เท่าที่ผมอ่านนิยายมาแทบทุกประเภท​ ตัวเอกที่มันเกิดใหม่มักจะมาอยู่ในร่างของคนอื่นที่มันมีบทบาทเด่นๆ​ เป็นคุณหญิงคุณนายคุณชายไม่ใช่ขอทาน​ และ​ คนสวนแบบเน้! ทำไมผมต้องมาเป็นคนสวนกากๆที่ต้องตายเพราะตกบ่อปลาแล้วขึ้นไม่ได้ด้วยวะ!?

แค่ลืมตาตื่นจากนักแต่งเพลงชื่อดังของโลกที่เสียชีวิตจากโรคหัวใจกลับมาอยู่ในร่างของอดีตบอยแบรนด์ตกกระป๋องไร้อนาคตเกิดใหม่ทั้งทีก็ขอให้ใช้ชีวิตวัยรุ่นให้มันคุ้มหน่อยเถอะ!

คุณคือแสงอาทิตย์ที่คอยปลุกผมจากฝันร้าย

เรื่องราวของ เด็กหนุ่มคนหนึ่งที่ตกรถบัสประจำทางทุกวัน กับชายหนุ่มคนหนึ่งที่ชอบขับฮาเล่ย์ไปส่งเด็กหนุ่มที่โรงเรียนทุกวัน

เด็กหนุ่มที่อยากกินกระเพาะปลาในงานศพ และแขกหนุ่มที่ไม่ชอบกลิ่นกระเพาะปลา

ถ้าหากคุณแอบชอบคนคนนึงขึ้นมา คุณจะบอก หรือจะเก็บมันไว้ในใจ? ปล.นิยายเรื่องนี้เป็นนิยายใสๆไร้พิษและไร้สาระเช่นกันค่ะแต่งเองการันตรีรับประกันเอง