ค้นหา

คลังเก็บ Short Fic B.A.P ^^

‘ความรัก’ ที่ใครๆบอกว่าเป็นเหมือนลมหายใจ เป็นเหตุผลที่ทำให้พวกเขามีลมหายใจอยู่ต่อไป...ตอนนี้มันกำลังทำให้ผมรู้สึกแย่ลงเรื่อยๆราวกับคนเป็นโรคร้าย ‘ความรัก’ กำลังจะทำให้ผม ‘ตายทั้งเป็น’

ฉันยอมรับ...ฉันโง่เองที่ทิ้งเธอไป ตอนนี้ภาพวันเก่าๆของเราสองคนกำลังทำร้ายฉัน มันเจ็บปวดจนเหมือนว่าฉันกำลังจะตาย กลับมารักกันได้มั้ยครับ ‘ที่รัก’

ลูกแมวน้อยจอมยั่ว เอ้ยย!!! จอมซน :'3

คนที่แข็งแกร่งเท่านั้น ถึงจะสามารถมีชีวิตอยู่บนโลกเน่าๆใบนี้ได้

ตั้งแต่เห็นหน้าคุณครั้งแรก ก็เหมือนว่าหัวใจของผมถูกครอบครอง ผมรู้สึกว่าหัวใจมันเต้นไม่เป็นจังหวะ ผมรู้สึกหงุดหงิดเวลาที่ไม่ได้เจอหน้าคุณ รู้มั้ย คุณคือเหตุผลที่ทำให้ผมมีชีวิตอยู่นะ You’re My LOVESICK

แม้จะรู้ว่าปลายทางของ ‘ความรัก’ นี้คือนรกขุมที่ลึกที่สุด ขอเพียงแค่ตอนนี้ เวลานี้ ให้ลูกได้รัก และถูกรัก จากคนที่ลูกรัก เพียงเท่านี้...แล้วลูกก็พอใจแล้ว

หมดยุค ‘เคะ’ รักนวลสงวนตัวไปตั้งนานแล้ว!!!

เพราะ ‘คำทำนาย’ จากตำราศักดิ์สิทธิ์ประจำตระกูล ทำให้ ‘เขา’ ต้องยอมลดเกียรติอันสูงส่งของแวมไพร์เลือดบริสุทธิ์ลง แล้วนำ ‘มนุษย์ผู้อ่อนแอ’ มาเป็น ‘คู่ครอง’

แม้ว่าเราจะเป็นคนรักกัน...แต่ฉันกลับไม่สามารถสัมผัสเธอได้ เธอคือความรัก...ที่พยายามเท่าไหร่ก็ไม่อาจสัมผัสได้

"มาหาใครครับ?" เด็กหนุ่มถามหน้าซื่อ นัยน์ตาสีน้ำทะเลแฝงด้วยความมึนงง คิ้วโค้งมนขมวดเข้าหากัน เอียงคอเล็กน้อย เป็นใบหน้ายามงงที่แสนหล่อเหลา ถึงจะหล่อแค่ไหน แต่ความอดทนของคนก็มีจำกัดนะ(โว้ย)คะ!!