ค้นหานิยาย

ตั้งแต่เบียคุยะเสียภรรยาไป เขาก็รับ 'ลูเคีย' เข้าตระกูลในฐานะของน้องสาวบุญธรรม แต่เพราะเหตุใด หัวใจที่เคยด้านชากลับสั่นไหว เขาควรหักห้ามใจอย่างไรไม่ให้นึกถึงลูเคีย ผู้ที่เป็นน้องสาวแท้ๆของภรรยา...

ขอฝาก Fic VOCALOID เรื่องนี้ไว้ด้วยน้าา :)

วันนี้ของทุกปี นักวิจัยโรคจิตจะให้อิสระแก่หญิงสาว จะไปไหนก็ไป แต่ปีนี้นางกลับยืนอยู่หน้าเขา และ....

"ข้าไม่ได้ไร้ความรู้สึก...ข้า....แค่ไม่อยากแสดงออกมาเท่านั้น เพราะข้าคิดว่า หากทำเช่นนี้แล้ว ท่านมายูริ อาจจะกลับมาเรียกข้าด้วยชื่อนั้นเหมือนเดิมก็ได้"....................เนมุริ...นานาโก

"ข้าไม่ได้ไร้หัวใจแบบท่านพี่" ได้ยินดังนั้นมือแกร่งก็คว้าเข้าที่ต้นแขนเล็กอย่างแรง "หายไปกับมันเกือบครึ่งเดือน ใครกันแน่ที่ไร้หัวใจ" สิ้นเสียงนัยน์ตาสีเข้มก็สั่นคลอน น้ำตาเม็ดโตร่วงผลอยลงบนแก้มขาว

ดวงตาทั้งสองสบเข้าหากันราวกับจะขออยู่ร่วมกันตลอดไป แต่ในเมื่อคนหนึ่งต้องตายลงกลางเลือดสีแดงสด มือทั้งสองกลับประสานกันแน่นขึ้นราวกับจะไม่ปล่อยไปอีก "ท่านมายูริ" "เนม"

"ข้ารู้ดี ว่าเจ้าไม่มีทางที่จะรัก อสูร อย่างข้า แต่เจ้าจะให้ข้าทำอย่างไรได้ในเมื่อข้ารักเจ้าไปแล้ว........เนม" เสียงทุ้มสั่นคลอนนำ้ตามากมายกำลังไหลริน ชะล้างคราบเลือดคาวบนใบหน้าคม ก่อนลมหายใจจะหยุดลง