ค้นหานิยาย: mercenary | เรียงตามวันที่อัปเดต | หน้าที่ 1

[soon] [Still Active but slow]

ขอเวลาเพียงสองนาที อดทนเอาไว้นะ...ฉันจะไปช่วยเธอเอง

นิ้วเรียวค่อยๆ พลิกกระดาษเก่าสีครีมแผ่นบางๆ อย่างทะนุถนอม สายตาของเขาไล่อ่านสิ่งที่อยู่ในนั้นทั้งหมด ก่อนจะเหยียดยิ้ม " มันเป็นอย่างนี้เองสินะ.. "

ยามพระจันทร์โคจรมากระทบกับแสงของดาวเวกา เมื่อนั้นเราจะได้พบกันอีก

เธอเป็นดังแสนตะวันของฉัน เธอ คือ แสงตะวัน ฉัน คือ คืนราตรี ฉันผู้ยืนในที่อันมืดมิด ฉันขอให้เธอมาสาดส่องมาที่ฉันได้ไหมที่รัก เอมม่า??

เบื้องหลังคดีสยองในไวท์ชาเปล หนึ่งฆาตกรสวมหน้ากากจิตรกร หนึ่งทหารรับจ้างผู้รู้ความจริง เมื่อรักเกิดขึ้นท่ามกลางการฆาตกรรม แต่มือเปื้อนเลือดคู่นั่นกลับอบอุ่นนุ่มนวลราวกุหลาบ และวาดรักสีแดงฉานได้งามยิ่ง

วันหนึ่งมีคนได้ยินเสียงครวญเพลงของหญิงสาวดังออกมาจากคฤหาสน์ลึกลับ ที่เล่าลือกันว่าคอยดูดกลืนวิญญาณมนุษย์ คฤหาสน์รกร้างนั่นมันมีสิ่งใดอาศัยอยู่ด้วยอย่างนั้นหรือ

เปิดฟิคใหม่อีกแล้วววว เรื่องยาวแบบนี้เราจะไม่ดองใช่มั้ย----ใช่มั้ย

หากผมสามารถขออะไรก็ได้เพียงสักอย่างหนึ่ง... หากเป็นเช่นนั้น ในตอนนี้ผมจะขอ... ...ให้ผมไม่รักคุณ แจ็ค...

เหตุเกิดเมื่อทหารรับจ้างหนุ่ม ลืมซื้อของขวัญวันเกิดให้คุณทหารสาว

ทุกๆคนล้วนมีความทุกข์อยู่ข้างในใจ ผมก็เป็นหนึ่งในนั้น ความหวังในตอนนี้ ผม....'ไม่เหลือมันอีกแล้ว' จากนาอิบ ซูบีดาร์

ในเขตไว้"ไวต์ชาเปล"กรุงลอนปี 1888 ในยามราตรีที่เงียบสงบทหารรับจ้างหนุ่มชาวเนปาล นาม"นาอิบ ซูบีดาร์" ต้องมาพัวพันคตีฆาตรกรมมต่อเนื่องเข้าเสียแล้ว จะเป็นอย่างไรต่อไปกันนะ

ไนบ์ ซูบีดาร์ เจ้าหน้าที่ภาคทัณฑ์ ผู้จับพลัดจับผลูไปพัวพันกับคดี Jack the ripper ซึ่งเกินหน้าที่ของตนโดยบังเอิญ ทั้งยังมีจิตรกรนิสัยประหลาดที่ดูน่าสงสัยที่สุดอีกด้วย

จากผู้ถูกล่ามาเป็นผู้ล่า(ชั่วคราว) มันอาจจะดูแปลกๆแต่มัััันน่าจะสนุก....ละมั้ง

หากยังอยู่ที่นี่ เราจะไม่มีวันได้ชีวิตของเราคืน ได้โปรด... หนีไปด้วยกันเถอะ

ตั้งแต่มีนายเข้ามาการทำภารกิจจากเบื้องบนมันก็ยากไปหมด

'มันก็แค่ฝัน' 'ถ้ามันเป็นฝัน อย่างน้อยฉันก็ดีใจที่ได้ออกมาปกป้องเธอแบบนี้...' ไดอารี่เล่มนี้..จะจดบันทึกความทรงจำของฉันกับนายไว้ตลอดไป.. ถ้าปาฏิหาริย์มีจริง...ได้โปรดกลับมาหาฉันอีกครั้งได้ไหม?

แม้ต้องอยู่ในกรงขังไร้ซึ่งเสรี แต่ปีกสีบริสุทธิ์ดุจหิมะคู่นั้นกลับร่ายรำอย่างชดช้อย ราวกับเจ้าตัวกำลังโผบินอย่างอิสระบนท้องนภา ช่างน่าหลงใหลเสียจนเขาอยากจะเป็นกรงขังที่ครอบครองเจ้าอินทรีขาวแทนเสียเอง

================================= ฤดูหนาว คือ ฤดูสิ้นปี แต่หากสำหรับเรา มันคือ การเริ่มต้นที่ 'อบอุ่น' ดั่งแสงตะวันในยามฤดูร้อน และ 'มั่นคง' ดั่งผาสูงพสุธา =================================

อะไรกันเนี่ย!!!!ผมเพิ่งย้ายมาใหม่แท้ๆ!!!!ทำไมต้องมาเจออะไรแบบนี้ด้วย!!!!ถ้าวันนั้นผมไม่เผลอสะดุดขาตัวเอง!!!!ผมคงไม่ต้องมาเจออะไรแบบนี้หรอก!!!!แล้วทำไมผมต้องรู้สึกแปลกๆกับครูแจ็คด้วยเนี่ย!!!!