ค้นหานิยาย: KurokonoBasket | เรียงตามวันที่อัปเดต | หน้าที่ 1

"เหนื่อยมั้ย?" "นิดหน่อย"กัปตันทีมบาสพูดอู้อี้อยู่ตรงไหล่เล็ก เงยหน้าขึ้นยามคนตัวเล็กสะกิดตน นัยน์ตาเบิกกว้างเมื่อจู่ๆคนในอ้อมกอดก็ดึงเขาเข้าไปจูบ ทำไมแฟนของเขาน่ารักขนาดนี้วะ บ้าเอ้ย!

มีคนในโรงเรียนบอกต่อกันว่านอกจากมุราซากิบาระจะติดฮิมุโระแล้วเขายังมีคนที่ติดมากกว่าอยู่อีกคนหนึ่ง"โชวจิน กลับบ้านกันเถอะ" "โชวจินอันนี้อร่อยนะ" "โชวจินค้างด้วยได้มั้ย?" แต่บางทีมันก็ติดเกินไป!

"ฉันไม่ได้ชอบเธอซักหน่อย-นาโนะดาโยะ!" "อ้อหรอ" เหล่หางตามองร่างสูงกว่าก่อนจะแสยะยิ้ม หน้าของเขาแดงหมดแล้ว

ร่างบางเคาะประตูห้องด้วยท่าทางหงุดหงิดเพราะเจ้าของห้องดันส่งเสียงดังรบกวนคนที่อยู่ห้องข้างล่างอย่างเธอเข้าจนนอนไม่หลับ "ช่วยเบาเสียงหน่อยค่ะ" "ขอโทษฮะ อ๊ะ! ฮิโตชิจจินี่" คนส่งเสียงดังคือแกเองหรอคิเสะ!

ถ้าหากคนที่คุณแอบรักข้างเดียวมานานวันหนึ่งเขาเข้ามาตีสนิทกับคุณ คุณจะทำอย่างไร?

ร่างสูงเดินต้อนอีกฝ่ายจนติดกำเเพง มือหนาเชยคางเล็กขึ้น ลดใบหน้าลงจนสันจมูกชนกัน "ผมไม่ใช่เกย์ครับ แล้วก็ไม่ได้เคะด้วย" อ้าวหรอ

"อย่าพูดอะไรที่มันน่าขำหน่อยเลยอากาเนะจัง ตัวเธอขาดฉันไม่ได้หรอก" "เรื่องนี้ฉันไม่เถียงคุณค่ะ แต่อย่าลืมสิคะ คุณเองก็ขาดฉันไม่ได้เหมือนกัน อาคาชิซัง J"

เป็นเพียงแค่สายลมผ่านทางมาเท่านั้นอย่าได้สนใจเลย...

เราทั้งสองต่างเป็นเหมือนดอกทิวลิป ต่างเป็นรักแรกของกันและกัน ......

เพราะไล่ตามแผ่นหลังของพี่ชายมาโดยตลอด …อาซึมาเนะ อัตสึมุจึงไม่เคยเหลียวแลคนรอบข้าง และยิ่งไม่รู้ว่าแท้จริงแล้วในสายตาของคนเหล่านั้น ตนก็เป็นกำแพงสูงลิ่วที่ไม่อาจก้าวข้ามเช่นเดียวกัน

‘ เธอน่ะตรงสเปคเราเลยนะไทกะ... ’

ไม่เคยคิดว่าตัวเราเองจะได้เจอกับเรื่องดีๆถึงแม้เรื่องความรักจะเป็นเรื่องต้องห้ามที่แม้คนนอกจะมองว่าปกติ แต่ทว่าคนในก็มองว่าผิดแต่เดี๋ยวสิเราไม่ได้ชอบเขาสักหน่อย!

หลังจากที่ทีมบาสโรงเรียนม.ปลายชูโตคุได้พ่ายเเพ้เซย์รินมาอย่างไม่น่าให้อภัย… ก็เกิดการเปลี่ยนเเปลงภายในทีมครั้งใหญ่ พร้อมกับการกลับมาของชายหนุ่มที่คุ้นเคย…!

“ฉันคือผู้จัดการชมรมบาสเซย์ริน” — มันก็แค่ประโยคเดียว ที่ทำให้ชีวิตเธอเปิดประตูเข้าสู่ความวุ่นวายอย่างเต็มรูปแบบ

นานามิคุง พ่อส่งมาเรียน ไม่ได้ส่งมาเลี้ยงจิ้งจอกแดง(?)

'โคโกะ โบวาอิ' เธอคือหญิงสาวที่รุ่นปาฏิหาริย์ยอมรับ ด้วยฉายา 'จักรพรรดินี' แต่ด้วยเหตุบางอย่างทำให้ความสัมพันธ์ของเธอและพวกเขาพังทลายลง... "แต่นั่นมันก็แค่อดีต ฉันกลับมาแล้วนะทุกคน:)"

นะ..นาย นายนั่นแหละ คุโรโกจจิ น่ารักอยู่ได้ !!!

เพราะความผิดพลาดและความประมาทในครั้งนั้นจึงทำให้ "เธอ" ต้องตกไปเป็น "เหยื่อ" ให้แก่ "เขา" หนทางเดียวที่จะทำให้เธอหลุดพ้นจากบ่วงของเขา คือการเป็น "ของเล่น" ให้กับ "ซาตาน" อย่างเขา

วันๆ หนึ่งของโคสึยุก็คือการเฝ้ามองเหล่าผู้คนหัวหลากสีบนกำแพง... และการออดอ้อนเรียกคะแนนความนิยมจากคนเหล่านั้นแหละมั้ง?