ค้นหา

จะเป็นยังไงนะเมื่อคนที่หลับตลอดเวลาอย่าง นางิ เซย์ชิโร่ ต้องมาเรียนเนโกมะ

"ฉันดูเหมือนคนไร้พรสวรรค์รึเปล่า?" เธอได้ยินแบบนั้นถึงกับหลุดหัวเราะพรืด"ฮ่าๆ จะไร้พรสวรรค์ได้ยังไงกัน มีคนเก่งแบบนายในทีมน่ะ ดีที่สุดแล้ว" คิตะ ชินสุเกะตอนนี้เขารู้สึกตัวได้ว่า ตัวเองยืนร้องไห้อยู่

นี่ ๆ รู้หรือเปล่า? คาราสึโนะกลายเป็นร่างทองไปแล้ว! ไม่ใช่แค่ทีมแข็งแกร่งขึ้น แต่พวกเขามีผู้จัดการคนสวยถึงสามคน! ใครบางคนพูดด้วยความอิจฉา! ฮิโยริ คนสวยที่ถูกพูดถึงมองความแปลกของทีมด้วยความสนใจ～♥

"ผมชอบสัมผัสตอนที่มือได้ตบลูก" "เหมือนเซลล์ผิวหนังจะลุกมาเต้นระบำได้อะ" "ไม่เข้าใจหรอ??"

"ที่ฉันเลิกเล่นเบสและร้องเพลงส่วนนึงมันก็เพราะคุณ" "ฉันขอโทษนะ" "ช่างเถอะค่ะ ทิ้งฉันเอาไว้ตรงนี้เหมือนที่ชอบทำเถอะ" เม้มริมฝีปากแน่นกำมือทั้งสองข้างไว้ก่อนจะหันหลังกลับ เซมิชอบทิ้งเธอเอาไว้แบบนี้ตลอด

การพบพานกันครั้งแรกหลังได้รับจดหมายเชิญให้เข้าร่วมแข่งขันกีฬาสีวอลเลย์บอลจากสมาคมลึกลับ ระหว่างทีมเหล่าสัตว์ประหลาด ทั้งอีกา ปราสาท งู แมว นกนางนวล จิ้งจอก พญาอินทรี กำแพงเหล็ก ใครจะคว้าชัยชนะครั้งนี้

ผู้จัดการของเนโกะมะเป็นคนหน้าตาน่ารัก เรียนเก่ง และแสนดี แต่ดูเหมือนเธอจะดีไปยันนักเลงเลยเนี่ยสิ!

กระดิ่งลมของคาราสึโนะส่งเสียงหนวกหูมากเลยล่ะ

รวมพล็อตและอะไรก็ไม่รู้ที่อยากจะแต่งแต่ยังไม่มีแพลนจะเริ่ม

"เฮ้ โอมิคุง ทำไมทำหน้าแบบนั้นล่ะ เหมือนรู้จักกันมาก่อนเลย?" "แฟนเก่าฉันเอง" "ห้ะ!?" อัตสึมุร้องเสียงหลงทันที เพราะแฟนเก่าที่ว่าก็คือผู้จัดการทีมคนใหม่ นี่มันอะไรล่ะวะเนี่ย

ผู้จัดการชิราโทริซาวะเสียท่า ดันไปท้าผู้เล่นเบอร์สิบคนนั้นจนต้องมาใช้กรรมที่คาราสุโนะ | #ฤดูหนาวถัดไประวังหัวใจละลาย

แค่ชีวิตผู้จัดการทีมวอลเลย์บอลคาราสึโนะธรรมดาๆ

ใครจะไปคิดล่ะว่าสมาชิกปี1ชมรมวอลเลย์บอลชายคาราสึโนะ จะรู้สึกกลัวและเกรงใจผู้จัดการปี1พอๆกับกัปตันทีมและรุ่นพี่ เพียงแค่เธอหันไปมองพวกเขาเฉยๆหรือจับแยกในตอนที่พวกเขาทะเลาะกัน พวกเขาก็จะหยุดทันที

แสงสว่างที่นำพาให้มาเจอกัน วิดีโอเกมที่ช่วยพัฒนาความสัมพันธ์ แรงพลักดันจากข้างหลังที่คอยช่วยเหลือกันและกัน นั้นคือทั้งหมดที่ทำให้เราได้รักกัน

"มาลองเต้นดูมั้ยล่ะ วอลซ์ไม่ยากหรอก-- มั้งนะ!" "สรุปยากหรือไม่ยากกันแน่.." สาวนักเต้นเซย์โจส่งตรงจากไทยอย่างลิลลี่จะลากนายหน้านิ่งเซตเตอร์พรสวรรค์อย่างคาเงยามะ โทบิโอะมาช่วยซ้อมเต้นได้มั้ยนะ

คุณเชื่อเรื่องทำนายตำแหน่งไฝรึป่าว? ผมน่ะไม่เชื่อหรอกนะ แต่ทำไมมันตรงจังล่ะ!!!!!

ชีวิตของคนที่ต้องอยู่แต่ในบ้าน เป็นชีวิตที่ไม่มีสีสันเลยสักนิด แต่สำหรับผมแล้วสีสันในชีวิตของผมคือน้องชายที่แสนน่ารัก แค่มองเขาผมก็มีความสุขแล้ว

"อาคาอาชิ นายอยากจะมาร่วมโปรเจคต์กับฉันมั้ย" "คุณอยากจะทำอะไรครับ?" ริมฝีปากบางระบายยิ้ม นิ้วเรียวดับควันบุหรี่ก่อนจะมองหน้าอีกฝ่าย "บทสัมภาษณ์ The Purpose of life น่ะ" อาคาอาชิตอนนี้กำลังตาวาวเลยล่ะ

"นายตัวสูงขนาดนี้ จะเป็นแค่ ลิเบอโร่งั้นเหรอ" " ผมอยากปกป้องทีมจากด้านหลังน่ะครับ ไดจิซัง " " อ๊ะ ผมเด็กใหม่ ชื่อ ซากามิ ซากิครับ "