ค้นหา

ดาบนั้นโบกสะบัดเพื่อสิ่งใด คำสัญญา มิตรภาพ เเก้เเค้น หรือ หัวใจ เพียงสิ่งใดกันนะ คือคำตอบ...

นางผู้ที่ถูกเข้าใจผิด นางที่ถูกตราหน้าว่าเป็นอสูรที่กลืนกินมนุษย์ หาใช่ดังเช่นคนเหล่านั้นว่ากล่าว สตรีผู้มีโฉมสะคราญ และใช่นางมิใช่มนุษย์

ชิโอริ เด็กที่ถูกรับเลี้ยงโดยหมู่บ้านแห่งหนึ่ง แต่เมื่อเธอเข้ามากลับมีเรื่องร้ายๆเกิดขึ้น จึงลงความเห็นว่าควรนำเธอไปสังเวยอสูร เธอคิดว่าตัวเองจะตายแล้ว แต่เวลานั้น กลับมีชายผู้หนึ่งช่วยเธอจนรอดชีวาได้

“ท่านพี่หากข้าไม่ใช่อย่างที่ท่านเห็นท่านยังจะรักข้าอยู่รึเปล่า”นางเอ่ยถามโทมิโอกะ กิยู ผู้เป็นสามี ความลับที่เธอเก็บซ่อนไว้เพื่อขอให้ได้ใช้ชีวิตรักร่วมกับเขาและเรื่องที่เธอเป็นลูกสาวของคิบุทสึจิ มุซัน

ข้าร่างกายอ่อนแอจะสู้กับอสูรสิบสองจันทราได้ไงก็ข้าเป็นหมอแล้วไหงเป็นหน่วยล่าสูรล่ะเนี้ย!!?

“ลูกต้องจดจำวิธีการใช้ปราณตะวันไว้ให้ดีนะ” . “อ้ากกกกก”อยู่ดีๆเลือดก็ออกจากปากของฉัน ภายในร่างกายของฉันมันโดนบีบไปหมด นี่มันเกิดอะไรขึ้นกับฉันกันแน่ . “กิยู ซาบิโตะ สัญญานะว่าเราจะผ่านการคัดเลือกรอบสุดท้ายไปด้วยกัน!”

แนวโรงเรียนของKimetsu no Yaiba

ผีเสื้อตัวแรกเริงระบำกับสายธาร ผีเสื้อตัวที่สองเกล็ดน้ำแข็งได้เกาะกุม เธอจะเป็นผีเสื้อที่มีชะตาแบบไหน ? [Fanfic ชิโนบุxกิยู / ชิโนบุxโดมะ]

รวมshort fic ค่ะ เข้ามาติดตามหรือลองอ่านกันดูได้นะคะ

ยามศึกปะทุขึ้น เหล่านักรบแกร่งกล้าขึ้นสู้ แล้วมอดลงสู่ดิน

เหมันต์หนาวเย็นใยจะต้านทานความร้อนแรงดั่งเพลิงระอุของแสงตะวันได้.. การที่บุรุษแสนเยือกเย็นเช่นเขา โทมิโอกะ กิยู ได้พบกับแสงตะวันจากเธอคนนี้.. มันก็ไม่ต่างจากหิมะที่พร้อมละลายเมื่อหมดฤดูเหมันต์กาล

os/sf เน้นออลกิยู แบบร้อยเปอร์เซ็นต์

เนื้อเรื่องจะพูดถึงตัวละครชายหญิงที่ทำการคบหาดูใจกันในรั้วโรงเรียนทั้งหมดห้าคู่โดยตัวละครจะมาจากการ์ตูนดังเรื่องKimetsu no yaibaหรือจะเรียกว่าเป็นอีกจักรวาลของการ์ตูนเรื่องนี้ก็ได้ โดยมีมังงะแปลของเจ้

พระจันทร์ในค่ำคืนนี้ทอแสงนวลตา ปิ่นประดับรูปผีเสื้อยังคงงดงามเฉกเช่นสตรีในห้วงฝัน ยามผีเสื้อพิศวงกับความล้ำลึกของมหาสมุทร มหาสมุทรยังมิทันตอบรับ ผีเสื้อตัวนั้นกลับหลีกหายไปเสียแล้ว

คราแรกที่พานพบ, หญิงสาวผู้งดงามล่อลวงราวกับผีเสื้อ, นัยน์ตาสีม่วงอัญมณีว่างเปล่าทว่าเย้ายวน โทมิโอกะ กิยู ใช้เวลาเพียงเสี้ยววินาทีในการตกหลุมรักเธอ ภรรยาของเขา—โคโจ ชิโนบุ

"ถ้าตอนนี้เป็นเพียงโลกแสนธรรมดาใบหนึ่ง เราจะพบเจอกันแบบไหนหรือคะ?"

''ซื้อยาคูล....อยากกิน'' นั้นคือ คำพูดสุดท้ายของ 'ฉัน' ก่อนที่ทุกอย่างจะเปลี่ยนไป

เรื่องราวนั้นดำเนินเหมือนสายน้ำอันเชียวกราดหรือหมู่มวลบุปผาอันสวยไม่มีใครจนกว่าจะอ่านเรื่องราวนั้น

“ฮาริ! เจ้าจงทำตัวให้เป็นเหมือนกับสายน้ำ! ไม่ใช่ลูกเขียดที่พยายามว่ายทวนกระแสน้ำ” ท่านอาจารย์! ทำไมทีกับสามหน่อถึงใจดี ทำไมทีกับข้าถึงดุยิ่งกว่าหมาบ้าอีกเล่า!!!!

ปารถนาที่จะได้อยู่กับคนที่ตัวเองรัก ปารถนาที่จะทำให้โลกที่มืดมิดกลับมามีแสงอีกครั้ง ความปารถนาแห่งแสง…. "ถ้าพวกท่านต้องการฟังเรื่องราวของข้าก็เข้ามาเลยสิข้าจะเล่าให้ท่านฟังเอง"