ค้นหานิยาย: หวางเฟย | เรียงตามวันที่อัปเดต | หน้าที่ 1

ชาติที่แล้วนางลุ่มหลงบุรุษผู้หนึ่งจนโง่งม หากแต่เขากลับเฉยชาต่อนางราวก้อนหินสิ้นความรู้สึก จวบจนร่วมเรียงเคียงหมอนก็ไม่แปรเปลี่ยน กระทั่งตกตายเพื่อเขา นางจึงได้รู้ว่า ที่ผ่านมา ‘ช่างไร้ค่าสิ้นดี!’

นางเพียงถูกจองจำไว้หนึ่งหมื่นปี ไม่คาดคิดว่ายามหลุดพ้นผู้คนที่รู้จักล้วนตายสิ้น แล้วใยตอนนี้ผู้คนถึงได้ไม่หวาดกลัวปีศาจเช่นนาง... โดยเฉพาะคนผู้นั้น ไม่ว่านางจะพยายามทำร้ายเขามากเพียงใดกลับไม่เป็นผล

คำสัญญาว่าจะมีข้าเป็นนายหญิงของจวนเพียงผู้เดียว แต่งงานกันไม่ถึงสามเดือน ท่านก็แต่งชายารองเข้ามา ในเมื่อไม่รักกัน ท่านก็แค่เขียนใบหย่ามาให้ข้า !!

การมีลูกๆที่ในอนาคตจะกลายเป็นตัวร้ายนั้น ผู้เป็นมารดาช่างเหน็ดเหนื่อยเหลือเกิน

เพ่ยเพ่ยตื่นขึ้นมาอยู่ในร่างของนางร้ายในนิยาย เธอตื่นก่อนที่พระนางจะพบกันและรักกัน ดังนั้นเธอจึงเลือกที่จะทำทุกทาง เพื่อให้ได้มาซึ่งหนังสือหย่าขาดจากสามีตัวเองสำเร็จ ก่อนพระนางจะรักกัน เพราะสามีนางดัน

เยี่ยไป๋เฟิ่ง คุณหนูแห่งจวนเสนาบดี สตรีที่ไม่ปรารถนาเรื่องวุ่นวายหากแต่เรื่องวุ่นวายกลับวิ่งเขาหานางไม่หยุดหย่อน เพื่อปกป้องครอบครัวนางจึงต้องแข็งแกร่งขึ้นให้ได้ในเร็ววัน

ชาติก่อนหลินเยว่ชิงเป็นเด็กกำพร้าที่ตายตั้งแต่อายุยังน้อย ความปรารถนาเดียวก่อนตายคืออยากมีบิดามารดาเหมือนคนอื่นเขา เกิดใหม่ชาตินี้นางมีครอบครัวแสนอบอุ่นอย่างที่เฝ้าหวังมาตลอด

สำหรับมู่กุ้ยฟางการแต่งงานมีความหมายแค่ ต้องเปลี่ยนที่นอน ดังนั้น บุตรสาวของหย่งจงโหวเป็นสตรีดุร้ายขายไม่ออก จนบิดาต้องร้องขอ สมรสพระราชทานระหว่างนางกับฉินอ๋อง จึงออกจะเป็นข่าวลือที่ค่อนข้างไกลตัว...

'ภาคิณ' ชายหนุ่มที่ผิดหวังในรักเพราะมีหน้าตาหวานหยดย้อยไม่สมเพศ ที่กำลังเดินตามข้างถนนที่เปล่าเปรี่ยวเงียบเหงาอยู่ดีๆ กลับถูกหลุมดำแปลกประหลาดโผล่ขึ้นใต้เท้า แล้วดึงเขาไปอยู่ในตำแหน่ง ' คุณหนูใหญ่'

จ้าวเมิ่งเจี๋ยไม่เคยรู้จักเฉินหงหมิงหรือชินอ๋องแห่งแคว้นเว่ยเหนือมาก่อน แต่กลับคุ้นเคยกับเขาเป็นอย่างดี จะด้วยเหตุใดกันเล่า..ถ้าไม่เพราะเธอมีอันต้องไปพบเขาในฝันแทบทุกคืน เอ๊ะ! ทำไมกันนะ!?

มีบุพเพแต่ไร้วาสนาต่อกัน คือโชคชะตาของข้า ข้าที่โง่เขลาถึงกับเคยสาบานว่าจะติดตาม’รักเขา’ทุกชาติ ข้าจึงหวนกลับมาเพื่อลบคำสาบานอันแสนบัดซบ ปล.ข้าคิดว่าข้าจะไม่รักเขาอีกแล้วล่ะ

ท่านไม่รักข้าอย่างไรข้าก็ไม่รักท่านอย่างนั้น ท่านชังข้าอย่างไรข้า.... ก็ไม่ต่างกัน แต่คืนนี้.... เข้าหอคือเข้าหอ!!

สมรสที่ไม่ต้องการและสตรีที่ไม่ได้รักชินหวางเฟยจึงถูกลืมไว้ในตำหนักเก่าร้างที่ห่างไกลและไร้ผู้คนเหลียวแล

เคยหรือไม่ที่คนเราจะฝันถึงความรักที่มั่นคง แน่นอนว่าเธอเคยฝัน และเธอก็ต้องการให้ความฝันเป็นจริง แต่เมื่อเธอต้องตกมาเป็นสตรีที่ถูกตัวร้ายหมายปอง ความฝันของเธอจึงต้องแหลกสลายลง

*เราเคยลงเรื่องนี้ในรีดอะไรท์ แต่เนื่องจากมันออกทะเลและดูไม่โอเค นี่จึงเป็นโอกาสที่จะนำมารีไรท์และดัดแปลงเนื้อเรื่องค่ะ

"ซือเฉิง ข้ารักท่านนะ"คำพูดติดปากที่ต้องพูดเพื่อรักษาชีวิตน้อยๆเอาไว้ แม้มันจะเป็นคำโกหก แต่กลับทำให้จอมมารอย่างเขาหลงรักอย่างหัวปักหัวปํา

ชื่อเสียงฉาวโฉ่ ทุกอย่างล้วนตรงกันข้าม ทั้งยังพ่ายแพ้ให้แก่สตรีอันดับหนึ่ง ตัวนางรู้สึกไร้ค่ายิ่งนัก แต่เมื่อรู้สึกตัวอีกครั้งกลับมีบุรุษหน้าตายที่สตรีทั้งแคว้นต่างหมายปองมาตามเกี้ยวพาเสียได้!

หลี่อี้เฟิงคือตัวร้ายกากหมาที่ไม่มีอะไรดีนอกจากโชค แต่ฟู่จวิ้นเหอกลับสร้างตัวร้ายแบบนี้ออกมาด้วยความเหงา

ไม่ชอบนางเอกไร้สาระหรือทำตัวสบายๆสามารถกดข้ามเรื่องนี้ได้เลยนะคะ​ เพราะนางเอกเรื่องนี้ขี้เกียจค่ะชอบนอน​ ขอร้องอย่าคอมเม้นท์ประชดประชันหรือบั่นทอน​ ขอบคุณค่ะ

เมื่อเธอนักแสดงสาวต้องมาเกิดใหม่ที่จีนย้อนยุคในร่างคุณหนูผู้หนึ่งที่ถูกกล่าวว่าเป็นสวะเพราะความผิดผลาดของยมทูตเเล้วชีวิตของเธอจะเป็นอย่างไรต่อไป