เมื่อคนแปลกหน้า นัยว่าเป็นเศรษฐีใหม่เข้ามาในเชียงราชเขากว้านซื้อบ้าน ที่ดินและทรัพย์สินที่ตกทอดมาตั้งแต่ต้นตระกูลของ ณิชา ไป ทายาทที่เหลือเพียงคนเดียว แถมยังสิ้นเนื้อประดาตัวอย่างเธอจะทำอย่างไร

'พริม' อยู่ในช่วงตกต่ำของชีวิต เธอเสียใจ เมามาย และพอตื่นมากลับพบว่าตัวเองมีอะไรกับกับคู่หมั้นพี่สาว! “มะ เมื่อคืนพี่…ป้องกันรึเปล่า” /“ป้องกัน” เขาบอกเสียงเย็นชา แต่ทุกอย่างกลับไม่จบ!

เป็นนางแบบ เป็นนักแสดงชื่อดังของประเทศอยู่ดีๆแค่ต้องเดินทางไปต่างประเทศเพื่องาน แต่ไม่คิดว่าการเดินทางไปต่างประเทศครั้งนี้ของเธอมันจะเป็นครั้งสุด และเป็นสาเหตุที่ทำให้เธอเสียชีวิต

องค์ชายสาม 'จ้าวเสี่ยวเฟิง' เก่งอยู่สองอย่าง คือร้องไห้กับกินนม....

“นับจากนี้เธอต้องเลิกยุ่งกับผู้ชายทุกคน! ไปบอกผู้ชายทั้งหมดที่เธอรู้จักว่าเธอมีลูกมีผัวแล้ว! ไปบอกพวกมันว่าพ่อของลูกไม่อนุญาตให้เธอหาผัวใหม่!”

เจ้านุดคนนี้เป็นใคร อย่าเอาตัวมาใกล้ทาสเราจะได้ไหม!!

องค์ชายคนเล็กของบ้านที่ชื่นชอบการพนันจนพลาดโดนมาเฟียใต้ดินตามล่า รู้ตัวอีกทีทำไมมาโผล่ที่ไหนก็ไม่รู้ แถมยังอยู่ในร่างเด็กทารกอีกด้วย!!

หนึ่งโลกเทคโนโลยีพรั่งพร้อม ทุกอย่างต้องเป็นจริงพิสูจน์ได้ หนึ่งโลกมีเทคโนโลยีขั้นสูงแต่ทุกอย่างมาจากพลังของผู้ใช้เวทย์ทั้งสิ้น คนจากสองโลกจะมาบรรจบกันได้อย่างไร ในเมื่อมีความเชื่อที่ต่างกัน...

ผู้หญิงคนนี้ช่างน่าสมเพช….ทำเพื่อทุกอย่างให้ได้เงิน

เฟิงเหยานั่นหิวอาหารแต่ท่านพ่อครัวจอมมารจำแลงนั่นหิวอะไรหรือ?

ความรักก็แค่พันธะผูกพันหากคนผู้นั้นไม่จริงใจก็คงเป็นได้เพียงลมปาก รักแล้วไม่มีสติคงไปตายได้ ฉะนั้นรักแล้วจะไปทางไหน อยู่ที่เรารักใครกระมัง

เพราะข้อตกลงของสองตระกูล เธอจึงต้องแต่งงานกับเขา ทั้งที่อายุห่างกันเป็นรอบ ตอนแรกก็ไม่ชอบ แต่ไหงความหล่อความน่ารักของตาแก่นั่นถึงเขย่าหัวใจของเธอได้นะ

"ใครจะไปคิดว่าน้องสาวที่เคยดูแลสมัยเด็กเอาก้อนหินมาให้แล้วชีวิตจะไม่เหมือนเดิมอีกตลอดไป!?" เรื่องราวการผจญภัยในโลกแฟนตาซีต่างมิติกับบรรยากาศเลิฟคอมเมดี้

คบกับพี่ เธออาจจะเจ็บทุกวัน รับได้ไหม?

เมื่อเจ้าหนี้ของพ่อเข้ามายึดทุกสิ่งในไร่ เธอจะต้านทานเขาได้อย่างไร ในเมื่อพ่อยกทรัพย์สมบัติทุกชิ้น...รวมถึงตัวเธอให้เขาไปแล้ว

แค่ผู้หญิงลับๆ ในมุมซ่อนเร้น แค่ของเล่นใกล้มือชั่วครู่ชั่วยาม ไม่เคยจะเหมาะสมคู่ควร ไม่เคยกล้าเผยอคิดครอบครอง รักแรกที่่ยังไม่ลืมของพุดน้ำผึ้ง...สูงสุดเอื้อมอยู่เสมอ

"เด็กคนนี้วาจะยกให้เป็นกรรมสิทธิ์ของพี่ หรือวาจะเลี้ยงเองแล้วให้พี่เป็นคนรับผิดชอบค่าเลี้ยงดูทั้งหมด เพราะยังไงเราก็ต้องหย่ากัน นั่นหมายความว่าการอยู่ด้วยกันแบบสามคนพ่อแม่ลูกไม่มีทางเป็นไปได้แน่นอน"

‘เขาหันมามองเธอเพียงหางตา แม้จะเห็นว่าหญิงสาวอุ้มลูกน้อยวัยสามเดือนอยู่ในอก แต่เขาก็เลือกจะเดินผ่านเธอไปราวกับคนที่ไม่รู้จักกันมาก่อน’

อยู่ดีดีก็เข้ามาอยู่ในร่างของตัวละครในนิยายที่อ่าน ซึ่งเธอคนนี้ไม่มีตัวตนในหน้าหนังสือเลย แถมยังเป็นที่เกลียดชังของสามีอีกต่างหาก การจากไปของเจ้าของร่างก็ยังมีเงื่อนงำ ระบบโปรแกรมก็ไม่มีจะรอดไหมเนี่ยะ

เพราะนิยายที่อ่านดันเป็นเรื่องราวก่อนที่วิญญาณจะหนีมาเกิด อีกทั้งยังเป็นความผิดพลาดบางอย่างทำให้เขาต้องกลับมาแก้ไขเรื่องราวให้ถูกต้อง พ่อก็ต้องปราม จอมมารก็ต้องห้าม นี่ข้าไปทำเวรทำกรรมอะไรไว้นักเนี่ย!