ขึ้นชื่อว่า ผู้หญิง ลองถ้าได้รักใครแล้ว ก็จะรักจนสุดหัวใจ แต่ถ้าวันใดได้แค้นขึ้นมา ก็จะแค้นจนฝังใจเช่นกัน รักมากก็แค้นมาก เมื่อแค้นมาก ก็จะนำมาสู่หนทาง แห่งการแก้แค้น และทวงคืน

เสียงหญิงสาวยามค่ำคืน และเรื่องราวในอดีต ที่ยังคงเป็นปริศนา ว่า เสียงนั้นเป็นเสียงของใคร และก่อนหน้านั้น มันเกิดอะไรขึ้นกับเธอ หลายสิ่งหลายอย่าง ยังคงเป็นเงื่อนงำ ให้ต้องหาคำตอบ

คนที่มีรอยสัก ก็ไม่ได้หมายความว่า เขาคนนั้น จะเป็นคนไม่ดี คนเราถ้าลองมันจะไม่ดี มันก็ไม่ได้วัดกันที่รอยสัก ดังนั้น จงอย่าตัดสินคน แค่รอยสัก เพราะรอยสัก สักไว้แค่ภายนอก ไม่ได้สักไปถึงนิสัย ใจคอ

ทุกคนย่อมมีความฝัน และเป้าหมาย ที่แตกต่างกันไป บางคนถึงขั้นไปตามหาความฝัน จนต้องยอมทิ้งถิ่นฐานบ้านเกิดของตัวเอง ทิ้งความเป็นตัวเอง ตะเกียกตะกายจนเหนื่อย สุดท้ายแล้ว ที่ไหนก็ไม่สุขใจเท่าบ้านเรา

ขึ้นชื่อว่า ความรัก ถ้าลองมันได้เกิดขึ้นกับใครแล้ว ย่อมยากที่จะถอนตัวได้ แม้ต่างเผ่าพันธุ์ หรืออาจจะไร้ซึ่งความเหมาะสม หรือคู่ควรต่อกันเลยก็ตาม แต่รัก ก็ยังสามารถเดินทางมาพบกัน ได้เสมอ

ภายใต้ความน่ารักและไร้เดียงสาของเธอ แต่กลับแอบแฝงไว้ด้วยความอำมหิต โหดร้าย และน่ากลัว

ในทุก วันพระ 15 ค่ำ หากว่ามี แสงตะเกียงเจ้าพายุ ได้ไปปรากฎขึ้นอยู่ที่ใด ที่นั่น จะมีคนตายเกิดขึ้นเสมอ ใครกันนะ ที่อยู่ใต้ผ้าคลุม ที่ปิดบังใบหน้าไว้ตลอด และทำไม คนที่พบเขาจะต้องตายหมดทุกตน

หากมีพรให้เลือกขอได้เพียงหนึ่งข้อ เธอจะเลือกขอเพื่อใคร ระหว่างขอเพื่อตัวเอง หรือจะขอเพื่อคนที่เธอรัก จะต้องทำยังไง หากมีทางเลือกเหลือแค่ทางเดียว

เมื่ออยู่ๆเด็กสาวเริ่มสังเกตุเห็นว่า มีบางสิ่งบางอย่าง ที่คอยติดตามเธออยู่ตลอด โดยที่เธอเองก็ไม่มั่นใจว่า สิ่งนั้น มีตัวตนจริงๆหรือเป็นเพียงแค่ภาพลวงตา