นิยายรักสีเทา ทั้งหมด | เรียงตามยอดวิว | หน้าที่ 296

หางตาโฉบเฉี่ยวมองต่ำลงมาที่เขาอย่างหยามเหยียด มือสวยสีขาวซีดคู่นั้นจิกทึ้งผมของเขาให้สบตาเค้าคนนั้นที่จ้องมอง ถ้อยคำเหยียดถูกพ่นออดมาจากปากสีเเดงน่ากัดนั่น เเต่น่าเเปลกที่เขาไม่โกรธเลยสักนิด . . .

งานแต่งของเรา2คนคือวันนี้ แต่วันนี้เธอกลับหายไปโดยที่ไม่กล่าวอะไรกันเลย นี่มันคืองานแต่งของเราจริงๆใช่ไหม

'หมิงหมิง'สาวสวยประจำคณะรัฐศาสตร์ที่พ่วงตำแหน่งคู่หมั่นมาเฟียดีกรีเด็กนอก ทุกคนมักจะอิจฉาเธอที่มีสามีหล่อแต่ไม่มีใครรู้ว่าพวกเขาหมั่นกันแค่'ในนาม'

รอยยิ้มที่ทุกคนเห็นมันซ่อนอะไรไว้มากกว่าที่คุณคิด...

รักเราที่หวานชื่นแต่กลับเป็นความขมขื่นของใครอีกคน

ใช้เรือนร่างของนายให้เป็นประโยชน์ซะสิ ขัดดอกไปเรื่อยๆฉันอาจจะเบื่อแล้วยกหนี้ให้เลยก็ได้ Mpreg

'เธอ'​ มีแฟนอยู่แล้ว แต่ 'เขา'​ ไม่แคร์ แม้คนๆ นั้นจะเป็น 'พี่ชาย'​ ของเขาก็ตาม

‘ผู้หญิงอะไรขี้เหร่ก็ขี้เหร่ หาความสวย ความน่ามองไม่มีเลย’

[เรื่องราวความรักของคนสองคนตั้งแต่เริ่มต้นและจบลง]

บางที่ฉันไม่ควรย่ายมาที่โรงเรียนนี้แน่ๆ

ถ้าดวงดาวที่เธอชอบ มันทับซ้อนกันอยู่บนฟ้า เธอจะเลือกดาวดวงที่อยู่ข้างหน้าหรือข้างหลัง

ราวกับในโสตสมองอันมีเพียงแผ่นกระดาษสีขาวถูกลบให้ว่างเปล่าปราศจากแม้รอยขีดวาดในวันวานหากแต่มันอาจมีเพียงรอยขีดวาดบางส่วนที่มองเห็น แต่ทว่าสิ่งที่หลงเหลืออยู่กลับเลือนรางมองเห็นเพียงสีจางๆเท่านั้น...

เธอชื่อเมธา ปีนี้อายุ16(ในยุคนี้นะ) เธอเข้าเรียนได้ไม่นาน ก็มีฉายาที่เพื่อนๆตั้งให้ 'ยัยผี' นั้นก็ไม่ได้ทำให้เธอสนใจ เท่าใครบางคนที่เธออยากได้ เธอกำลังนั่งคิดว่าจะให้โหงพรายไปกระชากวิญญาณมาดีไหมนะ?

โลกกว้าง ในบางความรู้สึก ที่แสนเวิ้งว้าง กับหนึ่งความรู้สึกที่เดียวดาย การที่ใจจะไขว่คว้าหาใจอีกดวง มายืนเคียงข้าง คงไม่ใช่ความผิด

อยู่ดีๆก็สะดุดรักนายเล่นบาส