เซียนน้อยเหยาจีทำหน้าที่เผ้าสวนท้อสวรรค์ที่จะออกผลทุก 3,000 ปี แต่เมื่อถึงเวลาเก็บเกี่ยว ท้อสวรรค์กลับหายไป 1 ผล นางถูกลงโทษส่งตัวมายังแดนมนุษย์ แต่นางลงมาพร้อมกับเมล็ดท้อสวรรค์พร้อมปลูก 1 ผลนี่สิ !!

เก่งกาจอาจองสร้างตำนานสงครามปราบผีมาทั่วทุกสารทิศ แต่ต้องมาสิ้นฤทธิ์แค่กับเมียกำมะลอ

The smile is as bright as the sun, but the person is like a demon in the abyss, which is creepy.

ผู้บังคับฝูงบินคนดังตกหลุมรักนักจิตวิยาสาวที่สะกดหัวใจเขาไว้ด้วยการท้าดวลในคืนนั้น แต่ยามรบยังไม่ยากเท่ายามรักเมื่อต้องพบกับมรสุมลูกใหญ่จนถูกไล่ล่า

การทำให้ภรรยาของคุณกลายเป็นเศรษฐีอันดับหนึ่งมันเป็นประสบการณ์แบบไหนกัน? เมื่อสวรรค์ให้โอกาสเศรษฐีรวยระดับหมื่นล้านอย่างเจียงเสี่ยวไป๋ได้กลับมาเกิดใหม่ในปี 1983

กว่าจะตัดใจได้ก็ตอนท้องแล้วเขาโวยวายว่าเธอผิดข้อตกลง เพราะสัญญากับคนรักเก่าที่ตายไปว่าจะไม่มีลูกอีก แล้วเธอกับลูกเป็นตัวอะไร ส่วนเกินในชีวิตอย่างนั้นเหรอ เมื่อมีค่าน้อยกว่าคนตาย แล้วเรื่องอะไรต้องทน!

ยูจิ เด็กหนุ่มธรรมดาที่โหยหาความรู้สึกของการมีครอบครัวที่อยู่มาวันหนึ่งเขากับเพื่อนๆก็ถูกพาไปต่างโลกและต้องใช้ชีวิตปกติที่นั่น แต่พวกเขาก็ต้องพบเจออุปสรรคมากมายและแล้วการผจญภัยของโชคชะตาก็ได้เริ่มขึ้น

เธอรักเขาด้วยความรักทั้งหมดของหัวใจ แต่สุดท้ายกลับเป็นแค่เครื่องมือที่เขาใช้ประชดคนรักเก่าเท่านั้นเอง

"จนกว่าเจ้าจะหนักเท่าทองที่ข้าเสียไป"

เพื่อนสนิทคิด(ไม่)ซื่อ

***เขาตั้งใจจะจับเธอไปทรมานแล้วทำไมได้หลานมาฝากตากับยาย***

เพราะไปวิจารณ์ถึงชะตากรรมตัวประกอบใช้แล้วทิ้งต่อหน้านักเขียน จึงชดใช้กรรมปุบปับด้วยการทะลุมิติมาเป็นตัวประกอบใช้แล้วทิ้งที่ต้องตายยกตระกูล ไม่ได้ ข้าจะต้องพลิกชะตานี้ให้ตัวเองรอดและตระกูลรุ่งเรือง

เมื่อสุดยอดนักฆ่าทะลุมิติมาเป็นตัวประกอบในนิยาย และการเลี้ยงลูกแบบ "ปล่อยจอย" กลับทำให้เธอประสบความสำเร็จอย่างไม่เต็มใจ เอาเวลานอนฉันคืนมา…

เมื่อศิษย์รักหักหลัง จากแพทย์โอสถในตำนาน... สู่การเกิดใหม่ในฐานะคนไร้ค่า การหวนคืนสู่หม้อปรุงยาในครานี้ จักพลิกผืนปฐพีให้ราบเป็นหน้ากลอง!

เขาเป็นคนหน่ายชีวิตเสพติดสื่อ แต่โชคดีมาเกิดใหม่โลกแฟนตาซี เลยถือโอกาสเป็นวารี เป็นคนที่โลกเก่าเขาไม่เคยเป็น กับเพื่อนแฝดสมัยเด็ก เส้นทางการเติบโตตั้งแต่เด็กถึงโต การเริ่มรักได้ซักทีและการโดนบังคับออก

เขารักของเขามาตั้งนาน อยู่ดีๆ พวกอากงจะมายกให้คนอื่น… ไม่มีวันเสียล่ะ!