ค้นหานิยาย: เปียโน | เรียงตามวันที่อัปเดต | หน้าที่ 1

นักดนตรีคลาสสิกตื่นขึ้นมาในร่างของเด็กน้อยคนหนึ่ง ซึ่งเขามารู้ทีหลังว่ายุคสมัยที่ตัวเองอยู่นั้นคืออนาคตในอีกหลายพันปีต่อมา "สตรีมเมอร์! เพลงพวกนี้มันคืออะไรน่ะ ทำไมพวกเราไม่เคยได้ยินมาก่อนเลย"

เพื่อไขว่คว้าเธอ เขาไม่เกรงกลัวแม้แต่การทำผิดบาป เพื่อครอบครองเขา เธอจมดิ่งในความพยายามที่แปดเปื้อน แม้จุดจบของเรื่องจะไม่สวยงาม แต่พวกเขาก็เลือกแล้วว่าจะเดินต่อไป

หลังจากที่ขออยู่นานในที่สุดสองแฝดก็กำลังจะกลายเป็นพี่สาวพี่ชายแล้ว มารอดูความน่ารักและน่าเอ็นดูของพี่สาวพี่ชายฝึกหัดกัน พ่อไมโครเวฟน้อยของทุกคนจับมือกับเจ้าหญิงน้อยมาแจกความสดใสและมอบความสุขให้ทุกคน

เมื่อเสียงเพลงกล่อมให้จิตใจสงบลง เมื่อบทเพลงของเธอสามารถระงับความอยากกระหายเลือดของเขาได้ เขาได้แต่หวังว่าเธอจะไม่ทำให้เขาโดดเดี่ยวอ้างว้างอีกต่อไป

เขานำบทเพลงที่เธอชอบเหล่านั้นบรรเลงเพื่อใครอีกคน ความเจ็บปวดที่เธอได้รับมันทำให้เธอรู้ตัวว่าเธอได้เผลอมอบใจให้กับคนที่ไม่มีทางรักเธอได้ไปหมดทั้งใจแล้ว…

เมื่อก่อนชอบเพ้อแต่ตอนนี้ชอบพี่อ่ะ....

เสียงหนึ่งซึ่งสดับ จะระยิบระยับจนจับใจ

โจนักแต่งเพลงอัจฉริยะที่บทเพลงของเขาเกิดจากมือซ้ายเพียงข้างเดียวหลายปีที่ผ่านมาเขาอยู่ภายใต้หมอกสีเทาแล้ววันหนึ่งเขาได้พบกับน้ำใสเด็กสาวที่เข้ามาทำให้โลกของเขาสว่างขึ้นโจจะเลือกอยู่ทีเดินหรือเดินออกมา

ผมหวังว่าจะได้เล่นเปียโนกับคุณตลอดไปเลย

เมื่อเธอ...เป็นคนทำร้ายชีวิตของเขา แต่เขา...เป็นรักแรกของเธอ เมื่อเขา...ต้องแก้แค้นเธอ แต่เธอ...ต้องทำให้เขารัก เกมการต่อสู้ ระหว่างความแค้นและความรักครั้งนี้ จะลงเอยอย่างไร โปรดติดตามได้ใน รักแค้นแผนรัก

นิยายเรื่องนี้เป็นแนวโรแมนซ์ดราม่า ของคุณพิ ครูสอนเปียโน และเชษข้าราชการหนุ่มซึ่งเป็นการพบกันในช่วงสถานการณ์ระบาดของโควิด 19 ทั้งสองต่างไม่ชอบหน้ากัน แต่สุดท้ายก็ต้องมาทำงานด้วยกัน และเป็นของกันและกัน

เขา กลับเมืองไทยหลังจากไปใช้ชีวิตในต่างประเทศหลายปี แต่ทันทีที่กลับมาเขาถูกโรคนอนไม่หลับเล่นงาน เธอ ในวัย ๒๒ สูญเสียทุกสิ่ง หาเลี้ยงชีพด้วยการเล่นเปียโน และเขาจ้างเธอบำบัด...

"อย่าคิดนะว่าการที่ฉันเคยเป็นแฟนคลับคุณ แล้วจะทำให้ฉัน... อุ๊บ!" เธอยังพูดไม่ทันจบเขาก็ประกบริมฝีปากลงมา... "ผมไม่คิดแบบนั้นหรอก เพราะไม่ว่าคุณจะเป็นแฟนคลับผมหรือไม่ ผมก็มีวิธีทำให้คุณเป็น"

ในงานเลี้ยง ฉันมักจะเป็นคนที่อยู่มุมห้องเสมอ และเธอจะออกปากชวนฉันออกไปเต้นรำ พอเพลงจบเราก็เลิกรา ไม่ทราบว่าเธอจะจดจำฉันได้หรือไม่

ผม 'ห่วง' เขาจนไปไหนไม่ได้

เค้า 'นอร์เวย์' ที่เค้าว่ากันว่านิสัยดิบเถื่อนที่สุดในคณะวิศวะ ส่วนฉัน 'เปียโน' เป็นแค่คนที่ออกจะเป็นพวกติสๆนิดๆ พอเจอกับคนดิบๆเถื่อนๆ คนติสๆก็อดหวั่นไหวให้หัวใจกับคนดิบๆไม่ได้

เมื่อฉันไปเที่วยผับกับเพื่อนแต่ตื่นมาอีกทีดันอยู่ในห้องใครไม่รู้!...แล้วเสื้อฉันหายไปไหน "กรี๊ดดด!!! "

ลินดา เธอเริ่มที่จะเรียนเปียโน เเต่สักพัก เธอตระหนักว่าเธอไม่ได้เรียนรู้เกี่ยวกับเปียโนเท่านั้น เเต่เธอยังได้เรียนรู้เกี่ยวกับชีวิตผ่านครูสอนเปียโนอีกด้วย

เมื่อสิ่งของได้มีหัวใจ