ค้นหานิยาย: Black Chip | เรียงตามวันที่อัปเดต | หน้าที่ 1

ปลายกระบี่ตวัดผ่าน นำมาซึ่ง...ความพ่ายแพ้ โฉมสะคราญควรคู่บุรุษ...ผู้หล่อเหล่า ทว่า... หากคนผู้นั้นโฉดชั่วแล้วไซร้ ผู้ใดเล่าจักยอมมอบหัวใจให้แก่เขา

นางยอมรับว่าที่รับปากแต่งงานกับเขาในตอนแรกก็เพื่อหวังชีวิตที่สุขสบาย และที่สำคัญเหนืออื่นใดคือเขายังรับปากว่าจะช่วยรักษาทารกน้อยของนางที่เจ็บป่วยกระเสาะกระแสะอีกด้วย ดังนั้นแค่การโกหกและบิดเบือนความจริงนิดหน่อยไม่น่าจะกลายเป็นเรื่องใหญ่โตอะไร...

เขากล้ารับประกันว่าสตรีร้อยทั้งร้อยที่เขาเคยผ่านพบมานั้นล้วนต้องการแต่งงานกับเขาทั้งสิ้น แต่แล้วใยสาวน้อยจอมซื่อบื้อนางนี้ถึงได้ตอบปฏิเสธออกมาชัดถ้อยชัดคำเหลือเกิน นางบอกว่าการแต่งงานต้องอาศัยความรัก! พูดไปก็เท่านั้นในเมื่อตอนนี้ในท้องของนางมีลูกเขาอยู่นะ

ถอยสักก้าว ทะเลดูกว้าง ท้องฟ้าสดใส แต่สำหรับนางเหตุใดการถอยถึงได้ทำให้อับจนหนทางถึงเพียงนี้ ความปรารถนา..สุดท้ายแล้วคำคำนี้มีความหมายว่าอย่างไรกันแน่ เพื่อรักเขาหรือทำให้หัวใจตัวเองต้องเจ็บปวด

หากให้นึกถึงคู่หมั้นในวัยเยาว์ สิ่งที่เซิ่งเสี่ยวซื่อจดจำได้มีเพียงความหวาดกลัวและการกระทำอันโหดร้ายของเขา เมื่อเขากลับมาพร้อมกับกำหนดวันวิวาห์ หนทางที่นางจะหนีพ้นจากเขาก็ดูเหมือนจะยิ่งริบหรี่ลงไปทุกที

หลายปีมานี้ในใจของนางย่อมจะมีเพียงเขาอยู่จนเต็มหัวใจ ทว่ากลับไม่อาจรับปากคำขอที่น่ายินดีที่สุดนั้นได้ ที่น่าเสียใจคงไม่อาจปฏิเสธ หากที่มากยิ่งกว่าคือความเจ็บปวดยามเห็นเขาต้องเจ็บช้ำเพราะนาง

"วางใจได้ ข้าจะป้อนท่านจนอิ่มหนำแน่นอน เพียงแต่ว่า..." "แต่อะไรหรือ" เสียงถามดังขึ้นเมื่อเห็นว่าอีกฝ่ายเงียบไป "แต่ดูเหมือนจะต้องรบกวนท่านทำให้ข้าอิ่มขึ้นมาก่อนเสียแล้ว" คนตอบกล่าวอย่างจนใจ

เพราะคำพูดที่พลั้งเผลอพูดออกมาด้วยแรงอารมณ์ไม่กี่ประโยค ใครจะรู้ว่าจะทำให้ตัวเองต้องตกอยู่ในสถานการณ์ยุ่งยากกันเล่า จนกระทั่งตอนที่นางตกเป็นของเขานางก็ยังไม่รู้เลยว่าตกลงชายผู้นี้เป็นใครกันแน่

เจ้านี่มันโง่จริงๆ เป็นข้านะน่ะ รู้ทั้งรู้ว่าที่ผู้ชายเขายอมร่วมสัมพันธ์ด้วยก็เพราะการยั่วยวนอันไร้ยางอายของตนเองและทำลายความรักระหว่างผู้อื่นแบบนั้น คงไม่มีหน้าจะมีชีวิตอยู่อีกแล้วละ...

หยางเฟยเยี่ยนับเป็นจอมทัพผู้มีใบหน้างดงามจนไม่มีสตรีใดเทียบ ทั้งยังเฉยชากับสตรีเพศจนมีข่าวลือว่าระหว่างเขาและจักรพรรดิมีความสัมพันธ์ที่ไม่อาจบอกกล่าวผู้คนได้