ค้นหานิยาย: บุษบาหนึ่งหรัด | เรียงตามวันที่อัปเดต | หน้าที่ 1

ทิวาลับ ราตรีกาล ครองม่านฟ้า เมฆาเคลื่อน เลือนจันทรา พาโศกศัลย์ ค่ำคืนเศร้า สายลมหนาว ดวงดาวหวั่น โฉมบุหลัน ฉายแสงหล้า นภางาม

เมื่อตะเกียงส่องสว่างยามสิ้นแสงพราย มนตร์มายาพิศวาสจักร่ายกล ดลจิตเจ้าครวญคิดทุรายทุรน ใฝ่ปรารถนาอุ่นไอเพียงกายข้า

“แสงสว่างพาดทับร่มเงาเคลื่อน สายฝนพรำลบเลือนรอยรักหวาน ลมรำเพยพัดผ่านน้ำตาพร่าง หิมะโปรยกลบพรางทางหวนคืน”

“กาลเวลาปลิดชีพบุหงาร่วงหล่น ไร้ปรานี ยามราตรี มิอาจข่มใจให้หลับตา เผ้ารอดวงจันทรา ดั้นเมฆมาเยี่ยมเยือน ผู้คนหมื่นพัน ปรารถนาเพียงท่านผู้เดียว”

ฉีกทุกกฏความเป็นสุภาพสตรี รีไทร์ผู้ชายห่วยๆ ออกไปจากชีวิต

แหวกว่าย-วน เงาลวง ดวงจันทรา มัจฉาเขลา แรงอ่อนล้า เศร้าโศกศัลย์ รสน้ำตา ขมเท่าใด มิหลาบจำ สุขหนึ่งค่ำ ช้ำระทม ชั่วบั้นปลาย

แรงปรารถนาเปรียบดั่งเงาเล่ห์กลที่ส่องสะท้อนในแววตาและไม่มีใครสามารถปิดบัง

เขาคือจอมอันธพาล ยักษ์ใหญ่ใจร้าย ผู้ชายขี้เก๊ก ฯลฯ คือผู้ชายเพียงคนเดียวที่เธอรักตลอดมาและเธอจะรักเขาไปตลอดชีวิต