ค้นหานิยาย: มหาวิทยาลัย | เรียงตามวันที่อัปเดต | หน้าที่ 1

คนสองคนที่เคยรักกัน มีกันและกันแต่กลับกลายมาหวาดระแวงและหายจากกันไปและกลับมาพบกันใหม่ เธอจำเขาไม่ได้แต่เขาจำเธอได้ดี

“อย่าให้ฉันต้องร้าย เพราะเธออาจจะรับไม่ไหว”

"พี่ไม่สนใจน้องสาวเพื่อน" | เหอะ แล้วใครกันที่บอกว่าเรื่องของเราต้องเป็นความลับ!

นับวันคำว่า 'เพื่อน' ของเราก็ยิ่งสั่นคลอน

ความสัมพันธ์(ร้ายหวงรัก)เกิดขึ้น เมื่อผู้ชายเจ้าเล่ห์เริ่มคิดไม่ซื่อกับเพื่อนสนิทตัวเอง

ฉันเมาจนไปมี 'One Night' กับผู้ชายที่ไม่ชอบหน้ากัน โชคดีที่แอบออกมาได้ตอนหมอนั่นกำลังหลับ ความลับนั้นถูกฉันเหยียบไว้จนมิดเท้า จนกระทั่ง "หนีอะไรก็หนีได้ แต่หนีใจตัวเองหนีไม่ได้หรอกนะขิม" #หมากเล่นขิม

“พี่ครับพี่ เพื่อนผมมันชอบพี่!” ฉันตาตื่นเมื่อไอ้บอสชี้นิ้วเข้ามาหา สายตาหลายสิบคู่มองตรงมายังฉัน โดยเฉพาะผู้ชายกลุ่มนั้นที่มันบอกว่าฉันชอบ ไอ้เหี้ยบอส ไอ้เพื่อนชั่ว ไอ้วอดวาย ไอ้ฉิบหาย!

น้ำเซาะหิน ซักวันหวังว่าหินจะกร่อน ที่ไหนได้... หินเก็บอาการ

เธอเป็นแค่เด็กต่างจังหวัด พึ่งเคยเข้ากรุง ไม่ค่อยทันโลก เมื่อโดนเขาหลอก เธอก็เลยเต็มใจให้เขาหลอก "ไม่ต้องมีสถานะ เราแค่เอากันเฉยๆได้ไหม"

เพื่อสืบหาร่องรอยของพ่อที่หายสาบสูญไปเมื่อสิบปีก่อน เธอจึงจำเป็นต้องเดินบนเส้นทางสายเร่าร้อน ที่เขาขีดเส้นให้ - "ถ้าฉันเมาเธอก็ต้องคอยเช็ด ถ้าฉันอยาก...เธอก็ต้องพร้อม! "

...เพียงเพราะเขากลัวว่าจะมีใครคนหนึ่งเสียใจและอยากเอาชนะใครบางคนเธอจึงตกเป็นคนที่รองรับอารมณ์ทั้งหมด...

เมื่อเพื่อนสนิทไปคบกับรุ่นพี่ที่ฉันแอบชอบ ฉันที่รู้ก็รีบตัดใจถอยออกมาง แต่พอถอยจริง ๆ  รุ่นพี่คนนั้นกลับแปลกไป ดูสนใจราวกับมีความรู้สึกบางอย่างกับฉัน แล้วระหว่างนั้น ความสัมพันธ์ใหม่ ก็เริ่มเข้ามาหา

พวกผู้ชายที่มองว่ากูต่ำต้อยด้อยศักดิ์ หากตัวเองสูงส่งนัก มาสยบใต้หว่างขากูทำไม

ใครจะไปคิดว่าตัวเองต้องมาเป็นรูมเมทกับคนที่เราไม่ชอบหน้าด้วย แม้อีกฝ่ายจะดูดีตั้งแต่หัวจรดเท้า แต่สำหรับผมแล้วอีกฝ่ายก็แค่คนหลงตัวเอง มาบอกว่าผมทำตัวหยิ่งใส่ ก็คนมันไม่อยากอยู่ใกล้ไง ไม่เข้าใจเหรอวะ!

"เขา"หัวโจกเทคนิค ตำแหน่งคิงเทคนิคลูกชายเจ้าของวิทยาลัยเทคนิค CNY ผู้ไม่เคยกลัวใคร เก่งกาจในเรื่องชกต่อยคนไปทั่ว จนเป็นที่ยอมรับจากทุกคนว่าเขาคือ "ตัวอันตราย"

ไม่รู้ว่าบังเอิญหรือโชคชะตาฟ้าลิขิต ฉันถึงได้นั่งขอร้องผู้ชายตรงหน้าที่ดูอันตรายแผ่ซ่านออกมาอย่างปิดไม่มิด "คิณณ์ฉันขออยู่กับนายได้ไหม ขอร้องล่ะ!" และพูดออกมาราวกับผู้หญิงไร้ยางอาย

แทนคุณยื่นน้ำเต้าหู้ให้น้องปีหนึ่งตรงหน้าเพราะเห็นเจ้าตัวแวะไปซื้อบ่อย ๆ คนตัวเล็กรับมาแล้วเอ่ยอย่างน่ารักว่า "น้ำฝนไม่ได้ชอบกินค่ะ คุณยายชอบกิน" ความเข้าใจผิดนี้ทำเอาเขาเขินจนหมดท่า

เป็นเสืออย่าหลงรักเหยื่อ…“เฮียเสือกำลังหลงรักเหยื่ออย่างหนูอยู่รึเปล่าคะ”

ฉันเดินเข้าไปหาผู้ชายแปลกหน้าอย่างเขา เฝ้ามองเขาเล่นเกม แล้วบอกกับเขาว่า “หนูจะปกป้องพี่เอง จะเป็นผลลัพธ์ที่ดีที่สุดของพี่”

"เรียนคหกรรมโภนาการและการประกอบอาหารแบบนี้ก็ต้องทำอาหารอร่อยล่ะสิ งันพี่ทำให้ผมกินบ้างได้มั้ย"