ค้นหา

รวมเรื่องสั้น จากรอยยิ้มของท้องฟ้า

“ต่อให้นันจะเท พี่ก็จะเยจนนันเทพี่ไม่ลง” ก่อนจะพูดอะไรช่วยดูสถานการณ์ก่อนได้มั้ย ผมไปเทพี่ตอนไหนไม่ทราบ คนเขากรวดน้ำอยู่เนี่ย เบิ่งหน่อย อย่ามโน!

ทะเล: มึงต้องการพนันกับอะไร โชกุน: ถ้ามึงแพ้ มึงต้องเป็นเมียกู 7 วัน ทะเล: ได้ กูตกลง

ผมก็แค่โอเมก้าธรรมดาคนหนึ่ง ใช้ชีวิตไปวัน ๆ อยู่กับน้องแค่ 2 คน แล้วคุณเข้ามาเป็นส่วนหนึ่งของชีวิตผมตั้งแต่เมื่อไหร่กัน.....

อี้เอินดารารุ่นใหญ่ที่มาถึงขาลงแล้วหลุดเข้าไปซีรี่ย์เรื่องจอมราชันทรราช

"เมียจะไปไหน?" "ได้กันครั้งเดียวไม่นับว่าเป็นผัวเมียกันโว้ย!!" "แปลว่าถ้าครั้งต่อไปคุณจะยอมรับว่าเป็นเมียผมใช่ไหม"

"นายสูงขึ้นแล้วนี่ ฉันจำได้ ตอนนายจากไปความสูงนายถึงแค่หน้าอกฉันเอง ตอนนี้สูงกว่าฉันไปแล้วนิดนึง" "คุณโจวเหมือนจะไม่สูงขึ้นนะ?" สีหน้าโจวชิงฝานเจื่อนเล็กน้อย "สูงขึ้นแล้วแค่ดูไม่ค่อยออก"

ข้าล่าแมลงยักษ์อยู่ดีๆทำไมถึงมาโผล่ที่นี่ได้ แล้วเด็กพวกนี้เป็นใครหน้าไม่คุ้น แต่งตัวรึก็ประหลาด ข้าวของก็เปราะบางแตะนิดๆหน่อยๆก็แตกหัก ข้าอยากกลับเผ่าข้า!!!

"พี่ขอไอจีเลาหน่อยสิ ได้มั้ยครับ" "พี่อยู่ไทยมากี่ปี" "ทั้งชีวิตครับ" "อ่าฮะ เเล้วฟังไม่ออกหรอว่าเมื่อกี้บอกว่า ไม่ ให้" "..."

ดอกทานตะวันผู้หันมองเพียงดวงตะวัน

กลิ่นที่ลอยมาแตะจมูก ขนลุกทุกครั้งที่เดินผ่าน ใจเต้นทุกเมื่อที่สัมผัส "กูจะสามารถมองเห็นมึงได้ไหม ไอ้ลูกพีช"

ถนนที่มีสายฝนกระทบพื้นแตกกระจาย ท่ามกลางรถหลายคันที่กำลังขับผ่านไป ดวงตากลมโตพลันเห็นรถสีดำคันหนึ่งจอดติดไฟแดง ถึงกระจกจะมืดแค่ไหน แต่ผมก็สามารถมองเห็นคนที่นั่งอยู่ข้างใน “เจียนหลิน...”

อย่าเอ๋อ อย่าเหวอ ระดับทรงเจ้าพ่อนี่แหละแม่ลูกอ่อน

วิธีเดียวที่จะถอนคำสาปนี้ได้ก็คือต้องมีอะไรกับรักแท้ไงล่ะเมี้ยว

หนี เป็นคำที่เหมาะกับผมในตอนนี้ผมฝันเสมอว่าจะมีสาวๆรอบตัวเเต่ตอนนี้ทำไมมันตรงกันข้ามกัน เพราะภาพในตอนนี้มีเเต่ชายหนุ่มที่จะมาจับผมปู้ยี่ปู้ยำ

เมื่อเจ้าหน้าที่ระบบอันดับ1จากระบบสุดยอดวายร้ายอย่างหยางลู่หานพร้อมผู้ช่วยพี่ชายฝาแฝดอย่างหยางลู่เจินต้องผันตัวมาเป็นเจ้าหน้าที่ระบบเพื่อนรักพระเอกชั่วคราวอย่างกระทันหันเพราะโดดประชุมเพียงครั้งเดียว!

พล็อตทะลุมิติส่วนใหญ่ ถ้าไม่อยากถูกพระเอกฆ่าตายก็ต้องเปลี่ยนเส้นเรื่อง อวิ๋นช่างเฟยคนนี้จึงตัดสินใจที่จะทำหน้าที่ศิษย์พี่ที่ดี แต่แล้วทำไมเขายังต้องตายอนาถอีกล่ะเนี่ย!!!

สี่ปีหลังจากการสิ้นสุดของโลกในที่สุดหลินโม่ก็ยอมแพ้วิ่งและเสียชีวิตอยู่ในฝูงซอมบี้ อย่างไรก็ตามเมื่อเขาตื่นขึ้นมา เขาพบว่าตนเองข้ามมายังอีกยุคหนึ่ง

เรื่องทั้งหมดมันเกินขึ้นเมื่อผมดันหลุดปากอาสาเป็นติวเตอร์ให้เด็กช่างฝันคนหนึ่ง โดยที่ไม่ต้องการสิ่งตอบแทนใดๆจากอีกฝ่ายเลยแม้แต่น้อย แต่ใครมันจะไปคิดล่ะว่าสิ่งที่อีกฝ่ายมอบให้ผมกลับเป็นหัวใจของเขาซะเอง

"ขอ" "...." "ขอนะ" "...อะไร" " แขนเสื้อคุณ " "...." "ผมขอนะ" "....เป็นบ้าหรอ?"