ค้นหานิยาย: มาร | เรียงตามวันที่อัปเดต | หน้าที่ 1

การจุติครั้งใหม่ เหตุใดจึงเป็นร่างของสวะไร้ค่า ปรมาจารย์เวทย์โอสถผู้ยิ่งใหญ่! จักไม่ยอมพ่ายต่อลิขิตฟ้า ทุกสิ่งทุกอย่างต้องถูกชำระแค้น!

‘ช่วยเหลือคนดี ตบตีคนชั่ว’ เมื่อนักต้มตุ๋นกลับใจ เลือกเดินสายเทพยุทธ์เพื่อตามหาความฝัน ทันทีที่คมเหลี่ยมคนประสานเข้ากับคมกระบี่ สารพัดกลยุทธ์สุดขี้โกงจึงถูกงัดมาใช้ เพื่อความยิ่งใหญ่ไร้เทียม

ไป๋เฉินมือสังหารที่ได้ตกตายเนื่องจากอุบัติเหตุทางอากาศและได้กลับชาติมาเกิดใหม่ในร่างของชายหนุ่มไร้รากปราณและไร้ตันเถียนในโลกที่ไม่คุ้นเคย

กู่เทียนสือ ชายหนุ่มจากโลกปัจจุบันที่ได้เข้าไปในโลกปริศนาด้วยการสุ่มดวงชะตาจากพระเจ้า เข้าสามารถขอพรได้เพียงข้อเดียวเท่านั้น แน่นอนอยู่แล้วว่าไอ้บ้าเช่นเขาต้องเลือกพลังจากโลกอนิเมะแห่งจอมยุทธอยู่แล้ว;

ยามที่เขาลืมตาดูโลกทุกสรรพสิ่งล้วนสรรเสริญราวกับการมาถึงของจักรพรรดิมังกรแห่งโชคชะตาทั้ง 999,999 ตัวล้วนกู่ร้องออกมาเพื่อเป็นสัญญาณการผลัดเปลี่ยนยุคสมัยจนแม้แต่สวรรค์ก็มิอาจหยุดยั้งเจตนารมณ์ของเขาได้!

ไปลู่นางฟ้าผู้ถูกสวรรค์ลงทัณฑ์ เกิดใหม่ยังถูกหาว่าเป็นนางกาลากิณีชีวิตชอกช้ำและโดดเดี่ยว ได้สลับวิญญาณกับหลิวเซียน นางมารร้ายในยุทธที่ถูกไล่ล่า "ได้เวลาแก้แค้นแล้ว ว่าข้าเป็นมารร้าย ข้าก็จะร้ายให้ดู"

สวี่หยางเป็นผู้ปลูกถ่ายวิญญาณและเป็นเพียงผู้บำเพ็ญยากจนในหมู่บ้านเล็ก ๆ หนทางในการฝึกตนจึงมีแต่ต้องพึ่งระบบเท่านั้น!

เมื่อการข้ามภพมาพร้อมกับโชคชะตาที่ต้องเผชิญ ชีวิตของหนุ่มธรรมดาที่ต้องมนต์เผลอร่วงหลงสู่มิติภพอาคมที่เผ่าผองมารแอบแฝงตัว มนต์ดำกับมนต์รักบริสุทธิ์ ต้องมีฝ่ายใดฝ่ายนึงสิ้นสลาย..

ตายแล้วเข้ามาเกิดใหม่ในโลกแห่งเทพเซียน ตัวเธอก็ดันเป็นเซียนต็อกต๋อย สิ่งที่ทำได้นอกจากปลูกผักเก่งก็ไม่ได้เรื่องสักอย่าง เลยตั้งใจจะปลูกผักขายไปวัน ๆ จนกระทั่งเก็บคนผู้หนึ่งมาอย่างไม่ได้ตั้งใจ!

ทะลุมิติทั้งทีแต่ไม่มีความสามารถโดดเด่น หน้าตาเองก็งั้นๆ พอไปวัดไปวา แต่กระนั้นก็มีสิ่งหนึ่งที่วั่งซู่พอจะทำเพื่อหาเงินค่าข้าวได้นั่นคือการเขียนแฟนฟิคชาวยุทธ์คนดังขายเสียเลย!

เฟิงหลันเกิดมาพร้อมกับหยกแดงติดกายที่ไม่รู้ที่มาแน่ชัด แต่แล้วเมื่อหยกแดงถูกทำให้มีรอยกลับทำให้พลังของนางเพิ่มขึ้น เพียงแต่พลังนั้นไม่ใช่สิ่งที่คนในดินแดนนี้รู้จักกันน่ะสิ

เรือไม้ทรงเรียวดั่งกลีบบัว บุรุษหนึ่งกายสว่าง เกศาขาวอาภรณ์ขาว ยื่นถือคันเบ็ดไม้เก่าๆ แม้บางครั้งจะมีกระแสลมกระโชกแรงพัดพากลีบบัวปลิวกระจาย กลิ่นประทุมหอมไปตามแรงลม แต่บุรุษนั้นดังเหมือนภาพมายา

อาหลินเกิดใหม่ในร่างนางรองในนิยายจีน ที่ตามรักทำเพื่อพระเอกจนตาย เพ้ย! เมื่อเป็นนางแล้วจะไปตามรักเขาทำไม ต้องตามตัวร้ายผู้หล่อเหลาเท่านั้น!!

ใครจะโชคร้ายเหมือนอย่างผมอีกครับเนี่ย ตายยังไม่พอยังทะลุเข้านิยายกากแห่งปี ยังไม่พอยังเข้ามาในร่างมาร แต่มีเหรอครับที่ผมจะยอมในเมื่อเผ่ามารมันมีวิชาสละวิญญาณ ก็ทำสิครับผมจะเป็นเซียน!!!!

"สัตว์อสูรฟ้าดิน" คือสิ่งที่จักรวาลมอบให้มวลมนุษย์ ผู้ใดสยบมันสำเร็จ ผู้นั้นได้ครอบครองพลังอำนาจอันยิ่งใหญ่เพื่อเป็นเจ้ายุทธภพ…

เซียนมิอาจรักมาร มารมิอาจรักคนธรรมดา ดังเช่นข้าผู้เป็นบุตรสาวของจอมมาร เมื่อพบรักกับบุรุษธรรมดาจึงถูกลงทัณฑ์แต่เหตุใดวันเวลาเจ็ดร้อยชาติจึงแสนนานนัก เช่นนี้ข้าควรหาคนมารับโทษทัณฑ์นี้แทนดีหรือไม่?

"อาจารย์ขอรับ...ไฉนพวกเขาจึงกล่าวหาว่าข้าเป็น 'มาร' มารเป็นเช่นไรหรือขอรับ?" ผู้เป็นอาจารย์ได้ยินคำถามจากศิษย์ตัวน้อยที่ตนเลี้ยงดูอุ้มชูมาแต่แบเบาะยกยิ้มเล็กน้อยแล้วตอบว่า "เจ้ามิใช่มาร..."

ข้ามารสวรรค์!!! มาถึงจุดนี้ด้วยตนเอง! พึ่งพาตนเอง! และทุ่มเทเพื่อตนเอง! บนเส้นทางปีศาจ! บนเส้นทางในการเป็นนิรันดร์ของข้า!!! เทพเจ้าแห่งคุณธรรมบัดซบ!! หัวใจคุณธรรม?? กระไรนะ? เมตตา?!!

ลู่เสียน ลูกศิษย์ สำนักภูเขาเจ็ดยอด สังกัดเทือกเขาที่ 4 เทือกเขาเทพอัสนี หลังจากการตายขอท่านตาของเขา ความโกรธความแค้น ความเศร้าใช้เป็นแรงผลักดันสู่ความแข็งแกร่ง

ในอดีต จอมมารเหยี่ยวดำ คิดท้าทายสวรรค์ ทำให้เกิดสงครามขึ้นมา เเต่สุดท้าย จอมมารร้ายได้ถูกสยบโดยราชันย์สามภพ อี้เชียนจีบุตรชายคนเล็กโกรธเเค้นมาก เขาตั้งใจว่าถ้าทำลายล้างสวรรค์ไม่ได้ จะไม่มีวันหายเเค้น