ในความเป็นจริงแล้วคนอย่างเขาควรได้แต่งงานกับพี่สาวของเธอ คนที่เขานั่นรักหมดหัวใจ แต่เป็นเพราะครอบครัวของเราทั้งสองระบุตัวเจ้าสาวเอาไว้ว่าต้องเป็นเธอ

ได้กลับมาเจอหน้ากันอีกครั้ง นักแสดงหนุ่มอย่าง 'เหนืออันดา' ยื่นข้อเสนอให้ 'ซิน' อดีตคนรักมาเป็นผู้จัดการส่วนตัว ทว่าเธอกลับปฏิเสธ "ทำไม คุณกลัวเหรอ..." "ฉันไม่ได้กลัว" "ใช่สิ คนที่นอกใจไป จะกลัวอะไร"

ค่ำคืนหนึ่ง ยามที่ความมืดกลืนกินท้องฟ้า ผู้คนต่างหลบซ่อนตัวเองในบ้านจากบางอย่างที่แฝงตัวมาในเงามืด...

ร้านกาแฟแห่งนี้เป็นจุดพักใจพักกายของเธอ แค่หวังอยากได้ที่ทางของตัวเอง แต่เมื่อที่ว่างหนึ่งเดียวตรงนั้นเป็นผู้ชายอันตราย จะทำยังไงไม่ให้เผลอใจรัก ยากจัง...

เพราะแม่เข้าโรงพยาบาลกะทันหันผมเลยต้องตัดสินใจมาทำงานที่ได้เงินเยอะ ๆ และเร็ว ถึงงานบริการแบบนี้จะมีกลุ่มคนไม่ยอมรับ แต่ผมเต็มใจที่จะทำ!

เธอได้รับชีวิตกลับมาอีกครั้งก่อนชีวิตจะพลิกผันครั้งใหญ่ โชคชะตาที่เธอไม่เคยได้เลือก ครั้งนี้เธอจะเลือกด้วยตัวเอง เผื่อชีวิตบัดซบ มันจะสุขสงบขึ้นมาบ้าง

เพราะไม่อยากเห็นจุดจบของน้องชาย ผมเลยตัดสินใจฉีกกฎของโลกนิยายโดยการเสี้ยมให้น้องไม่กลายเป็นวีรบุรุษ ไอ้ของแบบนั้นถ้าไม่มีน้องผม ใครสักคนก็รับไปเองล่ะ! แต่น้องชาย ไหงนายกลายเป็นจอมมารได้ล่ะ!?

"ผมบอกว่าแปลนนี้ใช้ไม่ได้ เทวดาเดินไม่สะดวก" โครตแม่มเอ้ย! เทวดากับซินแสนนี่จะเป็นเจ้ากรรมนายเวรของสถาปนิกไปถึงไหนวะ!

เมื่อให้อภัยแล้วไร้ประโยชน์ก็ขอเปลี่ยนมาเป็นตามจองเวรแล้วกัน! คนบางคน...อโหสิกรรมแล้วได้อะไร จองเวรดีกว่าไหมน่าสนุกกว่าเยอะ!

"ร่างกายเธอเป็นของฉัน อ้าขาให้ฉันได้แค่คนเดียวเท่านั้น จำไว้"

คบกับพี่ เธออาจจะเจ็บทุกวัน รับได้ไหม?

"แกว่า...คนเราจะรักใครสักคนหนึ่งไปได้ตลอดไปไหม?" "ตลอดไปดิ ถ้าคนคนนั้นเป็นแก"

ภคิน “ไว้รอให้เราโตกว่านี้ มั่นใจในความรู้สึกมากกว่านี้ มั่นใจว่าดูแลตัวเองได้ และนายยังไม่มีใคร ถึงเวลานั้น…” / ซีซี “ได้ เรารอได้”

นางย้อนเวลากลับมาด้วยความเคียดแค้น ชิงชังคนเหล่านั้นที่ทำให้นางต้องตาย ‘สกุลจ้าวข้าขอสัตย์สาบาน...ต่อให้พลิกฟ้าคว่ำแผ่นดิน หนี้เลือดในครั้งนี้ข้าจะขอทวงคืนให้สาสม!’

ใครจะไปรู้ว่าไอแพดที่อนุญาตให้หยิบติดตัวไปได้หนึ่งชิ้น ตั้งใจจะเอาไปใช้ผ่อนคลายในแดนนรกนั้น จะกลายมาเป็นเครื่องมือสุดโกงให้กับผู้ย้อนเวลามาอดีตอย่างไข่มุก #ไข่มุกงวดนี้ออกอะไร

นางแค่ปักใจรักมั่น อยากครอบครองบุรุษที่พึงใจ แต่เหตุใดความรักครั้งนี้กลับกลายเป็นหายนะทำลายชีวิตและครอบครัว ในเมื่อสวรรค์เห็นใจให้โอกาสได้กลับมาแก้ไข ข้าจะขอหลีกหนีจากท่านเป็นน้ำบ่อที่ไม่ยุ่งน้ำคลอง

ในวันที่โลกกำลังจะสูญสิ้นไปทุกสิ่ง มนุษยชาติไม่อาจใช้ชีวิตได้ดังเดิม อาหารและที่อยู่ก็ไม่ได้หาได้อย่างง่ายดายอีกต่อไป ทว่าหยางชิวหลันกลับกำลังทำสวนอย่างสนุกสนานและเพลิดเพลินกับอาหารโดยไร้กังวล