ค้นหานิยาย: ปากแข็ง | เรียงตามวันที่อัปเดต | หน้าที่ 1

"ลูกบอกว่าอยากมีน้องค่ะ" สัญญาห้าปีที่ตกลงกันไว้กำลังจะสิ้นสุดลงในอีกไม่กี่เดือนข้างหน้า...คงไม่ผิดใช่ไหมหากเธอจะมัดใจมัดกายคนที่เป็นทั้งสามีทางพฤตินัยและเป็นทั้งพ่อของลูกคนแรกไว้ด้วยลูกคนที่สอง

เขาช่วยเหลือเธอในวันนั้น แลกกับการเป็นคนของเขา หากไม่เอ่ยปากไล่ ไม่มีสิทธิ์ไปทั้งนั้น

"ทั้งตัวมึงกูไม่เห็นจะมีอะไรดีเลยสักอย่าง...ยกเว้นปาก" "ก็มีดีกว่าไอ้ตัวหน้าขนอย่างมึงละกัน แล้วก็เลิกวอแวกูได้แล้วหรือว่าอยากแดกผ้าใบกูก่อน ห้ะ!" "ถามหน่อยเถอะ มึงจะเลิกปากดีถึงกี่โมง"

ถ้ารักแรกไม่จบลง รักครั้งใหม่จะเริ่มขึ้นได้อย่างไร

นาวีที่อีกไม่กี่เดือนกำลังจะได้แต่งงานกับภาคินแฟนที่คบกันมา3ปี แต่ทว่าภาคินกับเกิดอุบัติเหตุเสียชีวิตเพื่อทำใจที่สูณเสียภาคินไปนาวีจึงไปตั่งแคป์มแถวนำตกทำให้เขาได้พบกับภูผาหัวหน้าแก๊งมาเฟียสุดโหด

สิบปีก่อนหนิงซินรับเงินเพื่อเลิกกับเฉินเฟย สิบปีต่อมาหล่อนพบเขาอีกครั้งในสถานะท่านประธานกับลูกจ้าง แต่ท่านประธานความจำเสื่อมคนนี้กลับตามจีบหล่อนไม่เลิก จะหนีก็ไปได้ จะจากไปก็คิดถึง แล้วควรทำอย่างไรดี

ยิ่งวิ่งหนี ทุกอย่างยิ่งไล่ตาม หยางหยาเจินเป็นได้เพียงนางมารในสายตาผู้อื่น...

มีหน้าที่แค่บำบัดความใคร่ ไม่มีสิทธิ์ที่จะเรียกร้องสิ่งใด แม้กระทั่งในวันที่ตั้งท้องลูกของเขาก็ตาม

เขาต้องการจับหัวขโมยเข้าคุก แต่ก็ต้องเปลี่ยนความคิดเมื่อได้เห็นหน้าน้องสาวของคู่กรณี จึงเกิดเป็นสัญญาเป็นนางบำเรอสองปี ... งานนี้ คุ้มเสียยิ่งกว่าคุ้ม

รุ้งลาวัลย์ หญิงสาวผู้ดั้นด้นเดินทางมาหางานทำยังสเปนต้องกลายเป็นเชลยของ มาร์เธโล เอลกาโน โมริเอนเตสซาตานหนุ่มมหาเศรษฐีผู้โหดเหี้ยมด้วยเหตุผลที่เธอก็ไม่อาจล่วงรู้...

"แต่งๆไปเถอะพอเงียบไปสักพักค่อยหย่าก็ได้” ‘ถ้าเธออยากหย่าแล้วไม่ท้องลูกฉันเสียก่อนอะนะ’ ประโยคหลังเขาได้แต่พูดมันในใจ

เชฟมือทองจากศตวรรษที่ 21 ที่บังเอิญไปเจอลุงคนขับรถแท็กซี่เพ้อเจ้อจนขับรถพุ่งลงคลอง บังเอิญเธอว่ายน้ำไม่เป็นเลยจมน้ำตาย และที่บังเอิญสุด ๆ คือ เธอดันไม่ได้ไปนรกหรือสวรรค์แต่ดันตื่นมาที่ไหนก็ไม่รู้!!

มินตราจะทำยังไง!! เมื่ออยู่ๆเธอต้องเข้าไปอยู่บ้านของนายมาเฟีย..ในฐานะทาส!! อย่างไม่เต็มใจ ทั้งสองจะอยู่ร่วมชายคาเดียวกันได้ยังไง? ในเมื่อต่างฝ่ายต่างไม่มีใครยอมใคร!!!

ผู้ชายเจ้าทิฐิและปากแข็งอย่างเขาแม้จะร้ายกาจมากเท่าใด หากก็พร้อมสยบยอมให้แก่หัวใจดวงน้อยอันเป็นที่รัก

เอ่อ . . "นี่มัลฟอยเมื่อไหร่นายจะเลิกตามฉันสักที " " ม. .ไม่ได้ตามสักหน่อยแค่เดินไปทางเดียวกันเท่านั้นเอง" "ขอให้จริงเหอะรำคาญ" แฮร์รี่พูดก่อนจะไป

"สวัสดีครับผมชื่อ ไผ่ ตอนนี้อาศัยอยู่กับตาแก่ในป่า" โป๊ะ! "โอ๊ยยยย! ตาแก่!แจกมะเหงกทำไม เจ็บนะ!" "ใครใช้ให้เอ็งเรียกข้าว่าตาแก่ ข้าพึ่ง 75" "แก่แล้วชัดๆ!" โป๊ะ! "โอ๊ยยยย!!"

ดวงตาคมไร้อารมณ์มองไปยัง ‘เจ้าสาว’ ของตนเอง ไม่ว่าจะมองอย่างไรผู้หญิงคนนี้ก็ไม่มีอะไรดีเลยสักอย่าง “ไปประจบสอพลออะไรคุณแม่ ถึงได้มาชูคอเป็นสะใภ้ใหญ่”

"ผมไม่ต้องการให้คุณมารับผิดชอบ" แรงบีบที่แขนนั้น มันไม่ได้ทำให้นนท์ กลัวผู้ชายตรงหน้าของเค้าเลย "ถ้าเธอไม่ไปกลับฉันดีๆ เรื่องของเธอถูกที่บ้านรับรู้แน่นอน ฉันสัญญาเลย หึ"

ดินเหนียวก็เหมือนกับหัวใจ "แข็งได้อ่อนเป็น" ขึ้นอยู่ที่ว่าเจ้าของจะเลือกให้มันเป็นแบบไหนก็เท่านั้นเอง

ตอนแรกอยากเป็นเสือ แต่เธอทำผมร้อง ‘เมี้ยว’ เฉยเลย