ค้นหา

บุรุษผู้นั้นเป็นเทพแห่งบรรพกาล เป็นเทพที่เปี่ยมเมตตาโอบอุ้มทุกสรรพสัตว์ไว้ ไร้ความรู้สึกรักโลภ โกรธ หลง เหล่าเทพเซียนมองบุรุษผู้นี้สูง มากด้วยเมตตาและบารมี หากจะมีคนที่รู้ตัวตนของบุรุษผู้นั้นมีแต่นาง นางพญามารร้ายจากยุคบรรพกาล

วีเป็นเด็กม.5 วีเเอบชอบรุ่นพี่มานานเเล้ว วันหนึ่งหลังจากที่วีเลิกเเถว รุ่นพี่ที่วีชอบชื่อฮาร์ นั่งอยู่ในห้องที่ติดกับวี ฮาร์เห็นวีเดินผ่าน ฮาร์ก็เรียกวี "วี!!" วีก็ตกใจ "ม..มีอะไรคะ" ฮาร์"ปล่าวน่ะ เเค่อยากให้มานั่งเป็นเพื่อน" วีก็เข้าไปหาฮาร์ด้วยการ..อมรอยยิ้มไว้ ฮาร์"เป็นอะไรเนี่ยเห็นอมยิ้มมาเเต่หน้าห้องเลย" ซี"ป..เปล่านะคะ......วีไม่ได้อมยิ้ม ไปเเล้วค่ะ" ฮาร์"เดี๋ยวก่อนสิ!!!" ฮาร์จับมือวีไว้อย่างเเน่น วี"!!!!ป..ปล่อยนะคะ จะไปห้องน้ำเเล้วค่ะ" ฮาร์"ฮึ...ไม่อ่ะไม่ปล่อย อยู่กับเธอเเล้วสบายใจมากเลยนะรู้มั้ย" (ต่อตอน2นะจ้ะลงบางวัน)