สะใภ้รัตติกาลกุล
“เดี๋ยวครับ” เตวิชญ์ที่รีบกอดไว้ เพราะผ้าขนหนูที่พันไว้ปมมันหลุดแล้ว ยิ่งทำให้หญิงสาวตกใจทำตัวไม่ถูก หน้าแดงเป็นลูกตำลึง หล่อนได้ก้มหน้าเพราะความอายที่ตอนนี้เหมือนตัวเองไม่ได้ใส่อะไรเลยก็ว่าได้ และที่ต้องตกใจซ้ำ ก็มือของเตวิชญ์นี่แหละที่กำลังเกาะกุมก้นเธออยู่ เตวิชญ์พอได้สติรีบดึงมือออกจากก้นงอนงามและเอามือออกจากเอวบางนั้น พยายามหันหน้าออกไม่มองภาพตรงหน้า