ค้นหานิยาย: ตัดใจ | เรียงตามวันที่อัปเดต | หน้าที่ 1

เพลงพิณ เธอเป็นสาวน้อยที่แสนดี น่ารัก อ่อนหวาน แต่เธอดันตกหลุมรักคนอย่างพอร์ช หนู่มเข้าคารม เจ้าชู้ ไม่จริงใจกับใคร แต่เขามีคนในใจอยู่แล้ว ความรักของเธอจึงมีอุปสรรคมากมาย

เมื่อไหร่คุณจะรักฉันบ้าง ทำไม? ฉันรักคุณมันผิดมากเลยรึไง อยากได้หัวใจคุณบ้างมันผิดนักเหรอ ทำไมต้องทำร้ายฉันขนาดนี้ : ถ้าในเมื่อเป็นคนร้ายๆในสายตาของคุณ นั้นขอร้ายอย่างมีความสามารถแล้วกัน

ตกน้ำไปเพียงครู่กลับรู้อนาคตและอดีตชาติของตนเองว่าจะถูกบุรุษ​ที่หมายหมั้นไว้สังหารตาย ถึงแต่ก่อนข้าจะทำทุกอย่างเพื่อให้ได้ท่านมาแต่ในครานี้ข้าจะมิขอชมชอบท่านอีก แล้วเราจะได้เห็นดีกัน!

เขาเป็นแม่ทัพไร้ใจ​ เข็นฆ่าผู้คนมานับแสน​ กลับมองสตรีเป็นเพียงเครื่องสนองอารมณ์​ ส่วนข้า! ก็เอาใจลงไปเล่นเสียจนเจ็บ​ บัดซบ​ชีวิตข้ากลายเป็นของเล่นของเขาเลยรึ! ข้าจะมิยอมอยู่เฉยเป็นแน่

อ้อนวอนไปก็ไร้ประโยชน์ เมื่ออิสตรีไร้ใจ ต่อให้หลั่งอัสสุชลก็ไร้ความหมาย ย้อนใคร่ครวญดู ยามนางวิงวอนทั้งน้ำตา เขาเคยเหลียวแลหรือไม่

เธอรักเขามาตั้งแต่เด็ก บอกรักเขานับพันครั้งได้ ถูกทำร้ายจิตใจกี่ครั้งก็ไม่เคยยอมแพ้ แต่ในวันที่เธอตัดใจได้แล้วเขากับมาขอความรักจากเธอ...

'เขา'เป็นรุ่นน้องที่เธอแอบรักมานาน แค่บอกว่าชอบเพื่อนก็รอปลอบที่ร้านเหล้าแล้ว เขาเพอร์เฟ็คไปซะทุกอย่างขนาดนั้น แม้แต่พระเจ้ายังรู้ว่าเรามันไม่เหมาะสมกันสักนิด เธอจะตัดใจให้ได้!

ไม่ได้พบเจอกับ "เขา" มากว่า 2 ปี คิดว่าตัดออกไปจากใจได้หมดแล้ว แต่มันไม่ใช่เลย ยังคงมีเขาอยู่เต็มหัวใจ ไม่รู้ว่าเขาจะจำฉันได้ไหม ผู้หญิงที่เป็นแค่คู่นอนในช่วงเวลาหนึ่ง

คนหนึ่งจบชีวิตตัวเองลงเพราะผิดหวังจากความรักแต่อีกคนหนึ่งชีวิตจบลงเพราะอุบัติเหตุที่ไม่คาดคิดทั้งที่อยากมีชีวิตต่อ เธอเพียงหนึ่งคนมีโอกาสกลับมาแก้ไขและทำชีวิตใหม่ให้มีคุณค่าและมาพังกำแพงหัวใจของเขา

เรื่องนี้เป็นเรื่องจริงทั้งหมด จะบันทึกว่าในแต่ละวันรู้สึกอย่างไรกับการแอบชอบเพื่อนนานถึง 8ปี และจะรู้สึกอย่างไรในอนาคต เพื่อที่จะได้กลับมาอ่าน ในวันที่อ่อนแอ

นางเจ็บปวดซ้ำเเล้วซ้ำเล่ามาเนิ่นนาน เมื่อรู้ตัวว่าไม่สามารถหลีกหนีชะตาได้ นางจึงไม่หวังครอบครองอีกต่อไป ขอเป็นเพียงเป็นอุปสรรคเล็กๆต่อชีวิตพวกเขาทุกภพทุกชาติก็พอแล้ว

เขา คือคนที่หลอกใช้ นาง นาง คือคนโง่ให้เขาหลอก บัดนี้ข้าเห็นชัดแล้ว...เช่นนั้นข้าจะเป็นคนเดินออกมาเอง เพราะทุกคำที่ท่านพูดมันจอมปลอม​สิ้นดี . ด้ายแดงอันใดข้าจะเปลี่ยนมันเอง!!!

เพราะผิดหวังมากจึงปล่อยให้ตัวเองตกตายและเพราะเหตุนี้ทำให้เธอได้รำรึกชาติภพ เมื่อไม่ใช่คู่กันจะต่อให้อีกกี่ชาติอีกกี่ภพก็ไม่ได้ครองคู่

ฉันเสียเธอไปเพื่อกลับมารักตัวเอง

ชลนาศและปั้นหยาเป็นเพื่อนรักที่ทำงานและพักอยู่ที่เดียวกัน ชลนาศต้องคอยทลายหัวใจที่เย็นชาของธนพัฒน์ ในขณะที่ปั้นหยาต้องแอบรักทรรศกรอยู่ข้างเดียว สองเกลอจะพิชิตใจคนรักได้หรือไม่

"ความรัก" แท้จริงแล้วคืออะไร ' ทั้งที่คิดแบบนั้น ' ' ทั้งๆที่ควรตัดใจได้แล้วแท้ๆ ' ' มันสายเกินไปแล้วใช่มั้ย? ' อึดอัดจนทนไม่ไหว มันโคตรทรมานนะ กับการแอบรักใครสักคนแบบนี้

ข้า เเค่คนที่ถูกทิ้งกระทำเยี่ยงสัตว์ ส่วน เจ้า คือคนที่สูงศักดิ์ "ข้าไม่ควรรักเจ้าเลย"

เรื่องราวของ"วัยรุ่น'' ถูกบันทึกไว้ในนี้เเล้ว

โอ๊ยย ทำไมชีวิตฉัน ต้องมาเจออะไรแบบนี้ ทำไมทุกๆคนต้องเข้ามาในวันที่ฉันอ่อนแอด้วย

ทำไมไม่ออกจากตรงนั้นสักที อยู่ไปก็มีแต่เจ็บ ถามตัวเองทุกครั้ง แต่คำตอบที่ได้ก็ยังเลือกจะเจ็บ รอหัวใจเมื่อไรจะพอสักที...