ค้นหานิยาย

เจ้ารู้หรือไม่ ยามตะวันสิ้นแสงในทุกๆ วันข้าอยากเห็นหน้าเจ้าเป็นสิ่งสุดท้ายก่อนหลับตาลง

เปรียบเหมือนสุริยันยามสนธยา เปรียบเหมือนนิภายามมืดมัว.

วอนพระเเม่เอวาฟังคำขอของลูก เเม้ในตอนนี้ข้าจะมีความสุข เเต่ที่เเห่งนี้มิใช่ที่ของข้า มันไม่ใช่บ้านของข้า ได้โปรดท่านนำพาข้ากลับไปที

เมื่อพี่สาวต้องมาเสียไปกระทันหัน เธอจึงต้องรับช่วงต่องานที่พี่ทิ้งไว้ให้ "เพื่อให้กลับมาครบ 32 ฉันยอมทุกอย่าง"

เนเทยัมรู้สึกแปลกที่ต้องมาอยู่ในถิ่นที่ตนเองไม่คุ้นเคย แต่เขารู้สึกแปลกใจกับตัวเองที่สายตาของเขาเอาแต่จับจ้องไปยังนาวีสาวชาวทะเลที่อยู่ข้างซาฮิกของเผ่า

เกิดใหม่ในฐานะลูกสาวของโทรุคมัคโตก็ไม่แย่นักหรอก...

เหตุเพราะทางทีมวิจัยกังวลเกี่ยวกับการมาเยือนแพนดอร่าเป็นครั้งแรกของ 'เจค ซัลลี่' ฉะนั้น 'สุลยา เจตจำนง' จึงได้รับหน้าที่ในการคอยกำกับดูแลเขาอย่างใกล้ชิดดั่งมารดาบังเกิดเกล้า

"ชาเรล" หญิงสาวชาวนาวีตนนี้ช่างมีสีตาที่แปลกไปจากชาวนาวีอย่างเราเสียเหลือเกิน "เจ้าอย่าริอาจมองข้าเช่นนั้น!"

หน้าที่ของพี่ชายคนโตคือการปกป้องเหล่าน้องๆ ให้ปลอยภัยคอยเฝ้ามองพวกเขาเติบโตและมีครอบครัวในวันหน้า นั้นคือความสุขเดียวที่คารีมหวังว่าเขาจะได้เห็นมัน...

" ถือกำเนิดใหม่พร้อมลิขิตชะตาด้วยตนเอง "

“ไม่รู้ดิ ถ้าพี่ตายไปเหมือนในหนังหนูคงเป็นบ้าเเน่ๆ”

" ข้าเป็นเพียงแค่ลูกผสมที่คนในเผ่าไม่อาจยอมรับ " นาวีสาวผู้เกิดมาจากบิดาผู้เป็นชาวโอมาติกาย่าและมารดาผู้เป็นชาวเม็ตคายินา เรื่องราวของเธอจะเป็นอย่างไรนั้น โปรดติดตาม

ภาพสีดำมืดสนิทค่อยๆกลับมาสว่างขึ้นอีกครั้ง แต่ทุกอย่างที่เธอคุ้นเคยนั้นเปลี่ยนแปลงไปแม้กระทั่งร่างกายของเธอเองนูรีนเธอได้ทิ้งอีกชีวิตหนึ่งของเธอไว้ข้างหลังและเธอเลือกเริ่มต้นชีวิตใหม่บนพื้นแผ่นดินใหม่

งงนะคะ คืนความเป็นคนเป็นชาวนาวีเเทน เเต่เอ๊ะ กูใช่ชาวนาวีเเน่หรอ เหมือนชาวนาวีผสมซาราเเมนเดอร์มากกว่า เหี้ยจริงๆ เกิดเป็นไฮบริดไม่ใช่เรื่องง่าย พระเเม่เอวาเเม่งกวนกูล่ะนะ รึกูไปทำไรให้ท่านกริ้วว่ะค่ะ?

ไม่มีสงครามไหนจะคงอยู่ไปตลอด ทุกอย่างล้วนมีจุดจบที่สมบูรณ์แบบของมันเอง แล้วเจ้ามีความฝันที่อยากจะเห็นจุดจบแบบไหน?

หากการมองด้วยตานั้นยาก ก็จงปิดตาแล้วมองด้วยใจเถิด

เคยเห็นแต่นางเอกนิยายที่ตุยแล้วจะไปโผล่ในนิยายโรแมนติก... แต่นั่นมันก็แค่เรื่องแต่งไม่ใช่หรือ!? แล้วทำไมตอนนี้ภาพตรงหน้าของฉันถึงเป็นชาวนาวีแบบนี้ละ

“ หากคิริคือตัวแทนของเอวา ตัวข้าเนยาซิล ก็คงเป็นผู้พิทักษ์ แม้ว่าความแตกต่างของเราสองจะต่างกัน แต่ชะตากลับเชื่อมโยงกันอย่างน่าประหลาด ”