ค้นหานิยาย: again | เรียงตามวันที่อัปเดต | หน้าที่ 1

'คาร์ล' พ่อหนุ่มนักธุรกิจที่ทำทุกอย่างได้ประสบความสำเร็จเพราะต้องการอ่านมังงะไปวันๆ ได้กลายเป็น 'เซซิลเลีย วาเลนติโน่' บุตรีดยุกผู้น่าสมเพช ในโลกมันฮวาที่มีนางเอกน่ารัก เเต่เขาดันไม่ใช่ผู้ชายนี่สิ!!

เมื่อความรักถูกตอบแทนด้วยการทรยศ และความดีถูกตีค่าว่าเป็นเพียงความโง่งม  เธอจะทำอย่างไร?   เมื่อหัวใจที่เคยถูกทำลายมาแล้วครั้งหนึ่ง อยากจะขอลองรัก...อีกสักครั้ง

ในอ้อมกอดของชายอันเป็นที่รัก วีได้กุมมือเขาไว้ และพูดด้วยแรงที่มีเอือกสุดท้าย “เค้าขอตั้งจิตพิษฐาน หากชาติหน้าของชีวิตมีอยู่จริง ขอกลับมาแก้ไขและขอให้ได้เกิดมารักป๊าอีกครั้ง ...

"เจอกันอีกแล้วนะครับ พี่เจ้าของร้าน" - Poogun - "รอยยิ้มของคุณทำให้ผมสบายใจขึ้นนะ" - Paper -

"รอบนี้เธอจะจำเรื่องของคุโจว อากิระได้ทั้งหมดแหละเพราะมันเป็นโบนัสหลังอีเว้นท์[ใช้ชีวิตแบบฮิกกี้เป็นระยะเวลารวมเกินกว่าครึ่งหนึ่งของทั้งชีวิต]ยังไงล่ะ" - "ไอ้โบนัสแบบนั้นใครมันเป็นคนตั้งขึ้นมาวะครับ"

"จองแดฮยอน...มึงนี่มันความผิดพลาดของการคุมกำเนิดจริงๆ!!"

'เพราะคุณเป็นคนเดียว ที่ทำให้ผมตกหลุมรักอีกแล้ว'

นัทชา - ชนากานต์ เป็นตัวอย่างของคนที่เคยรัก แล้วกลับมารักอีกครั้ง จะมีสักกี่คู่ที่มั่นคงในความรัก ในคำสัญญาเช่นพวกเธอ

การได้รักใครซักคน เรามักใช้หัวใจเลือกมากกว่าเหตุผล ความสุขของคนเราไม่เหมือนกัน จุดยืนของหัวใจแต่ละคนก็เช่นกัน

ที่ผ่านมาพี่ภูผามีชีวิตอยู่เพื่อฉันมาตลอด แต่หลังจากวันนี้ไปฉันจะมีชีวิตอยู่ต่อเพื่อเขาบ้าง แม้ว่าฉันอาจจะไม่มีเขาอยู่ในความทรงจำก็ตาม

นิยายเรื่องนี้เป็นนิยายที่จะประกอบไปด้วยเรื่องสั้นแนวรักดราม่า สไลซ์ออฟไลฟ์ โรแมนติกคอมเมดี้ ปะปนกันไป โดยแต่ละตอนจะไม่มีความเกี่ยวข้องกันแต่อย่างใด *อนึ่งเนื้อหาทั้งหมดเป็นเพียงการสมมติขึ้น*

แต่ถ้าถามว่าพร้อมจะมีแฟนใหม่มั้ย....ก็พะ... “เป็นแฟนกัน” หะ! “เป็นแฟนกันมั้ย” ว่าไงนะ! “เป็นแฟนกันสิ จะได้รู้จักกันจริงๆ...” ดะ...เดี๋ยวดิ่วะ เขาขอกันง่ายๆอย่างนี้เลยหรอ!

เธอว่าระหว่างเรามันเปลี่ยนไปปะ

" ยู นายจะช่วยฉันใช่มั้ย? " " ครับ "

ความสัมพันธ์แบบเพื่อนกับแบบแฟนมันไม่เหมือนกันนะเว้ย ถ้าอยากมีความสัมพันธ์แบบเพื่อน ก็อย่ากระโดดข้ามขั้นมาเป็นแฟนกันดิวะ

ไม่ถึงกับไม่รัก... แต่เจอแล้วมักหวั่นไหว..... ไม่ถึงกับไม่มีใจ...แต่แอบห่วงใยในบางที.... ไม่ถึงกับคลั่งบ้า...แต่ห่วงหาในทุกที่... ไม่ถึงกับไม่ใยดี... แต่ใจนี้สิมันอาทร....

"แอบชอบมึงมาตั้งแต่มัธยมต้น แต่มึงไม่เคยชอบกูเลย แล้วไปทำอิท่าไหนหันมาชอบกู ไร้สาระว่ะ เสียความรู้สึกมามากพอละ"

‘นิสัย’ ก็เป็นเหมือนด่านต่างๆในเกม ถ้านิสัยของคนสองคนมันเข้ากันได้ ชีวิตของทั้งสองคนก็คงมีความสุข แต่สำหรับผมคงไม่ใช่ ตั้งแต่วันนั้น วันที่ผมได้ทิ้งเขาไปด้วยคำๆเดียวของเพื่อนที่...ทรยศ

คนสองคน...เมื่อเเยกกันไปคนละทางเเล้ว จะสามารถกลับมาอยู่ร่วมกันได้หรือไม่?

Again chanbaek •Drama• || short fic