ค้นหา

บาคุโก คัตสึกิ เกลียดพวกที่มีปัญหาอะไรก็ชอบที่จะยิ้มกลบเกลื่อนแบบ ไอซาวะ คิราริ

กลับญี่ปุ่นทั้งที นึกว่าจะได้เริ่มชีวิตใหม่สงบ ๆ แต่เปล่าเลย...เพื่อนบ้านใหม่ทั้งเสียงดัง ทั้งน่ารำคาญ — แต่โทษที หล่อขนาดนั้น ใครจะโกรธลงล่ะ!

ตัวเขากำลังนอนพักผ่อนหลังจากฝึกซ้อม แต่แม่งอยู่ดีๆก็ทะลุมิติไปประจันหน้ากับโนมุประหลาด ที่ไม่ว่าจะระเบิดหัวมันเท่าไหร่ก็ไม่ตายสักที แม่งก็พูดอยู่นั่นแหละว่าเป็นอสูรแต่ไม่มีกลิ่นอายอสูร ก็กูเป็นคน!!!

"เธอน่ะ อยากมาอยู่กับฉันไหม" ผู้ชายคนนั้นไม่มีอะไรบ่งบอกว่าเขาเป็นคนดี แต่ถึงอย่างนั้นคัตสึกิก็ไม่ลังเลที่จะยื่นมือไปหาชายปริศนาเลย

ความรักระหว่างคนสองคนที่ดูเหมือนจะเป็นไปไม่ได้ แต่ก็เป็นไปแล้ว จนทั้งสองคนเป็นแฟนกัน "ลงรูปอะไรของเธอฟะ!?" "ง่ะ ก็เค้าอยากอวดแฟนตัวเองนี่น่า" ให้ตายสิ ทำไมต้องชอบทำให้เขาเขินด้วย!

เส้นตายที่ถูกขีดเอาไว้ตั้งแต่เขายังไม่ได้ลืมตาดูโลกและต่อให้ได้รับพลังมามันก็ไม่อาจทำให้เส้นตายนั้นหายไป..รังแต่จะทำให้มันขยับมาใกล้ตัวเขามากยิ่งขึ้น เพราะเหตุนี้เขาถึงไม่อาจเป็นเพียงคนเฝ้าดูได้อีก!

'อย่าหนีสิวะ' เขาบอกผมอย่างนั้น ถ้าอย่างนั้นมาอยู่ด้วยกันเลยไหมล่ะ มาคบกันเลย 'งี่เง่า แกเป็นของฉันตั้งแต่วันที่ฉันจูบแกแล้ว ไอ้เวร'

วันที่ฤดูฝนสีชมพูบานสะพรั่ง กลีบดอกซากุระบางเบา 'ฟุนาอิ ยูอะ' ก็ปรากฏตัวขึ้น เธอมีรอยยิ้มเจิดจ้า เส้นผมสีทองคำสว่างสไวราวกับพระอาทิตย์ เป้าหมายของเธอในยูเอคือการพิชิตใจ 'บาคุโก คัตสึกิ' ให้ได้!!

ความทรงจำของเราสองคน.. กำลังเลือนหายไป สิ่งที่ฉันทำได้มีอะไรบ้าง.. เรื่องราวของเราสองคน ฉันกำลังจะลืมมันไป เธอจะนำมันกลับมาได้หรือเปล่านะ.. ฉันเชื่อมั่นในตัวเธอนะ ' บาคุโกว '

ในอดีตเราจับมือกัน​ แต่ปัจจุบัน... เราเริ่มห่างกันเรื่อยๆ​ สัญญา​ในตอนนั้นของพวกเรา​ นายยังจำได้รึป่าว.... คัตจัง

บาคุโกก้าวถอยหลังด้วยความผวา ที่อยู่ตรงหน้าคือใบหน้าที่ไม่ได้เห็นมานับปี ใบหน้าที่เขาได้ลืมไปแล้ว และหวังอย่างยิ่งว่าจะจำได้...