ค้นหานิยาย: ลูเคีย | เรียงตามวันที่อัปเดต | หน้าที่ 1

ได้มาอยู่ในโลกอนิเมะมันก็ดีอยู่หรอก แต่ให้มาอยู่ในร่างนางร้ายหน้าจืด แถมยัยนี่ยังเป็นใบ้อีกเนี้ยนะ!! แต่ไม่เป็นไร... เพราะที่นี่คนหล่อเยอะเว่อ!! >.,<

หัวหน้าใหญ่บอกว่าเธอคือหลาน หัวหน้าหน่วยที่ 6 บอกว่าเธอคือเพื่อนสนิทกึ่งภาระ และคุโรซากิ อิจิโกะบอกว่าเธอคือยัยบ้าสารพัดประโยชน์ !!

Bleach:Valentine's Day

..ทำไมเธอถึงยอมให้ชายอื่นจูบได้อย่างง่ายดาย.. หรือเพราะหัวใจมันบอบช้ำจากคนๆนั้นจนต้องหาที่เหนี่ยวรั้ง "เลว! เลวที่สุด! ต่อไปนี้เราขาดกัน!" ร่างบางสะอื้นจนตัวโยน น้ำตาใสไหลพรากลง

เมื่อจู่ๆคารินต้องตายแล้วยังต้องไปเป็นยมทูตแถมยังมีเรื่องที่เซอร์ไพร์อีกมาก เรื่องราวต่างๆจะเป็นอย่างไร...

ก็ฟิคที่มีลูเคียเป็นนางเอกละจ๊ะ เป็นตอนสั้นๆ ตอนเดี่บงจบ

...จงอย่าได้หลงรักผู้มิอาจลืมรักและจงอย่าได้หลงรักผู้มิอาจมีเขาในชีวิต ข้าคิดและย้ำเตือนตัวเองเช่นนั้นมาโดยตลอดเพราะอย่างนั้นท่านหยุดทำให้ข้าหวั่นไหวเสียทีเถอะนะท่านเบียคุยะ...

ตั้งแต่ที่ข้าถูกรับเข้ามาในตระกูลคุจิกิ จนถึงตอนนี้ข้ายังไม่รู้เลยว่าทำไม แต่สิ่งที่ข้าอยากรู้มากกว่านั้นคือ ทำไมท่านพี่ถึงต้องเย็นชากับข้าขนาดนี้ ข้าไม่เข้าใจเลยจริงๆ

ไม่ต้องห่วงนะที่รัก ฉันรักคุณมาเป็นพันๆปีแล้วและจะรักคุณไปอีกเป็นพันๆปี ...ตลอดไป

เมื่อคำสัญญาคือสิ่งที่ยึดเหนี่ยวคำพูดและจิตใจ แต่หัวใจกลับไม่ซื่อตรงต่อคำสัญญา เมื่อความรู้สึกใกล้ชิดและผูกพันเกิดขึ้นมา พวกเขาควรจะทำอย่างไรกับสิ่งที่้เรียกว่า หัวใจ ที่มันไม่รักดีของตัวเองดีล่ะ

เรื่องราวถูกดำเนินด้วย สมาชิกคนสุดท้ายของตระกูลยามาโมโตะ ว่าที่ผู้นำ 13 หน่วยพิทักษ์

ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น ไม่ว่าจะห่างกันขนาดไหน แต่อยากจะให้เธอรู้ว่า..ฉันรักเธอเพียงคนเดียว

เป็นผลการทดลองที่ผิดพลาด จนต้องโดนตามล่าและ...

Fanfic -- อิจิลูคิ IchiRuki

เธอผู้มีอดีตแสนขมขื่น ข้าเกลียดตัวเองที่สุด ในตอนนี้มันมืดมน มองไม่เห็นอะไรเลย และเขาผู้เจิดจ้าจนใครๆต่างมองข้ามความมืดมิดของเขา จะมีไหมใครสักคน ที่มองเห็นความทุกข์ในใจข้า

นอกจากวิกฤตเรื่องความอยู่รอดของสมาคมยมทูตสตรีแล้ว ผู้อาวุโสในตระกูลยังต้องการให้เธอแต่งงานกับเบียคุยะเพื่อจัดการกับภาวะวิฤตของตระกลูอีก?!! ฟิคแปลเบียลู ByaRuki

ปิดเทอมฤดูร้อนที่แสนสนุกในชนบทกำลังจะจบลง และนั่นหมายถึงช่วงเวลาที่คาซึอิจะได้เที่ยวไปกับอิจิกะกำลังหมดลงไปเช่นกัน นั่นทำให้เขาได้รู้ว่า ตลอดกาล มันไม่คงอยู่ตลอดไป จนกระทั่ง...

เมื่อเบียคุยะในวัยเยาว์ถูกกาลเวลาเล่นตลกจนมาตกอยู่ในยุคปัจจุบัน ต้องเจอะกับตัวเองในอนาคตที่มีนิสัยต่างกันราวฟ้ากับเหว... ต้องรบกับคนแปลกหน้ามากมายที่ตัวใหญ่กว่าจนต้องเงยหน้ามอง... (นี่มันบ้าชัดๆ!!!)

“...จะทำตามที่ต้องการทุกอย่างเพื่อเป็นการตอบแทนค่ะ” “งั้นก็ไปเก็บของ”เสียงทุ้มเอ่ยขึ้นมาด้วยน้ำเสียงเฉียบขาดทันทีที่เธอพูดจบ “อ..เอ๋?” “ข้าจะไม่พูดซ้ำอีกครั้ง เก็บเสื้อผ้าใส่กระเป๋าแล้วตามมา..."