ใครๆก็บอกว่าคุณสส. น่ะใจร้าย

ริคุชายผู้เป็นไบ่และถูกมองว่าหน้ารังกเกียจเพราะข่าวลือนั้นเองเขาได้ถูกเอาเขาเครื่องอ่านความทรงจำนั้นจึงทำให้ความลับและกาวถูกเปิดเผย เขาก็กลายเป็นที่ต้องการของรัฐบาลและเหล่ากาเดี่ยน

เธอได้รับชีวิตกลับมาอีกครั้งก่อนชีวิตจะพลิกผันครั้งใหญ่ โชคชะตาที่เธอไม่เคยได้เลือก ครั้งนี้เธอจะเลือกด้วยตัวเอง เผื่อชีวิตบัดซบ มันจะสุขสงบขึ้นมาบ้าง

นี่คือมหกรรมเรื่องสยองอันไร้เดียงสา เมื่อจู่ๆ ผีที่เกิดขึ้นในจินตนาการของเด็กๆ ก็เกิดมีตัวตนจริงขึ้นมาและออกอาละวาดไปทั่ว

ลูคัส วายร้ายในนิยายแฟนตาซียุโรป ได้รับระบบแต่งไดอารี่โดยบังเอิญ เขาต้องแต่งไดอารี่เพื่อหลอกให้ผู้อ่านเชื่อ หากความเชื่อใจของผู้ถือไดอารี่ถึงที่กำหนด สิ่งที่เขาเขียนไว้ในไดอารี่จะกลายเป็นจริง

ใครจะไปรู้ว่าไอแพดที่อนุญาตให้หยิบติดตัวไปได้หนึ่งชิ้น ตั้งใจจะเอาไปใช้ผ่อนคลายในแดนนรกนั้น จะกลายมาเป็นเครื่องมือสุดโกงให้กับผู้ย้อนเวลามาอดีตอย่างไข่มุก #ไข่มุกงวดนี้ออกอะไร

เมื่อเพื่อนรักตัวแสบมาขอให้ผมเล่นเกมจีบหนุ่มแทนให้หน่อย ผมก็แค่เล่นแทนมันแต่ไหงกลายเป็นผมหลุดเข้ามาอยู่ในเกมซะได้เนี่ย ใครก็ได้ช่วยพาผมออกไปจากที่นี่ที!!!

"เมื่อ เด็กหนุ่ม ผู้ เย็นชา ค้นพบ ชาติกำเนิด ที่ แท้จริง เขา จะ เลือก เดิน บน เส้นทาง แห่ง ความมืด หรือ แสงสว่าง? การ ผจญภัย ใน โลก เวทมนตร์ ที่ เต็มไปด้วย ความลับ และ อันตราย กำลัง จะ เริ่มต้นขึ้น"

ปางก่อนเธอเคยละเลยเขากับลูก เมื่อได้มีโอกาสย้อนกลับไปแก้ไขชะตาอีกครั้งเธอจำต้องทำทุกอย่างเพื่อให้เขาอภัยให้กับผู้หญิงชั่วร้ายอย่างเธอ

หล่อนเป็นแมว ส่วนเขาเป็นหมา เห็นไหม โคตรจะเข้ากัน (AU)

เพื่อที่จะได้พลังมา เขาตัดสินใจเดินทางไปทดสอบคัดเลือกเพื่อเข้าเป็นหนึ่งใน “ภาคีธรรม์อาถรรพ์” สถาบันปลุกปั้นจอมขมังเวท หากแต่เบื้องหน้าอันสวยงามยิ่งใหญ่ก็ยังแฝงไปด้วยเบื้องหลังอันดำมืดสุดคาดคิด...

แค่เทพองค์หนึ่งที่เบื่อหน่ายกับชีวิตจึงลงมาโลกมนุษย์และใช้ชีวิตอย่างธรรมดาแต่ที่ไม่ธรรมดามันอยู่ตรงที่..เอ๊ะ เหตุใดถึงมีสิ่งของบางอย่างลอยได้นี้ใช่โลกมนุษย์จริงหรือ

ศาสตร์เร้นลับเป็นดั่งอาหารอันโอชะ ที่ทำให้เขากลายเป็นคนไม่ธรรมดา… นับตั้งแต่ยึดเอาศาสตร์เร้นลับเป็นอาหารเลี้ยงชีพ ทำให้ชีวิตวัย 20 อันแสนน่าเบื่อของเขา เต็มไปด้วยความระทึกที่ไม่ธรรมดาอีกต่อไป!

“ปะ เปล่าจ้ะยาย ขะ ข้าหลงมาจากที่ไกลแสนไกลจ้า” กล่าวพลาง สาวเท้าไปข้างหน้า ในขณะที่เว้นระยะห่างระหว่างเธอและหญิงชรา “ไกลขนาดนั้นเชียวรึ อีกอย่างอาภรณ์ของเจ้าก็ไม่คุ้นตา กลับไปที่เรือนข้าจะหาอาภรณ์ให้