ค้นหานิยาย: ปรมาจารย์ลัทธิมาร | เรียงตามวันที่อัปเดต | หน้าที่ 1

เว่ยอู๋เซี่ยนที่หายไป ที่โผล่มาคือเซี่ยนเซี่ยนสามขวบ

เมื่อ 'เว่ยอู๋เซี่ยน' สิ้นชีพลงที่ล่วนจั้งกั่ง เขาไม่เคยคาดคิดว่าตนจะได้กลับมาอีกเป็นครั้งที่ 2 แต่เมื่อเขาตื่นขึ้นมาในร่างวัยรุ่นของเขาที่กำลังศึกษาอยู่ที่กูซู เขาจึงได้แต่กรีดร้อง

หากกล่าวถึงหน้าตาสกุลหลาน ฝั่งบุรุษคือหยกคู่สกุลหลาน เเละฝั่งสตรีคือบุปผางามสกุลผู้เป็นพี่สาวของประมุขหลานเเละคุณชายรอง

เรื่องราวของ มาทิลด้า นางฟ้าปีศาจผู้ที่มีพลังอำนาจมหาสารเหนือกว่าสิ่งใดและมือขวาจอมซุ่มซ่ามของเธอ อีวาน ปีศาจอีกาดำผู้สุภาพเรียบร้อยและซุ่มซ่ามกับการผจญภัยโลกแห่งเซียนที่สุดแสนจะ..วุ่นวาย!!

เธอทะลุมิติมาโลกปรมาจารย์ลัทธิมารที่ตนชื่นชอบในสถานะเทพเซียนพร้อมสัญลักษณ์ลายจันทราที่จะขึ้นมาทุกครั้งที่เธอตาย ?

เรื่องที่ลงที่นี้จะเป็นเรื่องที่ได้รับรีเควสหรืออยากแต่งเอง ส่วนมากเป็น Nc นะจ๊ะ

จบเสียที...... ข้าอ่อนล้าเหลือเกิน...... ไม่มีอีกเเล้ว..... ความทรมาร..... ไม่มีอีกเเล้ว..... ความเศร้าโศก.... ไม่มีอีกเเล้ว... ความเจ็บปวด... เหลือเพียงรอยร้าวในจิตใจ.... ขอบคุณขอรับ....... 'ท่านเเม่

น้ำตาล เด็กสาวธรรมดาที่ได้เผลอเข้ามาในอีกมิติหนึ่งที่เธอไม่รู้จัก และได้พบเจอเจียงเฉิง ลูกชายของตระกูลเจียง และเรื่องราวต่างๆจะทำให้ทั้งคู่ได้รักกันได้ไหมนะ?

ไม่ได้ทะลุมิตินะเค๊อะ

ผู้เฒ่าจันทราได้ลิขิตด้ายแดงให้าองเราได้เคียงคู่กันตลอดไป โดยมีสายน้ำและท้องฟ้า ท่าเรือสัตตบงกชแห่งนี้เป็นพยาน

เมื่อปรมาจารย์อี๋หลิง ได้รับโอกาสให้มาเกิดใหม่ คนรู้จักเก่าในชาติที่แล้วจะจดจำเขาได้หรือไม่ โดยเฉพาะหลานวั่งจี

อันดอกผกาเจ้าเอย เจ้าใคร่จะเบ่งบานเคียงคู่ผู้ใด?

สองคู่แฝดผู้ถูกแบ่งแยกโชคชะตาออกเป็นสองฝั่ง ผู้หนึ่งเป็นคนสกุลเจียง อีกผู้หนึ่งเป็นคนสกุลหลาน สองพี่น้องต่างสกุลที่มาพร้อมความสามารถพิเศษที่ไม่เหมือนใคร กับความรักภายในทั้งสองสกุลได้เริ่มต้นขึ้น!

หากตอนจบของซีรีส์ ยังไม่ใช่ตอนจบที่สมบูรณ์

ว่ากันว่า.. ถ้าอยากได้รักจากใครเราต้องให้ใจกับเขาก่อน ผมก็หวังให้เป็นแบบนั้น หวังว่าจะได้รักกลับคืน เพราะถ้าไม่ ต่อให้ต้องใช้วิธี สกปรก แค่ไหนผมก็จะทำ เพื่อให้รอยยิ้มของคนๆนั้น "เป็นของผมคนเดียว"

ฉันตายแล้วได้พบกับแม่สายเปย์

ทุกวันคือทุกวัน

เธอถูกดึงเข้ามาในซีรีย์จีนที่พึ่งดูจบไปอย่างสุดวิสัย ในร่างของเด็กสาวตระกูลเหมยที่ไม่น่ามีอยู่ แถมยังถูกใส่ร้ายสารพัดว่าเป็นนางร้าย คราวนี้เธอจึงต้องขอล้างแค้นแทนเจ้าของร่างซะแล้ว

? : ที่นี่ที่ไหน ? : แล้วนี่ร่างใคร??? ? : ไม่จริงงงงงง ?? : ท่านอาจารย์นางเป็นบ้าไปแล้วขอรับ ??? : นางไม่ได้บ้านหรอก แค่ไม่เต็ม -_-''

จ้านเกอ! จ้านเกอ! ' ผมหันมาตามเสียงเรียกของอี้ป๋อแล้วก็ตะลึงในความหล่อของเขา "หวังเหล่าซือนายหยุดแผ่ออร่านั่นได้แล้วม่ายย ~" พูดพร้อมกับทรุดลงไปกับแสงที่ชวนแสบตา...