ค้นหานิยาย: วิชามาร | เรียงตามวันที่อัปเดต | หน้าที่ 1

วาสนาเราสองนั้นที่มีต่อกัน เเต่คงต้องโทษสวรรค์ที่กีดกันเราสอง ข้าขอสาบานว่าชั่วชีวิตมิอาจลืมรักนี้ได้ นับจากนี้เราสิ้นวาสนามิอาจเเก่เฒ่าผมขาวไปด้วยกัน

บุรุษผู้นั้นสง่างามราวเทพเซียน แววตาเยียบเย็นดุจเกล็ดหิมะ แต่คนดีแสนดีเช่นเขา ไยสุดท้ายกลับชั่วช้าจนถึงที่สุด ใต้ฝ่าเท้าเต็มไปด้วยซากศพผู้คน อาภรณ์ขาวสะอาดแปดเปื้อนกระทั่งโลหิตของสตรีที่เคยพูดว่ารัก

ใครจะรู้กันล่ะ ว่าศิษย์ที่หลานวั่งจีรักมากที่สุดอย่างหลานซือจุย จะถูกวิชามารครอบงำ

'ทุกการเติบโตมักเริ่มต้นจากความเจ็บปวดเสมอ' แต่เหตุใดนางถึงเติบโต ตาย เกิดใหม่ ก็ยังคงความเจ็บปวดเช่นนี้อยู่อีก ความสุขที่ตามหาข้าจะได้พบมันเมื่อใด

'เจ้าเป็นเพียงบุตรสาวของขุนนางต้องโทษ ! กล้าทำร้ายคนของข้า! ..' นางโดนทัณฑ์ทรมานจนไม่สามารถลุกขึ้นต่อสู้ขัดขืนได้อีก ความเจ็บปวดที่หลอมรวมเปลี่ยนเป็นโลหิตที่กระอักกระอ่วน.. ก่อนสิ้นลมหายใจ

เคล็ดลับวิชานางมารร้อยพิษ ที่ทำให้ผู้คนทั้งยุทธภพต่างหวาดกลัว นอกจากจะฝึกฝนเคล็ดวิชาไร้ใจสำเร็จแล้ว ยังต้องเสียสละสิ่งสำคัญที่สุดในระหว่างการฝึกฝน นั่นคือ พรหมจรรย์