ค้นหานิยาย: Xiao | เรียงตามวันที่อัปเดต | หน้าที่ 1

สรรพสิ่งเวียนหมุนเป็นอาจิณ ยักษาสิ้นกลับสู่สุญญตา คมหอกผ่าเมฆา ประจักษ์ฟ้า ใต้หล้า ทั่วแผ่นดิน โพยภัยสิ้นเคียงคู่ฟ้า ฆาตชะตาเป็นโฉมชิน อันสัญญาสิ้นแล้วหมดชีวิน จักษ์หมดสิ้นภาระทุกขะเอย

มีพ่อของลูกในท้องเป็นถึงเซียนยักษาแล้วอย่างไร เขาสำคัญเทียบเท่าหรือโมร่า และของวิเศษวิบวับแสนล้ำค่าหรือ..? ข้าคิดว่าก็ไม่นี่นา

ตั้งแต่นางเข้ามาในชีวิต รอบกายเขาก็ไม่เคยสงบสุขอีกเลย

เรื่องนี้ไม่มีพระเอกตายตัวมีเเต่ตัวเมนในเกมส์นะ

ดอกไม้สีขาวท่ามกลางความโสมมเช่นเธอจะเติบโตได้บิดเบี้ยวเพียงไหนกัน -เรดิเอต้า เป็นคนดี แต่คนดีไหนจะเป็นคนของฟาทุย 𝐀𝐋𝐋𝐱𝐎𝐂

"อา อีกแล้วนี่เป็นครั้งที่เท่าไหร่แล้วที่พวกเจ้ามาทำให้ข้าเป็นอย่างนี้" ยักษา(ขาสั้น)ตัวเล็กได้พึมพำ

คีพลุคๆๆๆๆๆ

วาสนาได้พานพบเมื่อห้าร้อยปีก่อน ทว่าภัยพิบัตินั้นจำให้ต้องพราก แม้ว่าข้ายังไม่เคยได้ออกปากเอ่ยสิ่งใดไป .. กลับต้องจำใจลบตนเองออกไปจากความทรงจำของท่าน ..

“ เจ้าเป็นใคร ” “ หืม เรื่องนั้นบอกไม่ได้หรอก ” “……” “ แล้วเจ้าล่ะเป็นใคร ” “ ข้าเป็นเซียนยักษา “

หน้าที่ของผู้กำราบอสูรควรสิ้นสุดลงจากบาปที่มีมาช้านานแต่เมื่อรู้สึกตัวอีกครั้งทุกสิ่งรอบข้างก็กลายเป็นป่าสนที่หิมะทับทมกัน ทำไมข้าถึงไม่อาจโดนแสงแดดได้กัน

ผมเองก็ไม่เข้าใจเขาเหมือนกันว่าทำไมถึงมาคอยอยู่กับผมเกือบตลอดเวลา ผมไม่อยากถููกใครเข้าใจผิดซะด้วยสิ นายจะไปมาแบบนี้ไม่ได้

ครั้งหนึ่งเซียนยักษาได้พบเจอกับพระจันทร์ที่ไม่ได้ลอยอยู่บนฟ้า "ท่านเซียน วันนี้พระจันทร์สวยดีนะคะ" "มันสวยมานานแล้ว" (one shot)

"เมื่อก่อน...ข้าเคยจัดการกับพวกนักล่าสมบัติที่รุกราน ในดินแดนที่ข้ารักษา..แต่สำหรับข้า..พวกเจ้าถึงจะล่าสมบัติก็ไม่ได้กระทำความชั่วร้าย"

เมื่อลืมตาก็ล่วงหล่น พุ่งทะยานจากฟากฟ้าสู่พื้นดิน ขณะที่กำลังจำนนแก่ความเจ็บปวดที่ไม่อาจเลี่ยง ดวงตาพลันสบกับโลกกว้างใหญ่ที่ไม่คุ้นเคย และแล้ว กานยู ก็กลายเป็นผู้มาเยือนในโลกใบนี้อย่างไม่ทันตั้งตัว

ไม่มีไรมากหรอก เทพอย่างเขาก็แค่อย่างเดินเล่นในโลกนินจาก็เท่านั้นเอง(?)

รวมเนื้อเรื่องside story เกนชินที่คุณอาจไม่เคยเห็นในรูปแบบใหม่ตามความคิดผู้แต่ง

โลกที่ไร้ซึ่งราชาเทพหิน เร็กซ์ราพิส เขายังมีชีวิตอยู่ต่อเพื่ออะไร 'ขอเพียงแค่เจ้าเอ่ยนามข้า ข้าจะปกป้องเจ้าเอง' 'ข้าไม่ใช่เด็กๆ อย่างที่เจ้าคิดหรอกนะ' 'ท่านโมแร็กซ์ ข้าคิดถึงท่านเหลือเกิน'

ไอรีน จิตวิญญาณที่พึ่งเกิดใหม่ ทำไมถึงถูกใส่ใจจากเซียนยักษาเป็นพิเศษ

"โอ้ย!ปวดหัวอยากมีสามีชื่อเซียว!" "หมายถึงข้ารึ?" "เอ๊ะ?" พูดลอยๆดันมาเจอตัวจริงซะได้ ไม่รู้จะดีใจหรือร้องไห้ดี;-;

"ข้าได้ตายหลังงานมงคลของท่านโมแรกซ์" ข้าคิดว่าเป็นเช่นนั้น.... แต่เมื่อลืมตาขึ้นมาอีกคราร่างข้าก็หดเล็กลง แล้ว....ทวิสเต็ดวันเดอร์แลนด์นี่คือที่ใดกัน?