แค่วันไนต์สแตนด์จะคิดอะไรมาก ไม่ใช่ว่าไม่เคยมีประสบการณ์แบบนี้ โดยปกติมีความสัมพันธ์กับใครก็แค่ครั้งเดียวอยู่แล้วไม่ใช่เหรอวะ ผมได้แต่ก่นด่าตัวเองในใจ “ได้ฉันแล้วคิดจะหนีกันไปดื้อๆ แบบนี้เหรอเบลล์"

เจตจำนงเเห่งไฟคืออะไร? ผู้คนต่างมีการตีความหมายในเเบบของตนเอง ในชั้นเรียน "คาเงสึ ยางิ" ปรายตามองข้อความนี้ด้วยสายตารังเกียจ "เจตจำนงเเห่งไฟน่ะเหรอ? มันก็เเค่ขยะ!" คาเงสึ ยางิพูดด้วยความเย่อหยิ่ง

แม้ภายนอกจะห่อหุ้มด้วยหนังมนุษย์ แต่ในกายกลับไหลเวียนด้วยเลือดอสูร...แล้วข้านับเป็นอะไรกัน?

"จำเอาไว้ว่าเธอ คือสิ่งของที่น่ารังเกียจจนฉันไม่อยากอยู่ใกล้”

เรื่องราวของจอมมารสาวมาธาเรียผู้แข็งแกร่ง ไร้เทียมทาน ที่แอบหนีขึ้นมาจากโลกปีศาจ และได้พบกับเรื่องราวราวการผจญภัยมากมาย เพียงเพราะเธอ แค่อยากดื่มเหล้าสุดพิเศษของหญิงสาวชาวมนุษย์คนหนึ่ง

ทำทุกอย่างเพื่อคนผู้เดียว แต่สิ่งที่เธอได้รับ คือการทรยศ ความผิดหวังทำให้เธอตัดขาดจากทุกสิ่ง แต่เธอกลับได้โอกาสอีกครั้ง เป็นดั่งของขวัญจากพระเจ้า ...ตัวเอกย้อนเวลากลับมาแก้ไขอดีต และแก้แค้น

เธอต้องมาอยู่ในครอบครัวบ้านใหญ่ที่แสนจะวุ่นวาย บิดาก็ขี้ขลาดไร้ทางสู้มารดาก็อ่อนแอยอมคนในบ้านใหญ่ทุกครา แต่นางผู้นี้ไม่ยอมทนหรอกนะหากจะมีคนมารังแก นางก็ทำกลับเป็นสองเท่า หรือไม่ก็ให้ตายกันไปข้างหนึ่ง!

“หึหึๆ อยากเป็นมากใช่ป่ะแฟนฉันเนี่ย” “ใช่!” “หึ! อยากได้ขนาดนั้นเลย” “กะ ก็ฉันพูดไปแล้วว่าจะจีบนายมาเป็นแฟนให้ได้” “ฉันว่าแฟนอะ ไม่ต้องเป็นมันหรอก! ข้ามขั้นไปเลยดีกว่า”

อ่อนแออย่างนั้นหรือ ฉันคนนี้ทำไม่ได้หรอกนะ ถ้าคิดที่จะกดขี่ก็ต้องใช้ความสามารถมากกว่านี้แล้ว และต้องถามด้วยว่าฉันคนนี้จะยอมหรือเปล่า แต่บอกเอาไว้เลยว่า"ไม่"

เขาดีทุกอย่าง แต่เสียอย่างเดียว... ไม่ใช่ของเธอ!!

เกียจคร้านผัดวันประกันพรุ่ง การเรียนไม่ตั้งใจนิยายดองแช่น้ำปลา ไร้สาระไปวันๆ หมกหมุนแต่เล่นDarkest dungeon ถ้ารักมันมากนักก็ไปอยู่ในเกมมันเสียซิ!

เธอได้รับชีวิตกลับมาอีกครั้งก่อนชีวิตจะพลิกผันครั้งใหญ่ โชคชะตาที่เธอไม่เคยได้เลือก ครั้งนี้เธอจะเลือกด้วยตัวเอง เผื่อชีวิตบัดซบ มันจะสุขสงบขึ้นมาบ้าง

ใครจะไปรู้ว่าไอแพดที่อนุญาตให้หยิบติดตัวไปได้หนึ่งชิ้น ตั้งใจจะเอาไปใช้ผ่อนคลายในแดนนรกนั้น จะกลายมาเป็นเครื่องมือสุดโกงให้กับผู้ย้อนเวลามาอดีตอย่างไข่มุก #ไข่มุกงวดนี้ออกอะไร

ตอนเช้าถึงเย็นรับหน้าที่เป็นผู้จัดการชมรมวอลเลย์บอลส่วนกลางคืนนั้นมีหน้าที่จัดการกับคำสาป เห้อทำไมชีวิตของโกโจ ยูกิ ถึงมีแต่เรื่องแบบนี้กันนะ...

"แล้วมึงจะวิ่งทำไม เดินก็ถึงเหมือนกัน ถ้าสะดุดล้มขึ้นมาทำไง""บ่นเหมือนพ่อกูเลยมึงอ่ะ" "กูห่วงหรอก ตัวอย่างกับลูกแมว""อย่าเอากูไปเปรียบกับแมว อย่างกูสิงโตเจ้าป่าเว้ย"

“มองทำไมล่ะพี่ ผมหน้าเหมือนญาติพี่หรือไง” “เหมือนเมียในอนาคตกูต่างหาก”

คบกับพี่ เธออาจจะเจ็บทุกวัน รับได้ไหม?

มันคือจอมโจรผู้ไร้เทียมทาน มันลงมืออย่างโหดเหี้ยม และจากไปอย่างไร้ร่องรอย นามของมัน...จอมโจรวิหคราตรี นามอันครั่นคร้ามนี้ประกาศกึกก้องว่า ศัตรูตัวฉกาจของซากุระบะ อะกิระ ปรากฏตัวขึ้นแล้ว!

ผมมันเป็นลูกคนใช้ ไม่ว่าอะไรที่เลวๆ ทุกอย่างผมต้องเป็นคนรับ รวมความทรมานที่ได้รับจากไอ้เด็กวอดก้า! ฮึก ผมเกลียดมัน! เกลียดๆๆๆ ผมรังเกียจมัน!