‘หญิงสาว’ ผู้สวมบทบาท ‘เด็กหนุ่ม’ ในโลกเสมือนเพื่อตามหาความทรงจำ กระทั่งมิตรภาพได้ก่อตัว พัฒนาเป็นสายสัมพันธ์อันลึกซึ้งชวนให้ใจเต้นแรง... “ซะงั้นอะ เดี๋ยวสิ! มาช่วยฉันตามหาความทรงจำก่อน!!”

เมื่อนาวิกโยธินสหรัฐคนหนึ่งได้ไปอยู่ในเหตุการณ์ที่เขาต้องต่อสู่กับกองทัพจากต่างโลกพร้อมกับกองกำลังป้องกันตนเองของญี่ปุ่น

โลกใบนี้เต็มไปด้วยหมอผีและภูตผี จะผีปอบหรือผีเปรตก็มาเถอะ เธอไม่กลัว! แต่ว่านะมหาวิทยาลัยที่สอนปราบผีและคณะไสยศาสตร์โดยเฉพาะ มันคืออะไร ถ้าอยากจะปราบผีได้ก็ต้องไปเรียนงั้นเหรอ เอาสิ อยากเป็นหมอผีพอดี!

เดินทางสู่โลกอื่นด้วยพลังของราชาเทวทูตทั้งสามเส้นทางของมหาเร้นลับ (หัดเขียนครั้งแรกนะครับ) [โลกที่สามสิบเอ็ด Overlord]

เซนเซย์ คำนิยามของบุคคลสวยหรูผู้แบกรับทุกสรรพสิ่งให้คิโวทอส น่าขำชะมัดเลยนะ ใครเป็นคนตัดสินกันล่ะ ฉันจะเขียนเรื่องราวขึ้นใหม่ในนามของจอมมารเอง เอาล่ะมาเริ่มการเดท(เปลี่ยนแปลงอนาคต)ของเราได้แล้ว

โลกที่ล่มสลาย สัตว์กลายพันธ์มากมายหมายจะเอาชีวิต 'กัน' ชายหนุ่มคนหนึ่งที่จู่ ๆ ก็ปรากฏตัวในกองศพหลังความตายกับปืนกระบอกหนึ่ง เขาต้องเอาชีวิตรอดบนโลกแห่งหายนะแห่งนี้

ไรเซ็น ฮิบิกิ เมื่อรู้สึกตัวเขาก็มาอยู่ในโลกของบีช เมื่อจบโรงเรียนยมทูตระบบไดอารี่ก็ตื่นขึ้น เมื่อเขาเขียนไดอารี่เขาจะได้รางวัลทำให้เขาแข็งแกร่งขึ้น

หลุดข้ามาด้วยตัวละครเกมไม่เท่าไหร่ แต่ทำไมโลกที่ผมอยุ่มันเป็นโลกของสาวฟูตะ แบบนี้ผมก็แย่สิเพราะผมใช้ตัวละครผู้หญิง และผมก็ต้องพยายามหลีกหนืไม่ให้พวกเธอรู้ว่าผมไม่ใช่ฟูตะให้ได้!!!

เธอหลุดเข้ามาในนิยายประสาทแดก มีพระเอกนางเอกตัวร้ายอย่างครบครัน ทว่านักเขียนเป็นบ้าปูเนื้อเรื่องให้ตัวเอกในนิยายทั้งหมดต้องตกตาย แล้วเธอที่ไม่ได้เป็นตัวประกอบ ไม่มีแม้แต่บทพูดคงจะมีชีวิตรอดใช่หรือไม่?

เมื่อต้องตกตายในโลกของการฝึกลมปราณอย่างไม่เป็นธรรมนัก ท่านเทพบนสวรรค์ยังนึกสงสาร จึงได้ประทานพรให้นางมีโอกาสได้หายใจอีกครั้ง

เมื่อประตูแห่งอิสรภาพใบใหม่ได้เปิดออก "วี" ไม่ลังเลเลยที่จะพาตัวเองก้าวเข้าพิชิตโลกใบนั้น ในเมื่อโลกเสมือนบทเนื้อเรื่องนับสิบโลกได้ถูกพิชิตไปแล้ว ครานี้มันก็ถึงคราวของโลกเสมือนแบบออนไลน์!!!

ตอนที่ลืมตาตื่นขึ้นมาในโลกใบใหม่ หวังลี่ห่ายก็ตั้งใจว่าจะใช้ชีวิตอย่างสงบสุขเหมือนคนทั่วไปเขาเสียที แต่การเป็นสะใภ้ใหญ่บ้านเจียงนั้นไม่ง่าย สามีก็จะกลับบ้านสักปีละหน เธอต้องดูแลลูกและตัวเองเท่านั้น

เมื่อรู้ว่าไม่อาจมีความสุขได้อีก รินจึงตัดสินใจที่จะมอบให้หายนะให้แก่ทุกคน เพื่อดับกระหายความสุขที่หายไป ให้สาสมใจกับสิ่งที่เขาควรจะได้รับ