ค้นหานิยาย: หิว | เรียงตามวันที่อัปเดต | หน้าที่ 1

ไม่มีอะไรค่ะลองเทสระบบก่อนนนะคะ

ดีใจที่ยังมีเธออยู่ตรงนี้

(ไม่ต้องเข้ามาอ่านก็ได้เพราะนิยายเรื่องนี้จะน่าเบื่อ)โดยเนื้อเรื่องจะเล่าเกี่ยวกับการเดินทางของคนๆนึงที่กำลังหลงทางอยู่…

เด็กหนุ่มพยายามเข้าไปห้าม ทว่าผลตอบแทนที่ได้รับ กลับเป็นเล็บของบุพการีที่เฉือนลึกเข้าไปในแขน! ชบาฉีกยิ้มให้เขา ชั่ววินาทีนั้นเอง โจก็มองเห็นภาพใบหน้าของผู้เป็นแม่ซ้อนทับภาพใบหน้าของชายจรจัดคนนั้น!

เอาจริงๆนะ ผมก็แค่หิว! ผมแค่หิวเอง พวกคุณจะระแวงผมทำไม หิวผู้ชาย

พลังมิได้เท่าสายเลือดใหญ่ ดังใครเขา พลังเขาช่างสวยงามดังดารา รุ่งหรูหรา ศาสตร์อลัง ตัวฉันนั้นดันได้เพียงเหมี๊ยวกระจ้อยล๋อย มิฉะไหนจะสู้ไหว วงล้อมก้าวกลายสุดท้ายเพียงบรรเลงเพลง มงมงเหมี๊ยวคึ๊!

ทามกลางตะกูลใหญ่และคนที่มีชื่อเสียงอีกมากมายกับพลังสุดโหดมิอะไรต่ออะไร ทำไมเราดันเป็นได้แค่นี้ จะไปสู้ยังไง เห้อ?

มุกที่ไม่ตลกของคนที่ไม่ตลกคนหนึ่ง

อีวาเจอมีดวิเศษ ที่มีแมวออกมา แมว: ใครๆก็เป็นสุดยอดเชฟได้ ขอเพียงมีข้า หนึ่งคนหนึ่งแมวกับการฝึกฝนและสตรีมทำอาหาร

ในเมืองที่มีผู้คนมากมายจะมีสักกี่คนที่รู้ว่ามีสิ่งเหนือธรรมชาติซ่อนอยู่ที่อยู่ และหนึ่งในนั้นก็คือฉัเที่บังเอิญเจอสิ่งที่น่ากลัวนั้นนั่นก็คือ...

ความกวนประสาทำให้เกิดเป็นความรัก

ระหว่างอาหารกับพลังวิเศษ คุณจะเลือกอะไร? แน่นอนว่าเด็กหนุ่มเห็นแก่กินอย่างไคโรต้องพลังวิเศษอยู่แล้ว!? ไหนบอกเห็นแก่กินไง!

“หิว” “บอกทำไม?” “เราหิว” “ก็ไปหาอะไรกินสิ! จะเดินตามมาทำไมเนี่ย!!” “ได้หรอ?” “ห๊ะ?” . . . “เรากินนายได้หรอ?”

 มุราซากิบาระ เด็กหนุ่มที่ย้ายมาจากอังกฤษ เพื่อที่จะหาที่สงบๆเปิดร้านขนมที่ไม่ธรรมดา ไปวันๆแต่กลับมาเจอกับปัญหาที่มาโดยไม่รู้ตัว แถมถูกบังคับให้เข้าอะไรไม่รู้ แถมยังไม่ได้ขนมอีกด้วย ไม่แน่จริงห้ามอ่านตอนดึก

เลือดของนายมันหอมหวานจนฉันทนไม่ไหวที่รัก ต่อให้ฉันตายคาอกนายฉันก็ยอม!

มาอ่านกันเยอะๆนะเด้อ

ผม "เส้นเล็ก" แอบชอบเพื่อนพี่ชายตัวเองครับ แต่เธอมีพี่ "ชามส์" ที่เสมือนว่าเป็นบอดี้การ์ดอยู่ตลอดเวลา จีบไปจีบมา . . . ความรู้สึกของผมเริ่มเปลี่ยนไป

"นี่เธอ ท่าทางเธอคงอร่อยจริงๆนั่นแหละ ^^"เสียงผู้ชายคนหนึ่งพูดขึ้นมา "อีกสามวันแล้วสิน้า~"เสียงออกแนวขี้เล่นนั้นยังไม่หยุดพูด "ถ้าถึงวันนั้น...ฉันจะขอหม่ำเธอหล่ะน้า^^" แต่ถึงกระนั้น "กรี๊ดด o[]0!"