จังหวะนรกในร้านเหล้า มันกลายเป็นข้อผูกมัดประหลาดระหว่าง ‘พบรัก’ และ ‘ณคุณ’ คนที่แสนจะเกลียดขี้หน้า ไม่ถูกชะตาตั้งแต่ครั้งแรกที่เจอ
เกิดใหม่ครั้งนี้ ฉันจะไม่ซื่อบื้อเพราะความรัก
ผลึกแสงจันทร์ ผูกพันด้วยโชคชะตา... หญิงสาวจากต่างดินแดน และชายหนุ่มผู้กุมความลับของปีศาจร้าย ที่อาจทำลายทั้งอาณาจักร ‘ความรัก’ ที่ก่อเกิดท่ามกลางสงครามแย่งชิงอัญมณี การหลบหนีและตามล่า เขาและเธอ จะฟันฝ่าอุปสรรคที่มากมายกว่าระยะทางได้อย่างไร?
เมื่อความโดดเด่น และการได้เป็นคนโปรด นำภัยมาสู่ตน คนที่รักสุดหัวใจก็ดันจับได้ว่านางโกหก คนงามจึงได้สถานะใหม่ เปลี่ยนจากคนที่ถูกรัก กลายเป็นคนที่ถูกชัง “ข้า...รักท่าน” “แต่ข้าไม่รักเจ้า ไม่เคยรัก และไม่มีวันจะรักเจ้า”
สร้อยกาลเวลาเป็นสิ่งลี้ลับมีพลังวิเศษผู้ที่ครอบครองมักต้องผจญภัยและเผชิญหน้ากับโชคชะตา สุดท้ายแล้วเจ้าหญิงต้องผลัดถิ่นไปอยู่แสนไกล
เมื่อความสัมพันธ์ที่ผิดพลาดเกิดขึ้น ความวุ่นวายจึงตามมา เมื่อเธอดันตั้งท้อง และต้องอยู่ภายใต้กฎของทะเบียนสมรส
วีรดา แพทย์ใช้ทุนสาวที่วันๆทำแต่งาน อยู่ๆคนไข้โรคประหลาดก็กลายเป็นซอมบี้ เฮ้อ เธอเรียน 6 ปีมารักษาคน แต่ไม่เคยเรียนวิชารักษาตัวรอดนี่สิ! การเดินทางจากอำนาจเจริญสุดขอบชายแดนไทยกลับกรุงเทพมหานครใจกลางความวุ่นวายของโลกาวินาศจึงเริ่มต้นขึ้น ก่อนโลกาวินาศ ควงเวรจนไม่ได้นอน จนโลกาวินาศแล้วก็ต้องสู้กับซอมบี้ไม่ได้พัก จะได้นอนตอนไหนละเนี่ย
หลังจากเธอปราบจอมมารได้สำเร็จก็ถูกส่งกลับไปยังโลกเดิมโดยมีอัญมณีและของสะสมจำนวนมากติดมาด้วย เธอตั้งใจจะขายพวกมันทิ้งเพื่อเอาเงินมาเสพสุขกับชีวิต กินๆ นอนๆ ไปวันๆ แต่ไหงดันเกิดวันสิ้นโลกขึ้นมาได้ล่ะ!
อลิสาไม่เคยคาดคิดมาก่อนว่าตนเองจะต้องมาอยู่ในร่างของ "มิรา" เด็กเลี้ยงของมาเฟียรูปหล่อเจ้าของคลับหรูที่เธอเคยปฏิเสธการคบหาแบบไร้เยื่อใย! แล้วจากนี้เธอจะทำอย่างไรต่อ?!
หลังจากเธอปราบจอมมารได้สำเร็จก็ถูกส่งกลับไปยังโลกเดิมโดยมีอัญมณีและของสะสมจำนวนมากติดมาด้วย เธอตั้งใจจะขายพวกมันทิ้งเพื่อเอาเงินมาเสพสุขกับชีวิต กินๆ นอนๆ ไปวันๆ แต่ไหงดันเกิดวันสิ้นโลกขึ้นมาได้ล่ะ!
”พี่ต๋อยช่วยแบร์ด้วย แบร์ปวด นวดให้แบร์หน่อยครับ“ ... นวดอะไม่เท่าไหร่ แต่ตรงที่มึงปวด มันให้คนอื่นนวดได้ที่ไหน! ไอ้หมีหมา! "แม่ฝากน้องด้วยนะต๋อย" 'น้อง' ที่ว่าตัวใหญ่อย่างกับหมี แต่หน้าอย่างกับหมา สรุปต๋อยจะเรียกมันว่าหมีหมา แบร์ 'เป็นคนพิเศษ' แม่บอกต๋อยแบบนั้น แต่ขอโทษนะ...จะให้ไปดูแลไอ้หมีหมาเอ๋อเหมือนเบ๊น่ะเหรอ ไม่มีทางหรอก! มันเสียเชิงนักเลงอะครับน้อง ๆ ʕ•ᴥ•ʔ "แบร์อยากให้พี่ต๋อยเอ็นดู" "เอ็นดูอยู่แล้ว แต่กูชอบดูเอ็นมากกว่า ฮ่า ๆ" "งั้นดูเลยไหม?" ʕ•ᴥ•ʔ "แบร์ขอดูดปากพี่ต๋อยเหมือนในทีวีได้ไหม" "มึงจะดูดปากกูเพื่อ!?" "ก็...แบร์รักพี่ต๋อย" ʕ•ᴥ•ʔ เลี้ยงต๋อยหมีเด็ก ʕ•ᴥ•ʔ #หมาแบร์ | จูฮาราห์
ไป๋จิ้งอี๋นะไป๋จิ้งอี๋...ชาติก่อนก็อาภัพมากพออยู่แล้ว เกิดใหม่อีกทีดันมาอยู่ในร่างของฮองเฮาที่ไม่มีใครรักแม้กระทั้งฮองเต้ผู้เป็นสามีก็แทบอยากจะสังหารข้าให้ตาย...สวรรค์ช่างใจร้ายยิ่งนัก
ถ้าเจ้าไม่ชั่วช้าพอ...ข้าจาคลานหนีปายให้ถึงป่านิรันดิ์เยยคอยดู!
จ้าวซูฮวาต้องหัวใจสลายเพราะถูกหักหลังจากคนที่รัก นางจึงตัดสินใจจบชีวิตของตนเอง แต่โชคชะตายังไม่เข้าข้าง นางรอดชีวิต และภายหลังก็ต้องแต่งงานกับแม่ทัพผู้ไร้หัวใจอย่าง เจียงหยางหลิว คนที่เกลียดชังคนอ่อนแออย่างเธอมากที่สุด !
เขาและเธอถูกมารดาบังเกิดเกล้าย้อนศรวางแผนเอาจุดอ่อนของทั้งคู่มายื่นข้อเสนอให้แต่งงานกัน เพราะรู้ดีว่าถ้าไม่เอาผลประโยชน์มาหลอกล่อ คนสองคนที่ไม่ลงรอยกันตั้งแต่แรกไม่มีทางตกลงแต่งงานกันแน่ “โห่ ถ้าเป็นหนูนะ โดนคลุมถุงชนแล้วพระเอกหล่อขนาดนี้ หนูจะรีบแต่งเลย ไม่โวยวายแบบนางเอกหรอก”
ไม่มีปัญหาไหนที่แก้ไม่ได้ด้วยอาหาร จางซิ่วอิงถือคตินี้มาตั้งแต่ชาติก่อน ทั้งบิดาที่ห่างเหิน สามีพ่อหม้ายมาดขรึม หรือลูกเลี้ยงที่ไม่ชอบหน้า หลังเธอเสิร์ฟอาหาร พวกเขาก็ยิ้มหวานมองมาที่เธออย่างรักใคร่
ไม่มีปัญหาไหนที่แก้ไม่ได้ด้วยอาหาร จางซิ่วอิงถือคตินี้มาตั้งแต่ชาติก่อน ทั้งบิดาที่ห่างเหิน สามีพ่อหม้ายมาดขรึม หรือลูกเลี้ยงที่ไม่ชอบหน้า หลังเธอเสิร์ฟอาหาร พวกเขาก็ยิ้มหวานมองมาที่เธออย่างรักใคร่
เมื่อระบบขอให้ฉันเปลี่ยนตอนจบของนางร้ายที่ต้องตาย งั้นฉันขอทำตามหัวใจตัวเองเลยแล้วกัน"พี่หมั้นเพราะคำสัญญา งั้นเปลี่ยนมาแต่งงานกับหนู หนูก็นามสกุลวัชรกิจเหมือนกัน"
นายหญิงบ้านไร่ นวนิยายภาคต่อจาก 'เมียนายสิงห์' ยี่สิบเอ็ดปีผ่านไป 'ศสาลิน' บุตรสาวคนโตของพ่อเลี้ยงสิงห์และรสา จบการศึกษาระดับปริญญาตรีด้านศิลปะจากประเทศอังกฤษ เธอชื่นชอบการทำงานในไร่ในสวนเป็นชีวิตจิตใจ เพราะมันเปรียบเสมือนศิลปะของการดำรงชีวิต ถึงขั้นไปสมัครทำงานในไร่แห่งหนึ่งระหว่างเรียนอยู่ที่นั่น วันนี้ถึงคราวหวนคืนบ้านเกิด ในฐานะ 'นายหญิงคนใหม่แห่งฟาร์มบ้านไร่' ฟาร์มม้านับร้อยตัวคือส่วนที่ได้รับมอบหมายจากผู้เป็นบิดาให้มาดูแล ฟาร์มม้าถือเป็นธุรกิจใหม่ของครอบครัวที่พ่อเลี้ยงสิงห์ทำมาได้สี่ปีแล้ว โดยมีนายดินเป็นหัวหน้าคนงานที่นี่ตั้งแต่แรกจนถึงตอนนี้ 'นายดิน' ชายหนุ่มวัยสามสิบปีที่ไม่มีใครรู้เทือกเถาเหล่ากอ เขาถือเป็นคนงานคนโปรดของพ่อเลี้ยงสิงห์ เพราะพูดน้อยต่อยหนัก ขยันอดทนไม่เกี่ยงงาน เข้าถึงยากและรักสันโดษ จึงเลือกที่จะพักอยู่คนเดียวในบ้านพักคนงานท้ายไร่ติดน้ำตก ไม่มีใครกล้าเข้าไปยุ่งกับชายหนุ่มมากนัก แต่... ศสาลินกลับรู้สึกไม่ถูกชะตากับเจ้าของใบหน้าหล่อเหลาคมคายคนนี้เอาเสียเลย คงถือตัวว่าเป็นคนโปรดของบิดา จึงทำท่าทีแข็งกระด้างใส่ตนอยู่บ่อยครั้ง ทั้งยังเมินต่อคำสั่งของนายหญิงของไร่อยู่เป็นประจำ ศสาลิน "คอยดูเถอะนายดิน ฉันจะทำทุกอย่างให้นายยอมลาออกจากไร่นี้ไปให้ได้" นายดิน "นายหญิงก็นายหญิงเถอะ ลากขึ้นเตียงแล้วก็คงครางไม่ต่างจากผู้หญิงคนอื่น คนอะไรพยศยิ่งกว่าม้า"
