ฉันจะทำให้เธอท้อง...แล้วก็ทำให้เธอแท้ง เหมือนที่เธอทำกับคนรักของฉัน!!!

ตงซิงอี บุตรสาวฝาแฝดคนสุดท้องเจ้าสำนักพยัคฆ์ทมิฬ ได้ออกท่องยุทธภพพร้อมพี่ชายฝาแฝดทั้ง 2 ต่างคนต่างแยกย้ายกันไปเรียนรู้สิ่งที่ชอบ ได้พบประสบการณ์ที่ยากจะลืม จนต้องทำลายโฉมตนเองเพื่อหนีความรู้สึกผิดในใจ

องศาไม่คิดว่าการที่เขานั้นได้มาพบเจอกับมิลรุ่นน้องเฟรชชี่ปีหนึ่งในวันนั้นจะทำให้องศารู้สึกดีกับมิลมากขนาดนี้

แรกพบพักตร์รักใคร่หมายปองจิต ยิ่งเชยชิดยิ่งตรึงติดพิสมัย กลับผิดพลั้งจำพลัดพรากสูญสิ้นไป เกิดชาติหน้าฉันใดขอเคียงกัน

เมื่อหนุ่มวิศวะจบใหม่ต้องทะลุมิติไปเป็นคุณอาตัวน้อยวัย4ขวบมาดูกันว่าเขาจะช่วยตระกูลเฟิงมีชีวิตความเป็นอยู่ให้ดีขึ้นได้อย่างไร พร้อมกับระบบเกมปลูกผักเลี้ยงสัตว์ของเขา....

ซอยสี่ขึ้นชื่อว่าผีดุสุดๆ มีสุสานเก่า มีสุสานใหม่ วัด และทุ่งร้าง เมื่อเขาต้องมาขับรถแทนรุ่นพี่ งานนี้จะรุ่งหรือจะร่วง ผีไม่กลัวแต่กลัวอดมากกว่า เรื่องราวระหว่างคุณผีกับคนได้เริ่มต้นขึ้นแล้ว

ใครๆก็บอกว่าคุณสส. น่ะใจร้าย

ในโลกที่แยกออกเป็นสองภพ—โลกเวทมนตร์ที่เต็มไปด้วยพลังมานาและโลกลมปราณที่เปี่ยมด้วยพลังปราณ—ลีโอเนส ผู้มีพลังสูงสุดในโลกเวทมนตร์ เผชิญกับเหตุการณ์ประหลาดที่ทำให้เขาหลุดเข้าไปยังโลกลมปราณ

ผีเปรตปะทะเด็กแว้น

ทั้งที่ผมควรตายไปแล้ว...ผมกลับตื่นขึ้นมาอีกครั้งโดยปราศจากบาดแผล แถมสามีของตนในตอนนี้ยังกลายเป็นราชาซอมบี้ไปแล้ว และยังดูคลั่งรักเขาอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อนด้วย

เมื่อรักที่เขาคิดว่าเป็นแค่ความหลงไหล จึงไม่ใส่ใจและทำร้ายเธอสารพัด จนเธอต้องหนีไป ทำให้เขาได้รู้ใจตัวเองในวันที่สาย ว่าเธอสำคัญกับเขามากแค่ไหน

เธอได้รับชีวิตกลับมาอีกครั้งก่อนชีวิตจะพลิกผันครั้งใหญ่ โชคชะตาที่เธอไม่เคยได้เลือก ครั้งนี้เธอจะเลือกด้วยตัวเอง เผื่อชีวิตบัดซบ มันจะสุขสงบขึ้นมาบ้าง

แน่ละว่าข้าย้อนเวลามาอยู่ในยุคที่ทำให้ข้านั้นสับสนนัก เมื่อข้าประจักษ์แล้วว่าต้องดำรงชีวิตอยู่ในร่างของสตรีผู้อาภัพ ข้าก็จักทำทุกวิถีทางเพื่อเอาชีวิตรอด รอดแล้วก็ต้องรวย รวยแล้ว ก็ต้องมีอำนาจ นะสิ!

ใครจะไปรู้ว่าไอแพดที่อนุญาตให้หยิบติดตัวไปได้หนึ่งชิ้น ตั้งใจจะเอาไปใช้ผ่อนคลายในแดนนรกนั้น จะกลายมาเป็นเครื่องมือสุดโกงให้กับผู้ย้อนเวลามาอดีตอย่างไข่มุก #ไข่มุกงวดนี้ออกอะไร

แค่ผู้หญิงลับๆ ในมุมซ่อนเร้น แค่ของเล่นใกล้มือชั่วครู่ชั่วยาม ไม่เคยจะเหมาะสมคู่ควร ไม่เคยกล้าเผยอคิดครอบครอง รักแรกที่่ยังไม่ลืมของพุดน้ำผึ้ง...สูงสุดเอื้อมอยู่เสมอ