ค้นหานิยาย: ฟ้าหนาว | เรียงตามวันที่อัปเดต | หน้าที่ 1

บุรุษบาปหนาที่แม้แต่ความตายก็ปฏิเสธ เพราะเขาวิ่งหนีปัญหาไปแบบนั้นจึงถูกลงโทษให้เฝ้ามองโลกที่สร้างมาเองกับมือโดยไร้ครอบครัวเคียงข้าง

"ตายแล้วค่อยชุบชีวิตใหม่ก็ได้นี่ครับ คิดซะว่าเป็นการเปิดประสบการณ์ไง" "อ่า ผมอายุ 40 แล้วครับ"

ในห้วงความสับสนและบ้าคลั่ง เขาเลือกที่จะละทิ้งความเป็นมนุษย์ด้วยเหตุผลที่สมกับการเป็นมนุษย์ที่สุด

"น้องดาวครับ เป็นเด็กดีของพี่ฟ้านะครับ" "น้องดาวจะไม่ดื้อเเล้วค้าบ แงง" ~////~

ปล่อยผมไปตายซักทีเถอะ.. อ้อ ลืมไป ผมตายแล้วนี่หว่า

ข้ามฟ้าไปพบเธอ