ค้นหานิยาย

“คราวหน้าจะเป็นตาข้าบ้างที่ช่วยเจ้า”

ชีวิตไม่ยืน ทุกอย่างไม่มีวันเป็นนิรันดร์

มหากาพย์ระบบหมึกป่า

เด็กคนนึงที่อายุ 12ปี นาม โอคิตะ โซจิ ชายผู้เป็นอัจฉริยะในด้านดาบและเก่งที่สุดในญี่ปุ่น(ไม่นับ โคจิโร่)

การที่ผู้หญิงเป็นฝ่ายปกป้องผู้ชายมันผิดงั้นหรือ? คำตอบของคุณคืออะไร? 'ผิด' หรือ 'ไม่ผิด' ถ้าคุณตอบว่าผิด.. แต่ถ้าผู้ชายคนนั้นเป็นคนที่คุณ 'รัก' คุณยังจะบอกว่ามัน 'ผิด' อีกหรือไม่?

เขาไม่สามารถเปลี่ยนศัตรูให้กลายเป็นมิตรได้... พอๆ กับให้เดินย้อนกลับไปยังจุดเริ่มต้นของเรื่องราวทั้งหมด...

โคเฮย์แทบจะลืมไปแล้วว่าตัวนั้นมีหน้าที่สังหารอสูรไม่ใช่เป็นพ่อบ้าน เป็นผู้สืบทอดไม่ใช่บุคคลสาธารณะ ท่านโทมิโอกะนั่งหงอยเหรอไม่เป็นไรเดี๋ยวเขาปลอบเอง

'อดีต' ผ่านไปแล้ว.. ก็ไม่มีใครสามารถย้อนกลับไปแก้ไขได้อีก แล้วถ้าอยากจะเริ่มต้นใหม่.. กับ 'คนในอดีต' มันพอจะเป็นไปได้ไหม?

เมื่อความรักกำลังเล่นตลก.. บังเกิดขึ้นผิดที่ ผิดเวลา และผิดคน!

คู่ขนาน Fic [Rengoku kyojuro x OC] เสาหลักเพลิงและอสูรสาว โดยเรนโงคุ เคียวจูโร่เป็นอสูร

ซวยซ้ำซวยซ้อนอีกจนได้ ใครมันทำพื้นบ้านของฉันหายไปกันล่ะเนี่ย!?!? พระเจ้าเฮงซวยนี่!!!!

คนละจักรวาลกับ Fic [Rengoku kyojuro x OC] เสาหลักเพลิงและอสูรสาว

โลกที่ทุกอย่างตกอยู่ในความโกลาหลมีเด็กชายชาวไทย2คนถือกำเนิดขึ้นทั้ง2จะเป็นผู้เปลี่ยนชะตาของโลกทั้งใบ

ในใจกลางป่ามักจะมีเสียงร้องขอชีวิฅที่แม้แฅ่ชาวบ้านเองก็ได้แฅ่ปิดประฅูหนีเพราะคิดว่าเสียงของบ้านที่กลางภูเขาที่ไม่มีคนมาอาสัยหลายเดือนแล้ว :>

ในกลางใจป๋าแห่งหนึ่ง จะมีบ้านหลังเล็กหลังหนึ่งที่ทุกคืนมักจะมีเสียงโหยหวยหรือบางครั้งเองก็มักจะเห็นเด็กคนหนึ่งแบก ตะกล้าเดินรอบป่า แต่ที่เด่นสุดคือใบหน้าที่พวกเขาคุ้นที่สุด :)

ในกลางใจป๋าแห่งหนึ่ง จะมีบ้านหลังเล็กหลังหนึ่งที่ทุกคืนมักจะมีเสียงโหยหวย เสียงกรี้ดร้อง หรอ บางครั้งเองก็มักจะเห็นเด็กคนหนึ่งแบก ตะกล้าเดินรอบป่า แต่ที่เด่นสุดใบหน้าที่พวกเขาคุ้นที่สุด :)

นายท่านคิดล่ามข้าไว้รึ? ลืมแล้วหรือว่าข้าคือองครักษ์หน่วยศูนย์ผู้บ้าเลือด

อัพตามใจ

พวกนายๆคือใครแล้วที่นี่ที่ไหน

เปลวเพลิงอันไม่มีวันมอดดับ แม้ถูกส่งต่อผ่านรุ่นสู่รุ่น แต่ในโลกใบนี้ หน้าที่อันศักดิ์สิทธิ์ได้จุดประกายเพลิงของพวกเค้าอีกหน