คนเราโกหกเล็ก ๆ น้อย ๆ ยังพอให้อภัย แต่ถ้าโกหกมากไปเรียกคนเลว!...เหตุใด'ระบบ'ถึงให้ภารกิจห้ามพูดความจริงโดยเด็ดขาดให้สาวน้อยแสนบริสุทธิ์ผุดผ่องเช่น 'นาง' ด้วย!!

จากที่เคยมีอำนาจ มีพลัง มีเงินมากมายมหาศาลอยู่อย่างราชา กลับเกิดเหตุการณ์ไม่คาดฝันเกิดขึ้นทำให้ต้องไปใช้ชีวิต ณ โลกอีกใบ

กู้เยว่ฉี คุณหนูผู้เย่อหยิ่งลูกสะใภ้ของหลิงอ๋องนางถูกสามีที่แสนดีจับกรอกยาให้แท้งบุตร เขียนหนังสือหย่าและจับไปบวชชีภายหลังสกุลกู้ถูกตัดสินประหารชีวิต นางถูกฆ่าที่ลานหลังวัด ก่อนตายนางขอโอกาสอีกครั้ง

"ยามนี้จ้าวหยวนโจวก็เป็นแค่ปลาเค็มตัวหนึ่งเท่านั้น แต่หากวันใดปลาเค็มตัวนี้ริอาจอยากจะกลายเป็นปลาเป็น เอาไว้ค่อยสังหารก็คงไม่ใช่เรื่องที่ยากเย็นอะไรนัก” ริมฝีปากแดงสดเหยียดยิ้มขึ้นอย่างเจ้าแผนการ

ขณะนี้เธอได้เข้ามาอยู่ในนิยายโง่ๆที่เธอเคยอ่าน และตอนนี้เธอก็อยู่ในร่างตัวละครรองหญิงแล้ว เป็นเด็กสาวผู้น่าสงสารที่มีบุคลิกอ่อนแอและความมั่นใจในตนเองต่ำ แต่กลับต้องพบกับชีวิตที่น่าเศร้าและกำลังจะตาย

เขาจำใจต้องแต่งงานกับเด็กกำพร้าแบบเธอและทำให้ต้องพรากจากคนรัก เขาเกลียดเธอเข้าไส้ จนไม่อยากแม้แต่จะมองหน้า เพราะคิดว่าเธอเก็นแก่เงิน

สิบปีก่อน นางถูกครอบครัวที่ไว้ใจที่สุดทรยศ! สิบปีต่อมา นางกลับมาพร้อมด้วยความเลือดเย็นที่ถูกหล่อหลอมมา ใครก็ตามที่กล้ามารังแก ดูถูก นางจะให้มันผู้นั้นต้องชดใช้อย่างสาสม!

เจ้าของร้านอาหารทะลุมิติมาทั้งที ก็ต้องเปิดร้านขายอาหารนะสิ

“ถึงเวลาที่เธอจักต้องมาหาพี่แล้วหนา เทียนนภัทร แม้นครั้งนี้พี่จักต้องตายพี่ก็จักรักษาดวงนี้ของพี่ไว้"

ใครจะไปรู้ว่าไอแพดที่อนุญาตให้หยิบติดตัวไปได้หนึ่งชิ้น ตั้งใจจะเอาไปใช้ผ่อนคลายในแดนนรกนั้น จะกลายมาเป็นเครื่องมือสุดโกงให้กับผู้ย้อนเวลามาอดีตอย่างไข่มุก #ไข่มุกงวดนี้ออกอะไร

ผีเปรตปะทะเด็กแว้น

เพราะที่บ้านอยากให้เธอได้ฝึกใช้ชีวิต จึงส่งเธอมาที่ฟอร์ค เมืองที่แสนเรียบง่ายและชายหาดลาพุชที่เงียบสงบ ที่ฟอร์คแห่งนี้ มีเรื่องราวสุดแปลกประหลาด และความรู้สึกคุ้นเคย แต่นี่เป็นครั้งแรกที่เธอมาฟอร์ค

"สนุกมากหรือไม่ ที่พยายามผลักไสข้าให้คนอื่น!"

ใครๆก็บอกว่าคุณสส. น่ะใจร้าย

แม่ของข้าร้ายมาก ตามหึงหวงพ่อจนไม่เป็นอันทำอะไรอาละวาดไปทุกที่ พ่อเลยจับแม่มัดมือโยนขึ้นเรือยัดห่อผ้าใส่มือนางพร้อมโฉนดกับเงินยี่สิบตำลึง ก่อนจะถีบออกจากฝัง พอแม่ตื่นมาร้องกรี๊ดกับยิ้มเหมือนคนบ้า!

การถูกเปรียบเทียบกับใครสักคนเป็นเวลายาวนานหลายปีนทำให้ ‘ศิวา‘ รู้สึกเกลียดขี้หน้าเด็กวัดซึ่งคุณยายของเขารับเป็นผู้อุปการะค่าเทอมให้ โดยที่ไม่เคยล่วงรู้เลยว่าเด็กวัดที่ตัวเองเกลียดแอบชอบเขามาตลอด

เธอได้รับชีวิตกลับมาอีกครั้งก่อนชีวิตจะพลิกผันครั้งใหญ่ โชคชะตาที่เธอไม่เคยได้เลือก ครั้งนี้เธอจะเลือกด้วยตัวเอง เผื่อชีวิตบัดซบ มันจะสุขสงบขึ้นมาบ้าง

"อี้ฉือซานรู้ไหมว่างานของนายคืออะไร" ลี่หยางเอ่ยถาม อี้ฉือซานยิ้ม "ครับ...หน้าที่ของผมคือการทำให้ท่านรองมีความสุข"