ค้นหานิยาย: นักเขียนนิยาย | เรียงตามวันที่อัปเดต | หน้าที่ 1

เมื่อฟื้นขึ้นมาในร่างคุณหนูใหญ่ เธอก็ดันตกหลุมรักพระรองในนิยายเข้าซะงั้น แผนการอ่อยผู้จึงได้เริ่มขึ้น แม้จะรู้ตัวว่าเธอเป็นนางร้ายที่เขาเกลียดเข้ากระดูกดำ !

คุณเคยตกหลุมรักใครสักคนมั้ย โดยที่คุณไม่เคยเห็นหน้าของเขาเลยหรือเปล่า…

เดย์ เด็กหนุ่มผู้มีงานอดิเรก เป็นการเเต่งนิยายลงเว็บเขาได้ก้าวเข้าสู่โรงเรียน ม.ปลายเขาต้องการเเค่ชีวิตสงบๆในโรงเรียนเเต่กลับเจอเรื่องราวที่ทำให้ วุ่นวาย จนเขาอยู่ไม่สงบ เเละทำให้ปวดหัวไม่เว้นวัน

เมื่อหลี่เถาฮวาคุณหนูตระกูลหลี่ได้ตัดสินใจหนีไปกับหนานฉีบ่าวรับใช้คนสนิทเพื่อจะไปใช้ชีวิตอยู่ด้วยกัน เพราะไม่อยากแต่งงานกับคู่หมั่นของตัวเอง ทำให้ทั้งสองต้องหนีจากคนทั้งสองตระกูล

"ลูกพีช" นักเขียนนิยายสุดเพ้อ ต้องมาเจอกันผู้ดูแลคนนี้ "นาไค" ชายผู้มีฉายาที่เพื่อนๆของเขาตั้งให้ คือ.."ไอ้หมาน้อย"

ฝนตกไฟกระชากก็กระชากไปสิ ทำไมต้องกระชากแล้วดึงเอา "พระเอก" ตัวเป็นๆ ในนิยายที่เธอกำลังเขียนออกมาด้วยล่ะ (ว้อย)!!!

เรื่องราวในอดีตที่แต่งขึ้นเท่านั้นไม่ได้อ้างอิงอะไรโปรดคิดดีๆก่อนอ่านนะครับ

การที่ทำให้เราเจอใครสักคนนอกจากจะเป็นเรื่องของพรหมลิขิตแล้ว ยังเป็นเรื่องของระยะเวลาเข้ามาเกี่ยวข้อง การที่คุณเจอเขาที่ชอบในวันนี้มันไม่ได้หมายถึงความรักตลอดไป

ถ้ารู้ว่าตัวเองต้องเข้ามาเป็นนางเอกในเรื่องที่แต่งเองเช่นนี้ ข้าคงไม่เขียนให้นางเอกชะตาดอกท้อเช่นนี้ โอ๊ย..เซ็ง!

ฉัน ‘แพนทีน’ มนุษย์คนหนึ่งที่ใครๆก็ต่างอิจฉา แต่ใครจะรู้ว่าวันนึง ชีวิตที่แสนสุขสบายของฉันกับเจอกับหายนะ!!! ที่มาในรูปของผู้ชายสุดหล่อ(แต่นิสัยเลวทรามสุดๆ) ที่พร้อมจะทำให้ชีวิตฉันล่มจม โดยที่ฉันแทบไม่รู้เหตุผลอะไรเลย เห้อ~เกิดเป็นแพนทีนเนี่ย ลำบากจังน้า~

กว่าจะเดบิวท์แจ้งเกิดเป็นนักเขียนนิยายไลท์โนเวลที่ญี่ปุ่นได้ก็ต้องผ่านการประกวดอันแสนเจ็บปวด แต่ได้ออกหนังสือแล้วถูกตัดจบเจ็บปวดยิ่งกว่า อะไรนะ? ไปเขียนนิยาย BL แทน นี่ผู้ชายแท้ๆนะ จะไปเขียนได้ยังไง!

อาซุกิ โทมะ นักเขียนนิยายชื่อดังที่มีผลงานมาหลายเรื่องและในวันนึ่งเขาต้องไปเป็นครูที่โรงเรียนคิวาทอสเรื่องราวจะเป็นยังไงก็ไปติดตามกัน "เนื้อเรื่องตอนสุดท้าย ฉันจะเป็นคนเขียนเอง"

ในแต่ละปีผมแต่งนิยายไปกี่เรื่องกัน แล้วคนคนนี้เขาออกมาจากนิยายเรื่องไหน ทำไมผมถึงจำเขาไม่ได้เลยล่ะ

ขอแค่ใครสักคนได้มั้ยที่มาปลอบฉันขอแค่นี้ ขอแค่สักคนที่ฉันจะลืมเขาได้ ก็พอ…..

ความเข้าใจผิดว่าเกิดวันไนท์สแตนด์ในคืนฉลองวันเกิดครบสิบแปด ทำให้สาวช่างฝันประกาศกร้าวให้เขาต้องรับผิดชอบ ทว่าเขากลับปฏิเสธเด็กใจแตกที่ริเข้าผับตั้งแต่อายุยังไม่เต็มสิบแปด แค่เกือบ..ทำไมต้องรับผิดชอบ!!

นี่คือเรื่องราวของ ชายผู้ชายตัวเล็ก และ คนกลุ่มเล็กๆ ในเมืองอันกว้างใหญ่

ห้ะ! อะไรนะ อุตส่าหาทางเลี่ยงหน้าได้แล้ว! ไอ่โชคชะตาดันทำร้ายให้ฉันกับนายมาเจอหน้ากันอีกหรอ!

"ความฝันของพวกเราคล้ายกันนะ แต่ต่างกันตรงที่ความฝันของฉันมีคุณรวมอยู่ด้วย แต่ฝันของคุณไม่มีฉัน"

หลงทางมาได้ยังงัยก็ไม่รู้ แต่ว่าฉันเป็นนักเขียนนิยายแล้วจะมาตกอับในนิยายตัวเองเหรอ ฝันไปเหอะ