแดน และชายหนุ่มผู้กุมความลับของปีศาจร้าย ที่อาจทำลายทั้งอาณาจักร ‘ความรัก’ ที่ก่อเกิดท่ามกลางสงครามแย่งชิงอัญมณี การหลบหนีและตามล่า เขาและเธอ จะฟันฝ่าอุปสรรคที่มากมายกว่าระยะทางได้อย่างไร?
เมื่อความโดดเด่น และการได้เป็นคนโปรด นำภัยมาสู่ตน คนที่รักสุดหัวใจก็ดันจับได้ว่านางโกหก คนงามจึงได้สถานะใหม่ เปลี่ยนจากคนที่ถูกรัก กลายเป็นคนที่ถูกชัง “ข้า...รักท่าน” “แต่ข้าไม่รักเจ้า ไม่เคยรัก และไม่มีวันจะรักเจ้า”
สร้อยกาลเวลาเป็นสิ่งลี้ลับมีพลังวิเศษผู้ที่ครอบครองมักต้องผจญภัยและเผชิญหน้ากับโชคชะตา สุดท้ายแล้วเจ้าหญิงต้องผลัดถิ่นไปอยู่แสนไกล
เมื่อความสัมพันธ์ที่ผิดพลาดเกิดขึ้น ความวุ่นวายจึงตามมา เมื่อเธอดันตั้งท้อง และต้องอยู่ภายใต้กฎของทะเบียนสมรส
วีรดา แพทย์ใช้ทุนสาวที่วันๆทำแต่งาน อยู่ๆคนไข้โรคประหลาดก็กลายเป็นซอมบี้ เฮ้อ เธอเรียน 6 ปีมารักษาคน แต่ไม่เคยเรียนวิชารักษาตัวรอดนี่สิ! การเดินทางจากอำนาจเจริญสุดขอบชายแดนไทยกลับกรุงเทพมหานครใจกลางความวุ่นวายของโลกาวินาศจึงเริ่มต้นขึ้น ก่อนโลกาวินาศ ควงเวรจนไม่ได้นอน จนโลกาวินาศแล้วก็ต้องสู้กับซอมบี้ไม่ได้พัก จะได้นอนตอนไหนละเนี่ย
หลังจากเธอปราบจอมมารได้สำเร็จก็ถูกส่งกลับไปยังโลกเดิมโดยมีอัญมณีและของสะสมจำนวนมากติดมาด้วย เธอตั้งใจจะขายพวกมันทิ้งเพื่อเอาเงินมาเสพสุขกับชีวิต กินๆ นอนๆ ไปวันๆ แต่ไหงดันเกิดวันสิ้นโลกขึ้นมาได้ล่ะ!
อลิสาไม่เคยคาดคิดมาก่อนว่าตนเองจะต้องมาอยู่ในร่างของ "มิรา" เด็กเลี้ยงของมาเฟียรูปหล่อเจ้าของคลับหรูที่เธอเคยปฏิเสธการคบหาแบบไร้เยื่อใย! แล้วจากนี้เธอจะทำอย่างไรต่อ?!
หลังจากเธอปราบจอมมารได้สำเร็จก็ถูกส่งกลับไปยังโลกเดิมโดยมีอัญมณีและของสะสมจำนวนมากติดมาด้วย เธอตั้งใจจะขายพวกมันทิ้งเพื่อเอาเงินมาเสพสุขกับชีวิต กินๆ นอนๆ ไปวันๆ แต่ไหงดันเกิดวันสิ้นโลกขึ้นมาได้ล่ะ!
”พี่ต๋อยช่วยแบร์ด้วย แบร์ปวด นวดให้แบร์หน่อยครับ“ ... นวดอะไม่เท่าไหร่ แต่ตรงที่มึงปวด มันให้คนอื่นนวดได้ที่ไหน! ไอ้หมีหมา! "แม่ฝากน้องด้วยนะต๋อย" 'น้อง' ที่ว่าตัวใหญ่อย่างกับหมี แต่หน้าอย่างกับหมา สรุปต๋อยจะเรียกมันว่าหมีหมา แบร์ 'เป็นคนพิเศษ' แม่บอกต๋อยแบบนั้น แต่ขอโทษนะ...จะให้ไปดูแลไอ้หมีหมาเอ๋อเหมือนเบ๊น่ะเหรอ ไม่มีทางหรอก! มันเสียเชิงนักเลงอะครับน้อง ๆ ʕ•ᴥ•ʔ "แบร์อยากให้พี่ต๋อยเอ็นดู" "เอ็นดูอยู่แล้ว แต่กูชอบดูเอ็นมากกว่า ฮ่า ๆ" "งั้นดูเลยไหม?" ʕ•ᴥ•ʔ "แบร์ขอดูดปากพี่ต๋อยเหมือนในทีวีได้ไหม" "มึงจะดูดปากกูเพื่อ!?" "ก็...แบร์รักพี่ต๋อย" ʕ•ᴥ•ʔ เลี้ยงต๋อยหมีเด็ก ʕ•ᴥ•ʔ #หมาแบร์ | จูฮาราห์
ไป๋จิ้งอี๋นะไป๋จิ้งอี๋...ชาติก่อนก็อาภัพมากพออยู่แล้ว เกิดใหม่อีกทีดันมาอยู่ในร่างของฮองเฮาที่ไม่มีใครรักแม้กระทั้งฮองเต้ผู้เป็นสามีก็แทบอยากจะสังหารข้าให้ตาย...สวรรค์ช่างใจร้ายยิ่งนัก
โปรย... 'คนผู้หนึ่งเคยบอกกับนางไว้ว่า ต้นไผ่ที่แข็งแรงคงทน ต่อให้มีลมแรงมาปะทะมากเท่าใด มันก็เพียงเอนไหวลู่ไปตามลมเพื่อไม่ให้ตนต้องล้มลงไป เปรียบดังชีวิตคนเราแม้เจออุปสรรคมากเพียงใดก็ยังยืนหยัดอดทน ไม่ยินยอมถูกโค่นล้มลงไปโดยง่ายดาย ชีวิตของนางก็เหมือนกับต้นไผ่นี้ พบเจอเรื่องราวถาโถมมากเพียงใดก็ยังยืนหยัดสง่างามได้ดังเดิม ต่อให้เขาคิดว่าตนเองเป็นเพียงต้นหญ้าอันต่ำต้อยและไม่คู่ควรนางก็หาได้ใส่ใจอันใดทั้งนั้น ยังอยากให้เขาอยู่เคียงข้าง...ไม่จากไปไหน'
ถ้าเจ้าไม่ชั่วช้าพอ...ข้าจาคลานหนีปายให้ถึงป่านิรันดิ์เยยคอยดู!
เมื่อหญิงสาวจากยุคปัจจุบันต้องตื่นขึ้นมาในร่างหญิงหญิงที่มีสามีซ้ำยังมีร่างกายที่อ่อนแอ เธอจำเป็นต้องอาศัยอยู่กับชายแปลกหน้าที่เรียกตัวเองว่าสามีแต่เขาเอาใจใส่ภรรยาของเขาทุกอย่างเรียกได้ว่ารักมากสุดหัวใจเธอจะใช้ชีวิตอยู่ที่นี่ได้อย่างไรกัน
จ้าวซูฮวาต้องหัวใจสลายเพราะถูกหักหลังจากคนที่รัก นางจึงตัดสินใจจบชีวิตของตนเอง แต่โชคชะตายังไม่เข้าข้าง นางรอดชีวิต และภายหลังก็ต้องแต่งงานกับแม่ทัพผู้ไร้หัวใจอย่าง เจียงหยางหลิว คนที่เกลียดชังคนอ่อนแออย่างเธอมากที่สุด !
เพราะเขารู้ดีว่าถ้าปลายฟ้ารู้ความจริงเธอคงไม่มีทางยอมคบกับเขาเป็นอันขาด เขาจึงต้องทำทุกวิถีทางเพื่อให้เธอ 'รักเขา' ก่อนที่เธอจะรู้ว่าเขาเป็นใคร ส่วนเธอ ‘ปลายฟ้า’ ผู้สูญเสียคนรักไปและจมอยู่กับการจากลามาร่วม 3 ปี เธอมั่นใจว่าไม่เคยปิดกั้นตัวเอง แต่ไม่รู้ทำไมเธอถึงไม่สามารถรักใครได้อีก จนกระทั่งมาพบเขา.. ระยะเวลาเพียงแค่ 4 วันที่ได้รู้จักกัน ทำให้ปลายฟ้ากลับมายิ้มทั้งหัวใจได้อีกครั้ง เธอยอมรับกับตัวเองอย่างเงียบๆ ว่าเขาคือคนที่ ‘ใช่’ แต่เหตุผลแค่นี้จะเพียงพอไหมที่จะทำให้เธอมองข้ามความจริงที่รออยู่ตรงหน้า ----------------------------------------------- “คุณเพิ่งรู้จักฉันแค่สองวัน แล้วมาบอกว่า... ชอบฉัน... มันไม่เร็วไปหน่อยเหรอ” “งั้น... ผมจะเล่าอะไรให้คุณฟัง” "เมื่อสองปีที่แล้ว... ตอนนั้นผมกำลังก้มกราบพระอยู่ในวิหารหลวง... อยู่ ๆ ก็มีผู้หญิงคนหนึ่งนั่งลงข้าง ๆ เธอพนมมือและหลับตาอยู่นาน... ผมเดาว่า… เธอคงกำลังอธิษฐานขออะไรสักอย่าง แต่พอเธอลืมตาขึ้น... สิ่งที่ผมเห็น... กลับเป็นแววตาที่แสนเศร้าของผู้หญิงคนนั้น" "ผมไม่รู้ว่าเธอไปเจอกับอะไรมา แต่มันทำให้ผมไม่สามารถละสายตาจากผู้หญิงคนนั้นได้อีกเลย..." "ผมเข้าไปสักการะองค์พระธาตุพร้อมเธอ… แอบขับรถตามไปส่งจนถึงที่พัก… และรอคอยด้วยความหวัง... ว่าสักวัน… จะได้พบเธออีก..." "แล้วสุดท้ายผมก็ได้พบเธออีกครั้ง... คุณว่าเหตุผลเท่านี้เพียงพอไหม... ที่ผมจะบอกว่า..." "ผมชอบเธอ..."
เขาและเธอถูกมารดาบังเกิดเกล้าย้อนศรวางแผนเอาจุดอ่อนของทั้งคู่มายื่นข้อเสนอให้แต่งงานกัน เพราะรู้ดีว่าถ้าไม่เอาผลประโยชน์มาหลอกล่อ คนสองคนที่ไม่ลงรอยกันตั้งแต่แรกไม่มีทางตกลงแต่งงานกันแน่ “โห่ ถ้าเป็นหนูนะ โดนคลุมถุงชนแล้วพระเอกหล่อขนาดนี้ หนูจะรีบแต่งเลย ไม่โวยวายแบบนางเอกหรอก”
ไม่มีปัญหาไหนที่แก้ไม่ได้ด้วยอาหาร จางซิ่วอิงถือคตินี้มาตั้งแต่ชาติก่อน ทั้งบิดาที่ห่างเหิน สามีพ่อหม้ายมาดขรึม หรือลูกเลี้ยงที่ไม่ชอบหน้า หลังเธอเสิร์ฟอาหาร พวกเขาก็ยิ้มหวานมองมาที่เธออย่างรักใคร่
ซีรีส์ "บุปผาข้ามกาล ดอกไม้ข้ามมิติ" ฝาแฝดที่ถูกสวรรค์ลิขิตให้พบเจอกันแค่ช่วงที่อยู่ในครรภ์เท่านั้น ถ้าชาติไหนพี่สาวตาย น้องสาวจะรอด ถ้าชาติไหนพี่สาวรอด น้องสาวจะตาย แต่เพราะความผิดพลาด ทำให้ทั้งสองเกิดสลับชาติภพกัน คนที่ควรตายกลับมีชีวิต คนที่ควรมีชีวิตกลับตาย เพราะชาตินี้คนรักไม่เกิด เนื้อคู่ที่คลาดกันแล้วต้องคลาดกันตลอดไป "พวกเขา" กลับไม่ยินดีปล่อยวาง ดึงให้หนึ่งคนย้อนเวลามาในอดีต "ลิขิตรัก บุปผาข้ามกาล" ดึงให้หนึ่งคนทะลุมิติไปปัจจุบัน "ลิขิตรัก ดอกไม้ข้ามมิติ" YUN YING : นิยายเรื่องนี้แบ่งออกเป็น 2 ภาค นะคะ เป็นนิยายทะลุมิติเรื่องแรกของนักเขียนค่ะ พี่สาวเป็นCEOย้อนเวลามาในอดีตที่มีสังคมผู้ชายเป็นใหญ่ ส่วนน้องสาวเป็นเพียงสตรีในห้องหอกลับทะลุมิติไปปัจจุบันที่พัฒนาความเท่าเทียมกันแล้ว
