เขาคือหัวหน้าที่นางเคารพมากที่สุดในชาติที่แล้ว แต่ชาตินี้เขาคือผู้ที่ทำหน้าที่สามีได้แย่ที่สุด! ฮูหยินจำเป็นเช่นนางจึงต้องหาหนทางหย่าเพื่อไปใช้ชีวิตอย่างที่ชาติอื่นไม่มีโอกาสใช้ให้ได้!

ภวินทร์ทำหน้าที่สามีและพ่อของลูกที่ดีจนได้ขนานนามว่า "สามีแห่งชาติ" แต่เมื่อแต่งงานเข้าปีที่เจ็ดกลับเปลี่ยนไปคล้ายเป็นคนละคน นี่เป็นสัญญาณของอาถรรพ์รักเจ็ดปีหรือมีบางสิ่งบางอย่างทำให้เขาแปรเปลี่ยน....

เอ ชายหนุ่มที่โชคร้าย เกิดอุบัติเหตุตายและเมื่อรู้สึกตัว เขาก็ได้เกิดใหม่เป็นก็อบลินไปเสียแล้ว

ตายแล้วไปไหน? ตายแล้วก็เข้ามาสวมร่างนางร้ายในนิยายที่อ่านจบแล้วอย่างไรเล่า! 'หวังจินเยว่' คือนางร้ายที่จะต้องตาย! ทว่าเมื่อคนที่อยู่ในร่างนี้คือหญิงสาวจากศตวรรษที่ 21 ทุกอย่างก็ได้เปลี่ยนแปลงไป...!!

เจ้าหน้าที่พิเศษอย่างเขาตกบันไดตายระหว่างวิ่งไล่สุนัขตำรวจ รู้ตัวอีกทีก็ต้องมาแต่งงานกับผู้ชายที่ได้ชื่อว่าโหดร้ายที่สุดในอาณาจักร

ชาติก่อนเพราะคิดว่าความรักที่ตนมอบให้จะเปลี่ยนหัวใจเขาให้หันมารักนางได้ จนเมื่อนางต้องสูญเสียลูกน้อยไปจึงรู้ว่านางช่างโง่งมยิ่งนัก หวนคืนครานี้ข้าจะปล่อยให้ท่านได้อยู่กับคนรักให้สมใจอยาก!

"ตำหนักร้างท้ายวัง มีผีเด็กล่ะ" "บ้านเจ้าน่ะสิ นั้นมันองค์หญิง" "แล้วไหนบอกว่าตาย"นางหลุบตามองนางกำนัลช่างจ้อบนต้นไม้ "เจ้าไม่รู้อะไร ฮ่องเต้ไม่เคยรู้ต่างหาก" ไอ้บิดางี่เง่านั้น อย่าให้ได้เจอนะ

ที่ฝึกงานดี สวัสดิการดี ใช่ว่าจะไม่มีจุดบอด.. โดยเฉพาะเจ้าของไร่ที่มักจะ.. “พี่ให้เวลาตัดสินใจสิบวินาที.. ถ้าหากว่าช้ากว่านี้...” เสียงทุ้มกระซิบขู่ที่ข้างหู.. อื้อ! นะ.. นี่เขาจะทำอะไรเธอ !

'ภรรยาแสนชัง' หน้าที่ของข้าคือการเป็น 'แม่พันธุ์' ที่ต้องอุ้มบุตรให้ท่านโหวผู้มีฉายา 'หมาป่าโลหิต' แต่นอกจากสามีจะไม่ชิงชังข้าแล้ว ยังคลั่งรักข้า คลั่งการสัมผัสร่างกายของข้าราวกับเสพติด! #หลงเมีย

ในความว่างเปล่าที่มืดมิดผ่านกาลเวลาที่นาวนานค่อยๆก่อนเกิดความโกลาหลขึ้นมา เริ่มมีผืนดินหลอมรวมก่อกำเนิดเป็นดวงดาวมากมาย หลังจากผ่านระยะเวลานับล้านล้านปีก่อนที่สิ่งมีชีวิตต่างๆค่อยๆถือกำเนิดขึ้นมา

เมื่อ "ทิพย์" คุณป้าวัยห้าสิบต้องไปเกิดใหม่เป็นเด็กน้อยในโลกอีกใบ โลกที่ใหญ่โตกว่าโลกเดิม1000เท่า โลกที่แต่ละวันยาวนานกว่าสิบเท่า และแต่ละปีที่ผ่านพ้นยาวนานกว่าโลกนี้มากกว่าหกสิบเท่า!!

รุ่ยอิงเถาตายเพื่อชายที่รักสุดหัวใจ แต่เมื่อย้อนเวลากลับมาถึงได้ล่วงรู้ความจริงบางอย่าง ชาตินี้นางจึงหันหน้าเข้าหาปีศาจ ยืมมือทรราช ทวงคืนหนี้เลือดอย่างสาสม !

เด็กหนุ่มที่ได้ผูกคอตายในบ้าน ก่อนที่จะกลับมาเกิดใหม่ในตระกูลอุจิวะ โดยที่ไม่มีใครรู้เลยว่า ไอเด็กที่กลับมาเกิดใหม่นั้น..มันไม่สนบ้าอะไรเลย!

ราไวย์แค่ต้องการไปตามเอาเงินคืนจากแม่หมออุษาจอมต้มตุ๋นที่หากินกับคนอกหักด้วยการทำพิธีจุดเทียนเรียกคนรักกลับคืนมาทำไมกลายเป็นว่าเธอพัวพันกับเรื่องราวอะไรก็ไม่รู้ล่ะเนี่ย!!!

“เหตุใดซื่อจื่อกับจื่อหนิงถึงไม่อยู่ที่เรือนหยางชู ทั้งสองคนหายไปที่ใดชางเซิ่งอีกคน” “เอ่อ คือว่า...” “รีบพูดอย่ามัวแต่อมพะนำ” ตุบ! “ซื่อจื่อกับแม่นางจื่อหนิงนำอาหารไปยังคุกใต้ดินเพคะ” “อะไรนะ!”

ผู้คนกล่าวหาว่านางเห็นแก่เงิน แล้วอย่างไร สตรีเช่นนางไม่ยอมเสียเงินโดยเปล่า ในเมื่อกล้าใช้นางเป็นเรือข้ามฟากดังนั้นจะต้องมีราคาที่ต้องจ่ายใช่หรือไม่?

ชีวิตนี้ช่างน่าบัดซบนัก ถูกผู้คนเอาเปรียบอยู่ตลอดเวลาเสียจนน่าเบื่อหน่าย ครั้นเมื่อตายไปกลับต้องมาสวมร่างสตรีอ่อนแอไม่เอาไหน คนรอบกายหรือก็เลวร้ายเกินทน ข้าผู้นี้จะไม่ขอทน

นางถูกกล่าวหาว่าขโมย 'วาสนา' ผู้อื่น จากฮูหยินขุนนางขั้นห้า บุตรสาวแม่ทัพใหญ่ กลายเป็นเมียบ่าวของอ๋องเสเพล ซ้ำยังไม่เป็นที่โปรดปราน ไม่ว่าอย่างไรนางจะกลับคืนร่างเดิมให้จงได้!

การเฝ้ารอคนคนหนึ่งมาหนึ่งชาติมันเพียงพอแล้ว หากย้อนเวลากลับไปได้นางจะไม่ขอเฝ้ารอเขาอีกเด็ดขาด

เป็นสายลับที่อ่านนิยายไม่พอ ยังได้รับโอกาสมาแก้ไขจุดจบของเหล่าตัวร้ายอีกหรือนี่!!! อา แต่ก็ไม่จำเป็นต้องกลายเป็นนางร้ายก็ได้มั้ง