ค้นหา

"มึงนี่แบคดีเนอะเซโล่ มีทั้งประธานนักเรียนทั้งประธานชมรมคอยดูแล" เจโฮปว่า "มึงไม่รู้หรอกว่ากูต้องโดนอะไรบ้าง" เซโล่ได้แต่ถอนหอยใจอย่างปลงๆ

จู่ๆ จุนฮงก็ต้องมาเสียตัวให้ผู้ชายแบบจองแดฮยอน ในแบบที่เขาไม่ต้องขอแต่พี่ก็จัดให้ "ไม่ต้องกลัวนะคนดี เรื่องแบบนี้พี่สามารถ" ? #หมูกระสือPPG ไม่ใช่ภาคต่อ Daddy Boy คุณพ่อหน้าใสวัยกระเตาะ นะ

เมื่อจู่ๆผมก็ต้องไปเป็นเทพไม่รู้ตัว ....

พี่จะรักผมได้ยังไง แล้วครอบครัวของพี่ล่ะ

หากฟ้านั้นยังเคียงคู่ตะวัน รักของฉันและเธอก็คงเหมือนกัน...

ในเมื่อเงินซื้อความรักไม่ได้ จึงไม่ใช่ทุกคนที่จะสมหวังในความรัก

ผมคงต้องยอมแพ้ให้กับความรักของผมแล้วหละ

รักแรกพบอาจจะไม่ได้เกิดขึ้นเสมอไป แต่อาจจะต้องแลกให้ใครคนหนึ่งเจ็บปวด แต่สุดท้ายอาจจะมีความสุขกันอีกครึ้ง

เมื่อทางเดินกลายเป็นเส้นขนาน เมื่อเพศกลายเป็นจุดแบ่งของความรัก

"คุณน่ะ เป็นมนุษย์จริงๆ ใช่ไหม" "ให้ผมอยู่กับคุณได้ไหม แดฮยอน"

เพียงแค่มาสายแค่วันเดียว ชีวิตผมก็เปลี่ยนแล้วสินะ รู้งี้ตื่นมาตั้งแต่ ตี 5 เพื่อมาโรงเรียนดีกว่า แล้วดูสิครับ นอกจากผมจะมาเจอประธานนักเรียนจอมบ๊องอย่าง ' จอง แดฮยอน ' แล้ว ผมยังได้ที่รักเป็น ' บังยงกุก ' อีกน่ะสิ-__-

เมื่อตกหลุมรักไปแล้ว แต่ก็ต้องกลายมาเป็นคนในความลับซะงั้น

ในที่สุดก็ขึ้นม.ปลายแล้วสินะชเวจุนฮงนายทำได้แล้ว แต่เอ๊ะ!ไอ้รุ่นพี่ตัวดำๆที่ชอบมาเจ๊าะแจ๊ะเรานี่น่ารำคาญจังเลย แต่พี่เค้าก็ๆ...หล่อดีนะ

รู้ว่าไม่เคยรัก รักแต่ไม่เคยรู้ แล้วเมื่อไหร่...จะรู้ว่ารัก...

ขิงก็ราข่าก็แรง สงครามในบ้านระหว่างเจ้านายจอมเยอะกับพ่อบ้านตัวแสบ เมื่อต่างคนต่างร้ายใครรามือก่อนคนนั้นแพ้

ชอบกินเค้กนะ แต่ถ้าให้เลือกเค้กกับเด็กตรงหน้า ต่อให้เป็นเจ้าดังที่สุดก็ถูกผมเมินอยู่ดี

ต้องปล่อยมือทั้งๆที่ยังมีเยื่อใย.....ต้องจากไปทั้งที่ยังรักสุดหัวใจ ทุกอย่างพังย่อยยับ...แล้วชีวิตจะเหลืออะไร

แค่รู้สึกผิดต่อบาป ไม่ใช่เพราะความรัก แค่อยากหนี แต่ยิ่งพันธนาการ "ไปตายสิครับ.. แล้วผมจะยกโทษให้" #เกมนี้ต้องร้าย

ตั้งแต่ผมได้เห็นเขา...จุนฮงน่ะ แววตานั้นมันทำให้ผมนึกถึงเด็กน้อยคนนั้นขึ้นมา

หนุ่มหน้าหวานสุดกวนกับปมหลังเกี่ยวกับเพลย์บอย ชีวิตแสนจะสงบสุขต้องมาพังลงเพราะเพลย์บอยอย่าง แดฮยอน คนเดียว การแก้แค้นกวนๆไปมา ทำให้พวกเขาใกล้ชิดกันมากขึ้น จนเป็นบ่อเกิดของความรัก และความเสียใจ