- 20
- 566
- 0
ลักษ์ : รู้ไหมเด็กดื้อต้องโดนอะไร... จิน : แล้วรู้ไหมครับ เวลาผู้ใหญ่ดื้อจะโดนอะไร? #ลักษ์ของจิน
ลักษ์ : รู้ไหมเด็กดื้อต้องโดนอะไร... จิน : แล้วรู้ไหมครับ เวลาผู้ใหญ่ดื้อจะโดนอะไร? #ลักษ์ของจิน
คบกับพี่ เธออาจจะเจ็บทุกวัน รับได้ไหม?
ในวันหนึ่ง ฉันก็พบว่าตัวเองได้กลายเป็นไซบอร์กของฝ่ายดีดีเซปติคอน ได้เวลามหาวิบัติจักรกลสังหารถล่มจักรวาล!
“นี่นายทุกอย่างมันไม่ได้ซื้อมาได้ด้วยเงินหรอกนะ” “แล้วเธอฉันไม่ได้ซื้อมาด้วยเงินหรอ?”
ฟางเซียน สาวออฟฟิศ ทำงานไม่ได้หยุด จนงานได้คร่าชีวิตเธอ เธอได้ไปเกิดใหม่ในร่างของ ลี่จินเหมย ยุค 70 ในยามที่ข้าวยากหมากแพง เรื่องราวของชีวิตเธอจะเป็นอย่างไรต่อไป
คู่โชคชะตาของฉันคือคนที่ฆ่าพ่อแม่ของฉัน ทำไมถึงต้องเป็นแบบนี้ ทำไมต้องเป็นแก — ริช ภวินท์ อาร์เจนตัม
ใครจะไปรู้ว่าไอแพดที่อนุญาตให้หยิบติดตัวไปได้หนึ่งชิ้น ตั้งใจจะเอาไปใช้ผ่อนคลายในแดนนรกนั้น จะกลายมาเป็นเครื่องมือสุดโกงให้กับผู้ย้อนเวลามาอดีตอย่างไข่มุก #ไข่มุกงวดนี้ออกอะไร
เพียงเพราะหักโหมทำงานหนักจนเผลอหลับคาหนังสือนิยายไป สุดที่ใครจะคาดคิดเมื่อ จู่ๆ ผมดันทะลุมิติเข้ามาในนิยายเรื่องที่ยังอ่านไม่จบ มิหนำซ้ำยังมีระบบคอยรังแกอีก บัดซบ! มีใครให้ชีวิตเฮงซวยกว่านี้ไหม!
ผู้ชายเห็นแก่ตัวที่วิ่งหนีกิ๊กเบอร์หนึ่งเบอร์สองของตัวเองมาหลบด้านหลังของฉันเพื่อให้ช่วยรับความซวยในวันนั้น แต่ใครจะไปคิดว่าไอ้คนเฮงซวยนี่จะเป็นบอสของฉันน่ะ!
ต้าเหนิงทะเลาะกับหัวหน้าที่ใช้แต่อารมณ์จนถูกไล่ออกจากงาน ไม่วายยังถูกรถชนตายอีก แทนที่จะได้ไปเกิดใหม่กลับต้องมาอยู่ในร่างของเผยฮุ่ยหมิงสตรีขี้อิจฉา ที่จะต้องตายในอนาคตอันใกล้
“ที่ตรงนั้น ข้าง ๆ พี่คิว...มันเป็นเหนือได้ไหม”
เธอได้รับชีวิตกลับมาอีกครั้งก่อนชีวิตจะพลิกผันครั้งใหญ่ โชคชะตาที่เธอไม่เคยได้เลือก ครั้งนี้เธอจะเลือกด้วยตัวเอง เผื่อชีวิตบัดซบ มันจะสุขสงบขึ้นมาบ้าง
คนเราโกหกเล็ก ๆ น้อย ๆ ยังพอให้อภัย แต่ถ้าโกหกมากไปเรียกคนเลว!...เหตุใด'ระบบ'ถึงให้ภารกิจห้ามพูดความจริงโดยเด็ดขาดให้สาวน้อยแสนบริสุทธิ์ผุดผ่องเช่น 'นาง' ด้วย!!
...หลังปฏิบัติภารกิจปราบมนุษย์กลายพันธุ์ ร้อยเอกหญิงวัย45ปีก็หลับใหลด้วยความอ่อนเพลีย ตื่นขึ้นมาอีกทีดันอยู่ในโลกที่ไม่รู้จัก แต่คิดในแง่ดีอย่างน้อยๆเธอก็มีสามีล่ะนะชาตินี้...
ส่งของน่ะงานประจำแต่เอาจริงๆ ก็รับทำทุกอย่างนั้นแหละ
พสกเราคือคนที่มาเกิดใหม่ที่โลกแห่งนี้แต่ไม่ได้มีพลังพิเศษโกงๆนะ แล้วก็ไม่ใช่โลกแฟนตาซียุคกลางด้วยแต่เป็นโลกที่เทคโนโลยีล้ำสมัยมากตางหาก และถ้าต้องการกลับโลกเดิมก็ต้องทำให้คนในโลกนี้จดจำให้ได้ซะก่อน
'นี่ยัยหนู เลิกทำหน้าแบบนั้นได้แล้ว' 'พี่ก็อย่าทำแบบนี้สิคะ แค่นี้หนูก็ไม่รู้จะเอาหน้าไปไว้ที่ไหนแล้ว!' 'ก็เธอร้องดังเองไม่ใช่หรอ?' 'พี่รีไวล์!!!!'
เขาพูดกับคนสวยตรงหน้าด้วยน้ำเสียงแฝงความหยอกเย้า “ถ้าอยากขอบคุณ ดาวก็เข้ามากราบที่ตักฉันสิ”