ค้นหานิยาย: tae | เรียงตามวันที่อัปเดต | หน้าที่ 2

ทำไมผมต้องรักเขา... ผมไม่มีทางที่จะหยุดรักเขาได้เลยเหรอ.....

...ว่ากันว่าเรื่องของความรักไม่มีผิดถูก แต่ทำไมฉันกลับรู้สึกผิดที่รักเธอ... [YulSic] [01.03.15] [Chapter 17 :: 100%] UP!!!

จำเป็นมั้ย ที่เราต้องพบเจอเพื่อรู้จัก จำเป็นมั้ย ที่คนสองคนจะผูกพันเพราะใกล้ชิด จำเป็นด้วยรึ ที่ต้องดูแลเอาใจใส่เพื่อให้ได้ความรัก ผมอยากลองพิสูจน์ว่าถ้าไม่ใช่แบบนั้น คนเราจะมีกันและกันได้มั้ย?

ใครจะไปคิดว่าแมวสีเทาตัวแสนโหดตัวนี้มันจะพูดได้ ! วันดีคืนดีก็กลายมาเป็นคนตัวโตมาคร่อมตัวฉันอีก!ช่วยฉันที ❤

เมื่อความจำเป็นบังคับให้ต้องหนี ทิ้งให้ไร้เงาเจ้าบ่าว ยังความแค้นให้กับผู้มีอำนาจอย่างที่สุด เขาจะรอดพ้นหรือจะต้องยอมจำนน กันแน่...

ต่อให้เราไม่ได้อยู่ด้วยกัน ต่อให้อยู่คนละฝากของโลก ต่อให้ห่างไกลสักกี่ไมล์ ต่อให้ต้องพลัดพราก ถึงอย่างไรก็มีบทท่วงทำนองเพลงได้ส่งผ่านไปถึงเธอ...ที่รัก

แบคฮยอนกับแทยอนนั่นเองพี่น้อง

คุณคิดว่าชีวิตธรรมดาๆของคุณ จะธรรมดาต่อไปได้ม้้ย ถ้าเจออย่างผม... และคนไม่ธรรมดาอย่างเขา จะยอมรับขีวิตธรรมดาๆได้หรือไม่...

[OS] That good good, alright ? #lubaek เน้นย้ำว่าสั้นมากจริงๆนะ

... เราคงจะชอบเค้าไปแล้วล่ะ แต่..มันคงเป็นไปไม่ได้ ...ถ้าไม่พูดออกมาแล้วพี่จะรู้มั้ย ... กั้ง

คนคนนั้น คนเดียวที่ทำให้การพบเจอสิ้นสุดลง คนที่เกิดมาเพื่ออยู่ด้วยกันตลอดไป เพราะเธอคือคู่ชีวิต

ด้วยความบังเอิญและความจำเป็นบางอย่างอาจพาเราไปพบกับใครบางคน... ใครสักคน.. หรืออาจเป็นคนคนนั้นเพียงคนเดี่ยว...

เข้ามาอ่านเองสิ เดะก็รู้เรื่อง!!!

โลกแฟชั่นที่สวยหรู บางครั้งก็เน่าเฟะ ขึ้นอยู่กับการวางตัวของคุณเอง อย่าโทษใคร...

รวมฟิคสั้น เต้กั้งจร้าาา Up Date NOW :

ลองเมนกับพี่ชายคู่จิ้นแบบเลี่ยนๆดราม่าๆฝุดๆสักเรื่อง ....

เมื่อผมต้องมาเป็นพี่เลี้ยงให้รุ่นน้องจอมซ่าส์ที่ขอให้ผมสอนวิธีเป็นร็อคเกอร์ให้คุณชายสายแดนซ์อย่างเขา ความป่วนก็เกิดขึ้น เฮ้อ ผมหาเรื่องใส่ตัวช่ะ...

เธอยังคงไม่ลืมเขา เขาที่เธอนั้นฝังใจ แม้จะนานสักเท่าไร ก็ยังคิดถึงเรื่อยมา เธอก็คงจะเลือกเขา ถ้าเขาจะกลับมาหา และฉันก็รู้ว่า ฉันต้องไปอยู่ดี [YulTi ft. TaeNy] [The end]

ละคร เป็นหนึ่งในศาสตร์ของวงการมายา ทิศทางของมันไปตามกำหนดของผู้คนเบื้องหลัง ที่จะแต่งแต้มให้เป็นไป...

ศักดิ์ศรีของอาชีพและชื่อเสียงเขาหรือจะยอมรับคำวิจารณ์ไร้สาระจากเด็กใหม่อ่อนหัด ... ฝันไปเถอะ