ในเมื่อแต่งกับใครก็ไม่สำคัญ กวงจือหลินลูกสาวผู้มีอิทธิพลแห่งเซี่ยงไฮ้จึงพากู้เหยียนชายหนุ่มที่มีรูปร่างบอบบางนิสัยอ่อนโยนขึ้นห้องจัดการทำข้าวสารให้เป็นข้าวสุกเพียงเท่านี้การแต่งงานก็อยู่ในกำมือเธอแล้ว

นางเป็นแค่ลูกอนุในจวนเสนาบดี ได้แต่งงานกันคุณชายรองจวนแม่ทัพพิทักษ์แคว้น แต่คนที่นางรักกลับเป็นพ่อสามีของตนเอง !!!

‘คืนนั้นไม่ใช่ความผิดพลาด แต่มันออกมาจากความรู้สึกของเฮียจริงๆ’

ซือซือทะลุมิติมาเข้าร่างหญิงสาวยากจนในหมู่บ้านชนบทยุคจีนโบราณ ถ้ามาทรงนี้ตามสเต็ปของนางเอกนิยาย 99% ก็ต้องเข้าป่าขุดเจอโสมหรือเห็ดหลินจือแล้วเอาไปขายทำเงินและสร้างกิจการจนรวยสินะ… อ้าว! ไม่ใช่เรอะ!

เธอได้รับชีวิตกลับมาอีกครั้งก่อนชีวิตจะพลิกผันครั้งใหญ่ โชคชะตาที่เธอไม่เคยได้เลือก ครั้งนี้เธอจะเลือกด้วยตัวเอง เผื่อชีวิตบัดซบ มันจะสุขสงบขึ้นมาบ้าง

เธอ หญิงสาวจากยุคปัจจุบันผู้ได้รับคำนิยามว่า 'โหดเหี้ยมอำมหิต' นาง บุตรสาวอนุผู้โง่เขลา ถูกรังเกียจกลั่นแกล้งจนเสียชีวิต...เมื่อเธอต้องมาอยู่ในร่างของนาง...พวกที่เคยทำร้ายนาง จงเตรียมใจไว้ให้ดีเถอะ!

หลินเจียอีหญิงสาวในศตวรรษที่21ตกตายด้วยโรคระบาด วิญญาณของเธอได้ทะลุมิติมาอยู่ในร่างของเด็กสาวอายุ14 ที่มีชื่อเดียวกับเธอซึ่งสิ้นใจตายระหว่างเดินทางกลับบ้านเดิมของมารดา

“การรักเจ้า คือความผิดพลาดเดียวในชีวิตของข้า เป็นข้าที่นำความอัปยศอดสูมาสู่ตระกูลของตนเอง” เจ้าของคำพูดนี้กำลังเงยหน้ามองร่างเล็กที่ไร้ลมหายใจโหนตัวอยู่บนขื่อไม้ในเรือนนอนของเจ้าของร่าง

นิยายสิบสองเล่มจบข้าพึ่งจะซื้อเล่มแรกมาอ่าน ใครจะคิดว่าวันหนึ่งข้าจะตายแล้วดันมาเกิดในนิยายเรื่องนั้น มิหนำซ้ำยังมาเกิดในร่างตัวประกอบที่ออกมาฉากเดียวก็ถูกตัวร้ายฆ่าตายอีก มารดามันเถอะ!

“ไป๋ฟางหรง” ถูกชายผู้เป็นที่รักหลอกใช้อำนาจทหารของตระกูลขึ้นเป็นรัชทายาท สุดท้ายถูกคนรักปลิดชีพ ทั้งตระกูลย่อยยับจบสิ้น พอลืมตาขึ้นใหม่ พบว่าตัวเองย้อนกลับมาในวัย 18 หนาว ชีวิตใหม่นี้ ต้องใช้ให้ดียิ่ง

นั่งแปลนิยายดีๆเผลอหลับแปปเดียวนี้ฉันอยู่ไหน!เขมหญิงสาวนักแปลนิยายได้เข้ามาในนิยายที่ตัวเองกำลังแปลแล้วเขมจะรอดไหมเนี๊ย

หลังค่ำคืนเลยเถิดศศิลัลน์ต้องพบกับความจริงว่าเขาคนนั้นที่เธอนอนกอดมาทั้งคืนคือผู้ชายของคนอื่น เธอจึงเลือกจากไป สี่ปีผ่านไปเธอกับเขาก็ได้เจอกันอีกครังพร้อม ๆ กับความลับที่เธอปกปิดเอาไว้...ลูกสาวของเขา

เขาได้รับสมรสพระราชทานทั้งๆที่มีภรรยาอยู่แล้วแต่ขอโทษทีแค่องค์หญิงต่างแคว้นนางหรือจะสน จวนแม่ทัพแห่งนี้มีนางเป็นนายหญิงเพียงผู้เดียวเท่านั้น! “ของที่เป็นของข้าหากข้าไม่เต็มใจให้ไม่ว่าใครก็ไม่มีสิทธิ์"

เขาคือเฉินสือหลางประมุขเฉินแห่งไห่เมิ่งผู้ได้รับขนานนามว่าปีศาจร้าย ส่วนนางคือเสิ่นม่านเอ๋อร์คุณหนูน้อยตระกูลเสิ่น

วันที่หยางหรงผิงลืมตาตื่นมาพร้อมกับรับรู้ว่าตนเองได้สูญเสียทุกสิ่งทุกอย่างไปตลอดกาล นับตั้งแต่วันนั้นนางตั้งใจไว้แล้วว่าไม่ว่าต้องรอนานแค่ไหน นางจะต้องจองล้างจองผลาญ ลากพวกมันไปลงนรกพร้อมกันให้จงได้

ชีวิตก่อนซีซวนยอมทำทุกอย่างเพื่อให้ได้ความรักของผู้เป็นพ่อถึงกับยอมติดคุกแทนพี่ชายต่างแม่ แต่เมื่อได้ย้อนเวลากลับมาอีกครั้ง เขาจึงเลือกที่จะทำเพื่อตัวเองและออกมาจากครอบครัวที่เห็นแก่ตัวนั้นซะ

ใครๆก็บอกว่าคุณสส. น่ะใจร้าย

ทำไมข้าต้องมาอยู่ในร่างของคนที่ชาวบ้านเกลียดกันทั้งบ้านทั้งเมืองด้วยเนี้ย!

เมื่อฟ้าใสได้โอกาสย้อนเวลากลับมาในช่วงที่ตัวเองอายุสิบสี่ปี ทำให้เธอตกใจมาก เพราะไม่คิดว่าหินกาลเวลาที่เธอได้จากโลกเซียน จะทำให้เธอย้อนเวลากลับมาในอดีตอีกครั้ง ซึ่งนี้มันเป็นโอกาสดีไม่ใช่หรือไง เพราะ

“พี่ว่าเรา หย่ากันเถอะ”แม้จะพอรู้ว่ายังไงวันนี้ก็ต้องมาถึง แต่มันกลับไม่ง่ายเลยกับการเปลี่ยนแปลงในครั้งนี้