ค้นหา

ฟิค18+ เพื่อสนองนี้ดที่มากล้นของข้าพเจ้า มีเนื้อที่ค่อนข้างไม่มีเหตุผล เพราะเอาความสัปดนของคนเขียนเข้าว่า (เรื่อยๆ ถ้าเรือยังเหลือ)

"ทำไมท่านประธานถึงมายืนอยู่ตรงนี้ล่ะคะ? " "ฉันไม่ได้ตั้งใจจะรบกวน" พลอยชนันท์พูดเบา ๆ พร้อมกับใบหน้าที่เริ่มขึ้นสี ภาพเหตุการณ์เมื่อสักครู่นี้ติดอยู่ในหัวของเธอจนไม่อาจลบออกไปได้

"พิกุลแน่ใจนะว่า…ยังไม่เจอคนที่ถูกใจจริงๆ" "ก็...ค่ะ ยังไม่เจอ" "พิกุลอาจจะเจอแล้วก็ได้ แต่ว่าพิกุลไม่รู้สึกตัว…ไม่แน่ใจนะ แล้วพิกุลเคย คิดถึงใครบ้างไหมตอนที่เขาไม่อยู่...

เขา…ไม่ได้อนุญาตให้เธอรัก แต่ใจทั้งใจเธอกลับไปอยู่ที่เขาจนหมด

"ตรีพัชร์" ถูกหลอกหลอนซ้ำ ๆ ด้วยภาพฝันถึงหญิงสาวในชุดไทยโบราณ จนวันหนึ่ง...หญิงสาวจากความฝันกลับปรากฏตัวขึ้นจริง นำพาเธอสู่ความลับในอดีต และพันธะแห่งคำสาบานที่ผูกพันกันไว้ข้ามภพชาติ

โบราณว่าเอาไว้… เกลียดอะไรมักได้อย่างนั้น

'ทั้งตกงาน ทั้งลูกรักโดนชน ทั้งเสียความบริสุทธิ์ให้ผู้หญิงลูกครึ่งที่ไหนก็ไม่รู้ ชีวิตของอรณิชาทำไมซวยซ้ำซวยซ้อน ในวัยใกล้สามสิบอย่างนี้'

ฉันตกหลุมรักอาอารย์สุดเนียบเข้าให้แล้ว อีกอย่างเธอเป็นคุณแม่เลี้ยงเดี่ยว!!

พี่พิมพ์คะ! หนูจะบอกว่า หนูชอบพี่มากเลย ชอบตั้งแต่หนู 6 ขวบแล้วค่ะ

เมื่อครูที่ปรึกษากับแม่ของเด็กเวรมาเจอกัน ความรักครั้งนี้จะเป็นยังไงนะ

“I hope you know how much I like you. I'm just pretending not to care, but I've noticed everything..” [ฉันหวังว่าคุณจะรู้ว่าฉันชอบคุณมากแค่ไหน ฉันแค่แกล้งทำเป็นไม่สนใจ แต่ฉันสังเกตเห็นทุกอย่างแล้ว..]

มึงมันปากดี

“ปลายรักคุณไม่ได้ ปลายจะผูกสัมพันธ์ใดๆ กับใครไม่ได้ และเราไม่ควรที่จะรักกัน” ..เพราะฉันมาจากโลกที่ผ่านมาแล้ว100ปีและเธอผู้อยู่ในอดีต ..ฉันย้อนกลับมาเพื่อแก้ไขอะไรบางอย่างไม่ได้ย้อนกลับมาเพื่อรักใคร

ประสบการกับปัญหาความรักของหญิงรักหญิง

มาเป็นของฉันสิ เราจะอยู่ด้วยกันไปตลอดกาล

คุณเคยคิดมั้ยคะว่าตัวเองจะถูกเชิญไปงานแต่งของแฟนเก่า... ฉันเคยคิดค่ะ แต่ไม่คิดว่าจะเป็นจริงในอีก 10 ปี ให้หลัง

หนูอยากเป็นเมียพี่

ผมตายเพราะไปช่วยพี่สาวที่ผมแสนจะเกลียดแสนเกลียด... โง่ไหมล่ะ... แทนที่มันจะเป็นจุดจบ...แต่ผมดันไปเกิดใหม่ในโลกแฟนตาซีเป็นเด็กสาว แถมยังมียัยพี่บ้าตามมาอีก!!

ความเจ็บปวดทรมาน หากไม่เผชิญมันด้วยตัวเอง ไฉนเลยจะเข้าใจ !