ค้นหา

ลอนดอนมักมืดครึ้มและมีฝน…ทุกคนรู้ แต่ว่าเมืองโปรดของวองโกเล่เดซิโม่คืออะไร?… “ลอนดอนครับ…” มันเป็นคำตอบที่แน่นอนอยู่แล้ว

บังคับกันแบบนี้ ฉันก็จะเป็นให้ดูค่ะ นภาแห่งรัตติกาลน่ะ

กลางวันเธอจะเป็นชาย กลางคืนนายจะเป็นสาว

ปี 3060 ปฏิทินยุคดวงดาว ฐานยูนิคอนเอ็นเตอร์ไพรส์ เซี่ยหยูจิ่ว คนเดินดินธรรมดากับยีนเกินค่าวัด พิกัดความเข้ากันได้ 100% กระเซ็นกลิ่นชาซ่านแหลมกลืนกินสติบอสหยาง

“ปล่อยผมไป!” สองร่างกลิ้งไปบนเตียงเปียก เซี่ยจินถีบเท้าคลานหนีสุดใจ เขารับไม่ไหว เขารังเกียจของเหลวไม่จบสิ้นของไอ้คนบ้ากาม วิปริตทางเพศ จับอ้าเขาออกราวกับตุ๊กตาบิดเบี้ยว!

“พี่ฟง” อี๋นั่วฝันเห็นชาติก่อน ในฝันพี่ฟงจูบหอมเขาทั้งตัว รักเขา กอดเขาแนบชิด เขาบีบผิวสีเทาเรียบตึงของราชาซอมบี้ สะอื้นใต้แรงคำรามกัดกินทั้งกายใจ เขาเป็นของพี่ฟงทั้งหมด

, อยากเป็นแฟนเคียวยะจังไม่ได้อยากเป็นน้อง!! พระเจ้าหูเพี้ยนเรอะ!

น้องชายของสควอโล่ที่ถูกบังคับให้มาเรียนที่ญี่ปุ่นก็ได้มาบังเอิญเจอพวกสติไม่เต็มแล้วยังงานที่บอสให้มาเพิ่มเรื่อยๆอีก บอสช่วยกลับไปอยู่ในผลึกต่อได้ไหม?

คนสวยแบบนั้น อันตรายกว่าที่คิด.

พระจันทร์ก็คือพระจันทร์และมันยังส่องแสงสว่างโดยมีเมฆาโอบอุ้มเอาไว้

เมื่อแสงสุดท้ายของวันลาลับ เหลือเพียงเงาจันทร์ทอดยาวเหนือราตรี.. เธอคือผู้ดำดิ่งสู่ความมืดเพื่อปกป้องแสงสว่างของตนเอง

หลังจากที่โดนแม่ไล่ให้ไปตาย แค่ก้าวขาออกจากบ้านก็ถูกรถพุ่งชนโดยทันที พอตื่นขึ้นมาอีกทีก็มาอยู่ในร่างใครก็ไม่รู้

"ทำไมข่าวที่ส่งมาถึงมีแต่เรื่องไร้สาระ นี่เธอทำงานยังไง" | "ก็พวกนี้มันไม่เคยทำตัวมีสาระ แล้วจะให้ฉันส่งอะไรกลับไปคะ? ปลาปักเป้าสักตัวมั้ย?"

ผมเกลียดการสุมหัว...

ความรักนั้นยากจะเข้าใจ แต่แม้ในความมืดมิดที่แสนยาวนาน ดวงตาของเธอกลับเป็นเพียงแสงดาวดวงเดียวที่เขาเลือกจะเฝ้ามอง...

แฮร์รี่ได้ตกลงไปในม่านมรณะ ทำให้เขาถูกส่งตัวไปยังอดีตในอดีต35ปีที่แล้ว เขาได้กลายเป็นคนใหม่และตัวตนใหม่เพื่อดำรงอยู่ ภายใต้ชื่อนักฆ่าที่แข็งแกร่งที่สุดในโลก

อนาคต คือช่วงเวลาที่คาดเดาไม่ได้ ไม่มีใครรู้ว่าในอนาคตจะได้พบกับเหตุการณ์แบบไหนหรือได้พบกับใคร “อ๋อ เด็กคนนั้นคือลูกสาวของซันซัสน่ะ” …และหนึ่งในคนที่เหล่าวองโกเล่จากอดีตไม่คิดว่าจะได้พบก็คือ เด็กคนนี้

แด่ความรักที่ถูกพลัดพราก เขาสาปแช่งและสาบาน หากมีโลกหน้าและความตายฉันจะรออยู่เพื่อฆ่าพวกแก ฉีกทึ้งเนื้อพวกแกเป็นชิ้น ควักลูกตา แยกแขนขา จ้วงแทงและเผาไหม้จนกว่าร่างกายและวิญญาณพวกแกจะเละเป็นจุล!

ลี่จูบีบขย้ำปลายหางยืดหยุ่น หนังหุ้มเกล็ดอ่อนเรียงตัวแวววาวสีน้ำตาลทอง กล้ามเนื้อคุณอัดแน่นพลังระเบิด หางกิ้งก่าหยาบแข็ง ครีบแหลมหุบคมเรียงระนาบอย่างซื่อสัตย์เพื่อเขาเสมอ

อู๋ชูทำความสะอาดร่างเขา วางเขาในโลงไม้หอมขาวสะอาด กระซิบรักกับร่างเน่าของเขา คำรักและน้ำตา ความหดหู่หนักหมื่นชั่งบนบ่ากว้าง ได้เห็นอาห้าล้างแค้นแทนเขา ทรุดลงเพื่อเขา ได้เห็นสิ่งมีค่าในเวลาที่สายเกินไป