ค้นหานิยาย: norman | เรียงตามวันที่อัปเดต | หน้าที่ 2

หญิงสาวม.ปลายธรรมดาๆที่เธอได้จบชีวิตของเธอลงเพื่อหวังว่าตัวเองจะใได้ไปสงบสุขสักทีแต่ทำไมกันนะโชคชะตากำลังเล่นตลกกับเธอยู่เพราะคุณพระเจ้าดันส่งเธอมายังโลกของอนิเมะที่มีชื่อว่า 'The Promised Neverland'

OS/SF ที่เน้นเรื่องราวความรู้สึกของ 3 เกลอเป็นหลักค่ะ เอ็นดูเอ็มม่า ปลื้มนอร์แมน รักเรย์ อย่าลืมเข้ามาอ่านกันนะคะ

เธอคือแสงตะวันที่คอยโอบอุ้มเพื่อนและครอบครัวด้วยความเข้มแข็ง แต่ถ้าดวงตะวันนั้นถูกฉาบด้วยความมืดที่มองไม่เห็นมานานแล้วล่ะ? 'ปาฏิหารย์ไม่มีจริง ฉันรู้มาตลอด แต่เพราะงั้นฉันจะสร้างมันด้วยมือฉันเอง'

เธอเป็นคนที่มีน้ำใจ เอื้อเฟื้อเผื่อแผ่ ยอมเสียสละ แต่คงไม่ถึงขนาดที่จะยอมเสี่ยงชีวิตตัวเองเพื่อคนอื่นหรอกมั้ง “ฉันเห็นด้วยกับเอ็มม่านะ! พาทุกๆคนหนีไปด้วยกันเถอะ!!” โอเค... เขาคิดผิด

รวมแฟนฟิคเรื่องสั้นจาก The promised neverland หรือ yakusoku no neverland ค่ะ เนื้อหาส่วนใหญ่ในนี้สปอลย์ยับนะคะ มักลง allemma อาจจะไม่อัพบ่อยนักเพราะติดเรียน แต่จะพยายามมาค่ะ 555555

การลืมตาตื่นขึ้นมาในบ้านอันเเสนสุขที่เเสนจอมปลอมทุกวัน...มันช่างน่าเบื่อ มันคงถึงเวลาที่ฉันจะต้องออกไปจากบ้าน...ไม่สิฟาร์มเเห่งนี้ได้ซักที

จากโอตาคุคนหนึ่งจู่ๆก็ได้เกิดใหม่ในโลกอนิเมะที่มีชื่อว่าเนเวอร์แลนแล้วเขาจะเอาชีวิตรอดยังไงติดตามอ่านได้ที่นี่

[มนุษย์ทดลอง] สาขาคลื่นพลังสมอง(พลังจิต) รหัส81194 โค้ดเนม 'เรย์'

บ้านแสนสุข..ที่เอาแต่ทำกิจวัตรประจำวันซ้ำไปซ้ำมา จนถึงวันที่ต้องออกจากเฮาส์ ทุกวันเหมือนเดิม ไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลง..จนกระทั่งเด็กอาวุโสของเฮาส์ได้รู้ธาตุแท้ของเฮาส์แห่งนี้ พวกเขาจะทำยังไงกันล่ะ?

รวบรวมความเวิ่นเว้อและความกาวของเราไว้ในนี้ แต่ส่วนใหญ่เป็นฟิคที่ได้รับจาก #WeeklyTPNTH ค่ะ

เมื่อความคิดอันความเด็กน้อยของฉัน...'ไม่เป็นอย่างที่ฝันเลย'...

เมื่อไซตามะและจีนอสทะลุมิติ...

แม้จะไม่ต่างอะไรจากสัตว์ในฟาร์ม ฉันก็รักที่นี่ดั่งบ้าน แม้จะตัวจะตาย แต่ใจก็ยังคงผูกพันธ์กับที่แห่งนี้ การเสียสละ.. คือกุญแจสำคัญ

จิ้งจอกสามารถดมกลิ่นหาอหารได้เป็นอย่างดี ยามดวงตาสีแดงทับทิมทอประกายในความมืดฉ่ายแววนักล่าเมื่อใด ยามนั้นศัตรูตรงหน้าจะถูกบดขยี้

‘ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นก็ตาม’ ‘ฉันจะอยู่เคียงข้างนายเสมอ..’ ‘เรย์’

ถ้าหากเราคนใดสักคนไม่ต้องรู้ความจริง ทุกคนไม่ต้องรู้ธาตุแท้ของโลกใบนี้ ..ผมปฏิเสธไม่ได้ว่าตอนนั้นเรามีความสุข แบบ..มันคือความสุขจริงๆ มันเกินกว่าที่ผมจะละทิ้งความฝันในการท่องไปทั่วโลกในวัยเด็กเสียอ