ค้นหานิยาย

นักเรียนหญิงโรงเรียนเนโกมะที่ใส่แว่นกับแมสสีดำนั่นน่ะ มีข่าวว่าเธอมีคำสาปติดตัวด้วยนะ ใครที่อยู่ใกล้เธอทุกคนจะตาย อย่าเข้าไปใกล้เธอล่ะ

ใครบอกว่าแฟนสาวในวัยเด็กจะเป็นภรรยาในอนาคตไม่ได้กันเล่า?

นอกจาก เกมส์ เจ้าเด็กหัวส้ม และ 'เธอคนนั้น' ฉันก็ไม่เคยเห็นนายมองใครด้วยสายตาแบบนั้นเลยเคนมะ

เฮ้ยเธอ อย่าบล็อกเราดิ

สวย รวย เก่งและปากดี คือนิยามของ เจเวลิน เวสตัน อีมัมหมีประสาทแดกของน้องเคนมะที่วันๆไม่ทำอะไรนอกจากเปย์เคนมะจนหมดตัว ft. Kuroko no basket

ตั้งแต่เมื่อไหร่กันที่ 'โมโมอิ ซัทสึกิ' เบื่อหน่ายกับคำพูดและนิสัยของ 'อาโอมิเนะ ไดกิ' เธอเลือกที่จะหันหลังให้กับเขา โบกมือลาวงการบาสเกตบอล แล้วหันหน้าเข้าหาวอลเล่ย์บอลแทน

รอยยิ้มที่มอบให้พวกเขาไม่ใช่รอยยิ้มตามมารยาท แต่เป็นรอยยิ้มที่เธอมอบให้ครอบครัวเท่านั้น

จุดเริ่มต้นของความรักของหลายๆคนอาจจะโรแมนติกหรือเลวร้าย แต่จุดเริ่มต้นของฉันและเค้าคือ ลูกสาวเจ้าของร้านและลูกค้าประจำ จุดเริ่มต้นแสนธรรมดาที่ค่อยๆสร้างสายสัมพันธ์ระหว่างคนสองคนจนลงเอยด้วยคำว่า ‘รัก’

คนโปรด? เธอก็เหมาะสมกับชื่อนี้จริงๆ นั่นแหละ

My life is like bitter coffee and cigarettes — 猫又純也

ให้ตายสิ โบคุโตะยิ้มสวยเกินไปแล้วนะ

ไฮบะ เลฟน่ะไม่อยากให้มาซามิซังเป็นมัมหมี!

ในอวัยวะร่างกายมนุษย์เธอชอบมือที่สุด โดยเฉพาะมือของฟุคุนากะ โชเฮย์

:ใครจะรู้คนอย่างคุโรโอะมีแฟนแล้ว ไม่ใช่แค่แฟน แต่คู่หมั้นเลยต่างหาก!!:

ฉันไม่ชอบกีฬา ไม่ชอบการออกกำลังกาย แต่พอเห็นเขาคนนั้นเล่นวอลเลย์บอล ก็คิดได้ว่า กีฬาบางชนิดไม่ได้ใช้แค่พละกำลังอย่างเดียว ใช้สมองก็เป็นหนึ่งในวิธีเล่นกีฬาเช่นกัน แต่ยังไงเซตเตอร์คนนั้นก็แปลกชะมัด

ผมสีน้ำตาลบลอนด์ประบ่า ดวงตาสีม่วงสดใส มุมปากที่ยกบางๆ และแท่งอมยิ้มสีหวาน 4 สิ่งประจำตัวของเด็กสาวที่แสนธรรมดาคนหนึ่ง

Boy, you got me hooked on to something. Who could say that they saw us coming? Tell me.

ใครมันจะไปรู้หล่ะ แค่มาแลกเปลี่ยนแก้เบื่อเฉยๆทำไมอยู่ๆกลายเป็นผู้จัดการชมรมวอลเลย์ได้หล่ะ?!

เอ๋! เมื่อกี้ฉันหลับอยู่ที่โต๊ะไม่ใช่หรอ แล้วไหงมานอนที่เตียงได้ละ!แล้วนี้ไม่ใช่ห้องฉันนิ!..

"ก่อนจะเลิกกัน" "ฉันขอทำในสิ่งที่ฉันยังไม่เคยทำให้นายได้มั้ย" "คุโรโอะ…"